Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τον υψηλότερο συντελεστή φορολογίας των 34 ανεπτυγμένων χωρών της ελεύθερης αγοράς που αποτελούν τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Ο οριακός συντελεστής εταιρικού φόρου στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι 35% σε ομοσπονδιακό επίπεδο και 39% 2% μόλις καταλογιστούν οι κρατικοί φόροι, σύμφωνα με τη φορολογική βάση δεδομένων του ΟΟΣΑ για το 2013. Ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι πολύ χαμηλότερος, στο 25%. Η Ελβετία απολαμβάνει το χαμηλότερο εθνικό επιτόκιο, το οποίο ανέρχεται σε 8,5%, αλλά το ποσοστό της αυξάνεται σε 21,1% μετά την εκπόνηση τοπικών φόρων, δίνοντας στην Ιρλανδία το χαμηλότερο συνολικό επιτόκιο, στο 12,5%. Ο υψηλός φορολογικός συντελεστής για τις εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου, σε συνδυασμό με την παγκόσμια φορολογία, επηρεάζει τις αμερικανικές επιχειρήσεις με διάφορους τρόπους - μερικοί θα υποστηρίζουν, αρνητικά.

Στέλνει θέσεις εργασίας, κέρδη και φορολογικά έσοδα στο εξωτερικό

Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου φορολογεί τα έσοδα Οι εταιρείες του Σ.Σ. κερδίζουν όχι μόνο στην εγχώρια αλλά και στο εξωτερικό. Δεδομένου ότι οι επιχειρήσεις πληρώνουν επίσης φόρους επί των κερδών που απέκτησαν στο εξωτερικό στις κυβερνήσεις των χωρών αυτών, οι εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου καταβάλλουν διπλό φόρο επί του εισοδήματος από αλλοδαπούς. Οι περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες δεν χρησιμοποιούν αυτό το σύστημα. χρησιμοποιούν ένα εδαφικό φορολογικό σύστημα. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν ένα εδαφικό σύστημα, οι επιχειρήσεις της Σ.Α. θα έδιναν στον θείον Σαμ μια μείωση μόνο των κερδών που κέρδισαν εδώ. Όχι μόνο αυτός ο διπλός φόρος αποτελεί επιβάρυνση για τις επιχειρήσεις, αλλά και τους θέτει σε μειονεκτική θέση έναντι των ξένων ανταγωνιστών που δεν υπόκεινται στον διπλό φόρο. (Για να μάθετε τι κάνουν ορισμένες εταιρείες για να ξεπεράσουν αυτό το ζήτημα, ανατρέξτε στην ενότητα "Overseas Cash Hoards: Boon Shareholder ή φόρος φορολογουμένων;")

"Ο υψηλός συντελεστής φόρου εισοδήματος των επιχειρήσεων θέτει τις ΗΠΑ σε ανταγωνιστικό μειονέκτημα έναντι των χωρών με χαμηλότερο φόρο όπως η Ιρλανδία και ο Καναδάς στην προσπάθεια να προσελκύσουν νέες εταιρικές επενδύσεις και θέσεις εργασίας", λέει ο John Boyd, Jr. , επικεφαλής της The Boyd Company, μιας εταιρίας που εδρεύει στο Princeton της NJ και συμβουλεύει τις μεγάλες εταιρείες να εντοπίσουν τις εγκαταστάσεις τους και να επενδύσουν παγκοσμίως.

Ένα αποτέλεσμα είναι η μετεγκατάσταση των εταιρειών του Ηνωμένου Βασιλείου σε ξένες χώρες με ευνοϊκότερους φορολογικούς νόμους. Όταν οι εταιρείες αυτές μετακινούν την έδρα τους ή δημιουργούν ξένες θυγατρικές, οι θέσεις εργασίας και τα κέρδη μετακινούνται στο εξωτερικό. Ο αριθμός των θέσεων εργασίας των ΗΠΑ σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες μειώθηκε κατά την τελευταία δεκαετία κατά 2,9 εκατομμύρια, ακόμη περισσότερο από τις 2,4 εκατομμύρια θέσεις εργασίας που αυτές οι εταιρείες δημιούργησαν στο εξωτερικό. Το 2009, περίπου το ένα τρίτο όλων των εργαζομένων αυτών των εταιρειών βρίσκονταν στο εξωτερικό. Και οι εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου κατέχουν $ 1. 95 τρισεκατομμύρια σε ξένες χώρες το 2013, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Bloomberg News. Όταν μπορείτε να επιλέξετε πού να κάνετε επιχειρήσεις, είναι λογικό να επιλέξετε την επιλογή χαμηλότερου κόστους και πολλές εταιρείες κάνουν.

Επειδή οι φορολογικοί συντελεστές και οι εκπτώσεις φόρου εταιρειών και οι πιστώσεις έχουν τόσο σημαντικό αντίκτυπο στις κατώτατες γραμμές των εταιρειών, πιέζουν τους πολιτικούς να αλλάξουν ή να διατηρήσουν τον φορολογικό κώδικα με τρόπους που ωφελούν τις επιχειρήσεις γίνεται πολύτιμη χρήση του εταιρικού εισοδήματος. Αν οι εταιρικοί φόροι δεν ήταν τόσο επιβαρυντικοί, οι εταιρείες θα μπορούσαν να ξοδέψουν δολάρια λόμπυ για την ανάπτυξη νέων προϊόντων και υπηρεσιών και την αύξηση των πωλήσεων. Όχι μόνο οι εταιρίες χάνουν, οι πελάτες τους χάνουν επίσης, επειδή αυτά τα προϊόντα και οι υπηρεσίες είτε χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να φτάσουν στην αγορά ή ποτέ δεν το κάνουν καθόλου. Και παρά τον υψηλό φορολογικό συντελεστή των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι η μείωση του επιτοκίου θα αυξήσει πραγματικά τα φορολογικά έσοδα, επειδή οι εταιρείες θα μπορούσαν να αφιερώσουν περισσότερους πόρους σε φορολογητέες δραστηριότητες δημιουργίας κερδών.

Περίπου το 10% των ομοσπονδιακών εσόδων προέρχεται από εταιρικούς φόρους. Τα υπόλοιπα προέρχονται από τους φόρους μισθωτών υπηρεσιών (34%), τους φόρους εισοδήματος (47%) και τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, τους φόρους ακίνητης περιουσίας και άλλους φόρους (9%). Το μερίδιο των ομοσπονδιακών εσόδων που οφείλονται στον εταιρικό φόρο ήταν σχεδόν 40% το 1945 και έχει κυμανθεί γύρω από το σημερινό επίπεδο από τη δεκαετία του '80. Τα άτομα έχουν καταβάλει ένα αυξανόμενο μερίδιο των συνολικών φόρων τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς οι εταιρείες έχουν καταβάλει μειούμενο μερίδιο, σύμφωνα με το Κέντρο Προϋπολογισμού και Πολιτικών Προτεραιότητες, ένας οργανισμός δημόσιας πολιτικής επικεντρωμένος στις δημοσιονομικές και φορολογικές πολιτικές. Η αύξηση αυτή είναι κυρίως υπό τη μορφή φόρου μισθωτών υπηρεσιών.

Αποθαρρύνει την εξοικονόμηση και την επένδυση

«Ένα μεγάλο ζήτημα που έχω με υψηλό φόρο εταιρειών είναι ότι ενθαρρύνουν τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων να ξοδεύουν αντί να σώσουν για το μέλλον», λέει ο Jeff Kear, ιδιοκτήτης του Planning Pod, εφαρμογή διαχείρισης συμβάντων. Ο τρόπος με τον οποίο ο εταιρικός φορολογικός κώδικας είναι δομημένος, εξηγεί, "αν ξοδεύετε τα έσοδά σας στην τρέχουσα φορολογική χρήση για έξοδα που σχετίζονται με τις επιχειρήσεις, μπορείτε πραγματικά να γράψετε πολλά από αυτά. "

Η εξοικονόμηση και η επένδυση εσόδων, ώστε να διατεθούν περισσότερα κεφάλαια για μελλοντική ανάπτυξη ή να διατηρηθεί η επιχείρηση σε δύσκολους καιρούς, θα ήταν η πιο έξυπνη απόφαση για πολλές επιχειρήσεις, αλλά τα εξοικονομούμενα και επενδεδυμένα έσοδα συνεπάγονται περισσότερους φόρους. "Οι υψηλοί εταιρικοί φόροι αποθαρρύνουν την εταιρική αποταμίευση, η οποία οδηγεί σε μεγαλύτερη αστάθεια στον επιχειρηματικό κόσμο", λέει ο Kear.

Δεν είναι μόνο οι ίδιες οι εταιρείες που έχουν παρατηρήσει πως ο υψηλός συντελεστής εταιρικού φόρου αποθαρρύνει την εξοικονόμηση και τις επενδύσεις. Η ίδια η κυβέρνηση που είναι υπεύθυνη για το επιτόκιο αναγνωρίζει αυτό το ελάττωμα. Γιατί δεν προσπάθησαν να το διορθώσουν;

Οι προοπτικές για μεταρρύθμιση

Οι προσπάθειες μεταρρύθμισης του εταιρικού φόρου αποσκοπούν στην κατάργηση των εταιρικών φορολογικών πιστώσεων και μειώσεων, στη μείωση του συντελεστή φορολογίας εταιρειών και στην ανάληψη εισοδημάτων από το εξωτερικό πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες (αποκαλούμενη «επαναπατρισμός») φορολογικά έσοδα. Πολλές από αυτές τις προτάσεις δεν είναι δημοφιλείς στις επιχειρήσεις, οι οποίες συχνά συμβάλλουν σημαντικά στις προεκλογικές εκστρατείες των πολιτικών. Οι συνεισφορές αυτές δίνουν στους πολιτικούς ένα κίνητρο για να διατηρήσουν τις επιχειρήσεις ευτυχείς, πράγμα που συχνά σημαίνει να διατηρηθεί το status quo.Οι πολιτικοί δεν μπορούν να συμφωνήσουν στις μεταρρυθμίσεις, τόσο λίγες αλλαγές. Οι προτάσεις δεν είναι επίσης δημοφιλείς με τις οντότητες που προτείνουν μεταρρυθμίσεις να αυξήσουν τους φόρους για να κρατήσουν τα ίδια τα κρατικά έσοδα. Αυτές οι ομάδες αγωνίζονται επίσης για την αλλαγή.

Το κατώτατο όριο

Ο οριακός φορολογικός συντελεστής 35% για τις εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου αποθαρρύνει τις εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου να κερδίζουν κέρδη στην εγχώρια αγορά, γεγονός που στέλνει θέσεις εργασίας και φορολογητέο εισόδημα στο εξωτερικό. Παρέχει στις επιχειρήσεις το κίνητρο να δαπανήσουν τώρα αντί να εξοικονομήσουν και να επενδύσουν για το μέλλον, ακόμη και όταν η τελευταία μπορεί να είναι η πιο συνετή επιλογή. Καταστρέφει επίσης τους εταιρικούς πόρους που θα μπορούσαν να δαπανηθούν για την ανάπτυξη νέων προϊόντων και υπηρεσιών και αντ 'αυτού ανακατευθύνει αυτούς τους πόρους προς την άσκηση πιέσεων στους πολιτικούς για ευνοϊκές αλλαγές στον κώδικα εταιρικών φόρων ή για τη διατήρηση του status quo. Επειδή ο φορολογικός κώδικας είναι τόσο περίπλοκος, είναι δύσκολο να το μεταρρυθμίσετε με τρόπους που κάνουν τους πάντες καλύτερους. Αντ 'αυτού, πολλές προτάσεις μεταρρύθμισης δεν περνούν ποτέ λόγω των αντιφατικών κινήτρων των διαφορετικών ομάδων συμφερόντων.