Όταν μια οικονομία υφίσταται αποπληθωριστικό σοκ, οι συνέπειες μπορεί να είναι θετικές και αρνητικές για τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις. Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά μεταξύ των όρων «αποπληθωρισμός και αποπληθωρισμός», τους οποίους θα αναφερθούμε πρώτα για να εντοπίσουμε τα αίτια και τα αποτελέσματα των αποπληθωριστικών διαταραχών και για το πώς αυτές οι διαταραχές μπορούν να επηρεάσουν την οικονομία, τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις.

ΔΕΙΤΕ: Όλοι για τον πληθωρισμό
Ο αποπληθωρισμός συνήθως συμβαίνει κατά τη διάρκεια περιόδου ύφεσης και εκδηλώνεται με την επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των τιμών. αυτό συμβαίνει ως αποτέλεσμα της μείωσης των πωλήσεων των καταναλωτών. Αν ο ρυθμός πληθωρισμού πέσει σε χαμηλότερο επίπεδο από ό, τι πριν, τεχνικά αυτή η διαφορά είναι αποπληθωρισμός.

Η αποπληθωρισμός, από την άλλη πλευρά, μπορεί να θεωρηθεί ως το αντίθετο του πληθωρισμού ή ως αρνητικός πληθωρισμός και συμβαίνει όταν η προσφορά αγαθών ή υπηρεσιών αυξάνεται ταχύτερα από την προσφορά χρήματος.

Η αποπληθωρισμός και οι αιτίες της

Η αποπληθωρισμός εκδηλώνεται ως ταυτόχρονη συνεχής συρρίκνωση ή μείωση: Το γενικό επίπεδο τιμών για αγαθά και υπηρεσίες που αποτελούν το καλάθι καταναλωτή (δείκτης τιμών καταναλωτή)

• Επιχειρήσεις και καταναλωτές Πιστωτική διαθεσιμότητα (πρακτικές πίστωσης / δανεισμού)
• Η ζήτηση των καταναλωτών που προκλήθηκε από τη μείωση της προσφοράς χρήματος
• Κρατικές δαπάνες
• Επιχειρηματικές επενδυτικές δαπάνες
• Επενδυτικά περιουσιακά στοιχεία
• Το πρόδρομο ή η προϋπόθεση του αποπληθωρισμού μπορεί να είναι μια περίοδος ύφεσης (η οποία μπορεί να επιδεινωθεί σε μια οικονομική ύφεση), κατά την οποία υπάρχει είτε υπερβολική επέκταση της πίστωσης είτε τεράστια ανάληψη χρέους.

Η αποπληθωρισμός μπορεί να προκληθεί από οποιονδήποτε συνδυασμό των ακόλουθων παραγόντων:

Μείωση της προσφοράς χρήματος

Αύξηση της προσφοράς αγαθών ή υπηρεσιών, η οποία επιδεινώνει την κατάσταση και περαιτέρω μειώνει τις τιμές

• στη ζήτηση για αγαθά
• Αύξηση της ζήτησης χρήματος
• AD:
• Είτε η αύξηση της ζήτησης είτε η μείωση της προσφοράς χρήματος θα έχει ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι να θέλουν περισσότερα χρήματα, πράγμα που θα οδηγήσει σε υψηλότερο επιτόκιο (τιμή χρήματος). Τα αυξημένα επιτόκια θα οδηγήσουν σε μείωση της ζήτησης, καθώς οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις θα μειώσουν τα χρήματα δανεισμού για να κάνουν αγορές.

Εάν ο αποπληθωρισμός επιδεινωθεί, μπορεί να ρίξει μια οικονομία σε μια αποπληθωριστική σπείρα. Αυτό συμβαίνει όταν οι μειώσεις των τιμών οδηγούν σε χαμηλότερα επίπεδα παραγωγής, γεγονός που, με τη σειρά του, οδηγεί σε χαμηλότερους μισθούς, γεγονός που οδηγεί σε χαμηλότερη ζήτηση από τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές, γεγονός που οδηγεί σε περαιτέρω μείωση των τιμών. Δύο τομείς της οικονομίας που παραμένουν παραδοσιακά απομονωμένοι από την οικονομική ύφεση είναι η εκπαίδευση και η υγειονομική περίθαλψη, καθώς το κόστος και οι τιμές τους μπορεί στην πραγματικότητα να αυξηθούν ενώ το γενικό επίπεδο των τιμών για τα περισσότερα αγαθά και υπηρεσίες μειώνεται.

Παροχή χρήματος και αποπληθωρισμός

Ας εξετάσουμε τους παράγοντες και τις συνιστώσες του αποπληθωρισμού, τις λειτουργίες του καθενός και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν την οικονομία.Θα ξεκινήσουμε με την προσφορά χρήματος, τη δανειοδότηση και τη διαθεσιμότητα πίστωσης.

Η προσφορά χρήματος ορίζεται ως το συνολικό χρηματικό ποσό που διατίθεται σε μια οικονομία σε δεδομένη χρονική στιγμή. Περιλαμβάνει το νόμισμα και τους διάφορους τύπους καταθέσεων που προσφέρουν οι τράπεζες και άλλα ιδρύματα αποθετηρίων. Παρόλο που το χρήμα δεν έχει πλέον εγγενή αξία, έχει τέσσερις πολύ πολύτιμες λειτουργίες που διευκολύνουν τη λειτουργία μιας οικονομίας και μιας κοινωνίας: χρησιμεύει ως μέσο ανταλλαγής, λογιστική μονάδα, αποθήκη αξίας και πρότυπο αναβολής πληρωμής. Είδη πίστωσης

Η πίστωση και η επέκταση της πίστωσης είναι η δυνατότητα ενός οφειλέτη να έχει πρόσβαση σε μετρητά για να επιτύχει στόχους οικονομικού ή μη οικονομικού χαρακτήρα. Η πίστωση έρχεται σε δύο διαφορετικές μορφές και κάθε μορφή λειτουργεί και επιδρά στον οφειλέτη διαφορετικά.

Οι δύο τύποι πίστωσης είναι αυτοχρηματοδοτούμενοι και η μη αυτοχρηματοδοτούμενη πίστωση. Η αυτοχρηματοδοτούμενη πίστωση είναι συνήθως ένα δάνειο που απαιτείται για την παραγωγή (κεφαλαίου) αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών και είναι για μια σχετικά σύντομη έως ενδιάμεση χρονική περίοδο. Λόγω της φύσης της, η χρήση της εν λόγω πίστωσης δημιουργεί τις οικονομικές αποδόσεις και τις ταμειακές ροές που καθιστούν δυνατή την αποπληρωμή του δανείου και προσθέτουν αξία σε μια οικονομία. Ο μη αυτοχρηματοδοτούμενος τύπος πίστωσης είναι ένα δάνειο που χρησιμοποιείται για την αγορά καταναλωτικών αγαθών (κατανάλωση). δεν συνδέεται με την παραγωγή αγαθών ή υπηρεσιών, βασίζεται σε άλλες πηγές εισοδήματος ή μετρητά που πρέπει να επιστραφούν και τείνει να παραμείνει στο σύστημα για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς δεν δημιουργεί εισόδημα ή μετρητά για να ρευστοποιηθεί . Αυτός ο τύπος επέκτασης δανείων και πιστώσεων τείνει να είναι αντιπαραγωγικός και προσθέτει ένα σημαντικό κόστος (συμπεριλαμβανομένου του κόστους ευκαιρίας) αντί της αξίας σε μια οικονομία, καθώς τείνει να επιβαρύνει την παραγωγή.
Η δανειοδότηση βασίζεται σε μια διπλή αρχή: την προθυμία του δανειστή να επεκτείνει την πίστωση και την παροχή κεφαλαίων στους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις και την ικανότητα του δανειολήπτη να επιστρέψει το δάνειο με τόκους με ένα συγκεκριμένο επιτόκιο με βάση τα πιστωτικά αποτελέσματα και τις αξιολογήσεις (τιμή χρήματος). Και οι δύο αρχές βασίζονται στην εμπιστοσύνη των δανειστών και των καταναλωτών στην μία και στην άλλη, καθώς και σε μια θετική και ανοδική τάση παραγωγής που επιτρέπει στους οφειλέτες να επιστρέψουν τις δανειακές υποχρεώσεις τους. Όταν η ανοδική τάση της παραγωγής επιβραδύνεται ή σταματά, το ίδιο ισχύει για την εμπιστοσύνη, η οποία επηρεάζει την επιθυμία δανεισμού και την ικανότητα αποπληρωμής των δανείων.

Τέτοιες συνθήκες μετατοπίζουν το επίκεντρο όλων των συμμετεχόντων σε μια οικονομία από την ανάπτυξη στη διατήρηση και επιβίωση. Αυτό μεταφράζεται στους πιστωτές που γίνονται πιο συντηρητικοί και προσεκτικοί όσον αφορά τις δανειοδοτικές τους πρακτικές και εφαρμογές, γεγονός που οδηγεί σε μείωση των καταναλωτικών και επιχειρηματικών δαπανών. αυτό επηρεάζει στη συνέχεια την παραγωγή επειδή η ζήτηση για αγαθά και υπηρεσίες έχει μειωθεί. Η μείωση των δαπανών για επιχειρήσεις και καταναλωτές ασκεί καθοδική πίεση στις τιμές αγαθών και υπηρεσιών και οδηγεί σε αποπληθωρισμό.

Ο αντίκτυπος του αποπληθωρισμού σε μια οικονομία

Τι πραγματικά συμβαίνει κατά τη διάρκεια αποπληθωριστικών κρίσεων; Οι άνθρωποι αυξάνουν τις αποταμιεύσεις τους και ξοδεύουν λιγότερα, ειδικά αν φοβούνται να χάσουν τη δουλειά τους ή άλλες πηγές εισοδήματος.Η χρηματιστηριακή αγορά παρουσιάζει ταραγμένες διακυμάνσεις και υποδηλώνει μια πτωτική τάση ενώ παράλληλα μειώνεται η εξαγορά εταιρειών, οι συγχωνεύσεις και οι εχθρικές εξαγορές. Οι κυβερνήσεις αναθεωρούν ή εφαρμόζουν ολοένα αυστηρότερες νομοθετικές ρυθμίσεις και εφαρμόζουν κυβερνητικές διαρθρωτικές αλλαγές. Ως αποτέλεσμα αυτής της συμπεριφοράς, οι επενδυτικές στρατηγικές θα στραφούν σε λιγότερο επικίνδυνους και πιο συντηρητικούς επενδυτικούς φορείς. Επιπλέον, οι επενδυτικές στρατηγικές θα ευνοήσουν απτές επενδύσεις (ακίνητα, χρυσό / πολύτιμα μέταλλα, συλλεκτικά αντικείμενα) ή βραχυπρόθεσμες επενδύσεις που τείνουν να διατηρούν τις αξίες τους και να παρέχουν στον καταναλωτή πιο σταθερή αγοραστική δύναμη.

Μακροοικονομική προοπτική
Από μακροοικονομική άποψη, ο αποπληθωρισμός οφείλεται στη μεταβολή της καμπύλης ζήτησης (ισορροπία επενδύσεων και εξοικονόμησης) και προσφοράς (προτίμησης ρευστότητας και ισορροπίας προσφοράς χρήματος) για τελικά αγαθά και υπηρεσίες και μείωση του συνόλου ζήτηση (ακαθάριστο εγχώριο προϊόν), το οποίο η νομισματική πολιτική μπορεί να επηρεάσει και να αλλάξει.

Όταν μειώνεται ο όγκος των χρημάτων και των πιστωτικών συναλλαγών, σε σχέση με τον όγκο των διαθέσιμων αγαθών και υπηρεσιών, τότε η σχετική αξία κάθε μονάδας χρήματος αυξάνεται, μειώνοντας τις τιμές των αγαθών. Στην πραγματικότητα, η ίδια η αξία του χρήματος κυμαίνεται και όχι η αξία των αγαθών που αντικατοπτρίζεται στις τιμές τους. Οι επιπτώσεις του αποπληθωρισμού των τιμών τείνουν να εμφανίζονται και να μειώνονται σε όλους τους τομείς των αγαθών και των επενδύσεων.
Μικροοικονομική προοπτική

Από μικροοικονομική άποψη, ο αποπληθωρισμός πλήττει δύο σημαντικές ομάδες: καταναλωτές και επιχειρήσεις.

Ο αντίκτυπος στον καταναλωτή
Αυτοί είναι μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους οι καταναλωτές μπορούν να προετοιμαστούν για τον αποπληθωρισμό:

Αύξηση ή αποπληρωμή οποιουδήποτε μη αυτοχρηματοδοτούμενου χρέους, όπως προσωπικά δάνεια, το ποσό της αποταμίευσης από κάθε paycheck
Διατηρήστε τις συνεισφορές συνταξιοδότησης παρά τις διακυμάνσεις των χρηματιστηριακών αγορών

• Αναζητήστε ευκαιρίες και διαπραγματευθείτε για οποιεσδήποτε διαρκή αγαθά που πρέπει να αποκτηθούν ή να αντικατασταθούν
• Εάν υπάρχει αίσθημα ανασφάλειας όσον αφορά την εργασία τη συνέχιση και τη σταθερότητα ή τα εισοδήματα που παράγουν έσοδα, αρχίστε να αναζητάτε εναλλακτικές πηγές εισοδήματος
• Επιστρέψτε στο σχολείο ή ενημερώστε τις δεξιότητες για να βελτιώσετε την προσωπική εμπορευσιμότητα
• Επιπτώσεις στις επιχειρήσεις
• Ακολουθούν ορισμένοι τρόποι με τους οποίους μια επιχείρηση μπορεί να προετοιμάσει για τον αποπληθωρισμό:
• Σχεδιάστε ένα σχέδιο δράσης που θα παρέχει εναλλακτικές λύσεις σε οποιεσδήποτε από τις επιχειρηματικές πτυχές, τομείς ή κόστος που θα επηρεαστούν από τον αποπληθωρισμό

Να σχεδιάζετε προσεκτικά την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών και τη μείωση των αποθεμάτων <9 99> Ο επενδυτικός σχεδιασμός θα πρέπει να επικεντρώνεται σε αγαθά ή υπηρεσίες υψηλότερης αξίας και να αποφεύγει υψηλότερο κόστος / χαμηλότερη αξία
Αυξήστε τις επενδύσεις που θα ενισχύσουν την παραγωγικότητα και θα μειώσουν το κόστος

• Επαναξιολογήστε όλες τις δαπάνες και τις συμβατικές συμφωνίες με τους πελάτες και τους προμηθευτές Ενέργεια
• Η κατώτατη γραμμή
• Η αποπληθωρισμός μπορεί να αποβεί επωφελής εάν οι παραγωγοί ή οι προμηθευτές μπορούν να παράγουν περισσότερα αγαθά με χαμηλότερο κόστος, οδηγώντας σε χαμηλότερες τιμές για τους καταναλωτές.Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε σε τεχνικές κοπής κόστους είτε σε πιο αποδοτική παραγωγή λόγω της βελτιωμένης τεχνολογίας. Η αποπληθωρισμός μπορεί επίσης να θεωρηθεί ευεργετική επειδή μπορεί να αυξήσει την αγοραστική δύναμη του νομίσματος, το οποίο αγοράζει περισσότερα αγαθά και υπηρεσίες.
• Ωστόσο, ο αποπληθωρισμός μπορεί επίσης να είναι επιβλαβής για μια οικονομία, καθώς αναγκάζει τις επιχειρήσεις να μειώσουν τις τιμές για να προσελκύσουν τους καταναλωτές και να τονώσουν την απαιτούμενη ποσότητα, πράγμα που έχει περαιτέρω επιβλαβείς επιπτώσεις. Η αποπληθωρισμός έχει επίσης βλαβερές συνέπειες για τους δανειολήπτες επειδή πρέπει να αποπληρώσουν δάνεια σε δολάρια που θα αγοράσουν περισσότερα αγαθά και υπηρεσίες (υψηλότερη αγοραστική δύναμη) από τα δολάρια που δανείστηκαν. Οι καταναλωτές ή οι επιχειρήσεις που προμηθεύονται νέα δάνεια θα αυξήσουν το πραγματικό ή το προσαρμοσμένο στον πληθωρισμό κόστος της πίστωσης, το οποίο είναι ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα της προσπάθειας που καταβάλλει η νομισματική πολιτική για την καταπολέμηση της πτώσης της ζήτησης. Η αποπληθωρισμός αναγκάζει την κεντρική τράπεζα μιας χώρας να επανεκτιμήσει τη νομισματική της μονάδα και να αναπροσαρμόσει τις οικονομικές και κανονιστικές πολιτικές της για την αντιμετώπιση των αποπληθωριστικών διαταραχών.