Τα τελευταία 20 χρόνια υπήρξε σημαντική μεταβολή των προγραμμάτων συνταξιοδότησης, από το παραδοσιακό πρόγραμμα καθορισμένων παροχών (σχέδιο DB) έως το πιο σύγχρονο σχέδιο καθορισμένων εισφορών (σχέδιο DC). Ως αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής, η πρωταρχική ευθύνη για την προετοιμασία της συνταξιοδότησης έχει αφαιρεθεί από τους χορηγούς του προγράμματος εργοδότη και έχει τοποθετηθεί στους υπαλλήλους. Οι συνέπειες αυτής της αλλαγής είναι βαθιές και πολλοί άνθρωποι αμφισβήτησαν την ετοιμότητα του γενικού πληθυσμού να χειριστεί μια τόσο περίπλοκη ευθύνη. Αυτό με τη σειρά του ώθησε τη συζήτηση σχετικά με τον τύπο της δομής του συνταξιοδοτικού προγράμματος που είναι καλύτερο για το γενικό πληθυσμό.

-> ->

Ιστορικό του Σχεδίου Ορισμένων Παροχών Τα σχέδια DB θεσπίστηκαν για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο όταν υποσχέθηκαν να προσφέρουν συνταξιοδοτικά οφέλη από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου σε βετεράνους που υπηρέτησαν στον Επαναστατικό Πόλεμο. Στη συνέχεια, ο αριθμός των σχεδίων DB αυξήθηκε σε όλη τη χώρα, καθώς το εργατικό δυναμικό στο Σ.Α. έγινε πιο βιομηχανοποιημένο.

Τα σχέδια DB κέρδισαν δημοτικότητα ως αποτέλεσμα τεσσάρων βασικών παραγόντων:

Τα σχέδια DB τείνουν να παρέχουν στους εργαζόμενους μεγαλύτερο όφελος από τη συνταξιοδότηση από ό, τι οι εργαζόμενοι μπορούν να αναμένουν να λάβουν μέσω άλλων προγραμμάτων συνταξιοδότησης, ιδίως αν οι εργαζόμενοι ζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη συνταξιοδότησή τους.

1. Τα σχέδια DB τοποθετούν τους επενδυτικούς κινδύνους που σχετίζονται με τις διακυμάνσεις της αγοράς στον εργοδότη και όχι στον εργαζόμενο.
2. Τα σχέδια DB τοποθετούν την ευθύνη της λήψης αποφάσεων επένδυσης στον εργοδότη αντί στον υπάλληλο.
3. Οι εταιρείες τείνουν να έχουν πολύ μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα από το προσδόκιμο ζωής των εργαζομένων. Ως εκ τούτου, πιστεύεται ότι οι εργοδότες έχουν μια πολύ μεγαλύτερη ικανότητα να απορροφήσουν μεγάλες διακυμάνσεις της αγοράς σε διάφορους κύκλους της αγοράς.

Παρά τα οφέλη της διάρθρωσης του σχεδίου DB, τα σχέδια DC έχουν κερδίσει δυναμική και δημοτικότητα. Η μετάβαση από τη δομή του σχεδίου DB στη δομή του σχεδίου DC κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών είναι προϊόν πέντε βασικών παραγόντων:

Οι εταιρείες συνήθως εξοικονομούν σημαντικό χρηματικό ποσό μεταβάλλοντας το σχέδιο σχεδίου DB σε σχέδιο προγράμματος DC επειδή τα οφέλη που προσφέρονται από τα σχέδια DC είναι συνήθως χαμηλότερα από αυτά που προσφέρονται από τα σχέδια της DB.

1. Λόγω των περιπλοκών που συνδέονται με την εκτίμηση των οφειλών του σχεδίου ΔΠ, είναι δύσκολο για τα στελέχη των επιχειρήσεων να πληρώσουν τον προϋπολογισμό για τις παροχές συνταξιοδότησης παροχών.
2. Οι λογιστικές προβλέψεις εκτός ισολογισμού που χρησιμοποιούνται από τις εταιρείες για τη λογιστική των σχεδίων της DB δημιουργούν ζητήματα που καταστρέφουν τις οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας και στρεβλώνουν την οικονομική κατάσταση της εταιρείας.
3. Οι πολυπλοκότητες που σχετίζονται με την επένδυση περιουσιακών στοιχείων του προγράμματος απαιτούν σημαντικό όγκο επενδυτικών γνώσεων. Κατά συνέπεια, πρέπει να διατηρηθούν οι εταιρείες παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών για τις θεσμικές επενδύσεις τρίτων μερών, οι ασφαλιστικές εταιρείες και οι λογιστικές εταιρείες για να διαχειριστούν αυτή την ευθύνη.
4. Το σχετικό μέγεθος των περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων του προγράμματος DB είναι συνήθως πολύ μεγάλο. Αυτό απαιτεί τα στελέχη επιχειρήσεων να επικεντρωθούν στη διοίκηση του σχεδίου συνταξιοδότησης, αντί να εστιάζουν στις βασικές επιχειρηματικές προσπάθειες. (999)
5. Ανακριβείς εκτιμήσεις Το πρωταρχικό ζήτημα που συνδέεται με την προσφορά προγράμματος DB ξεκινά με την εκτίμηση της υποχρέωσης παροχών σε εργαζόμενους (PBO) ). Το PBO αντιπροσωπεύει την εκτίμηση της παρούσας αξίας μιας μελλοντικής υποχρέωσης του επιδόματος σύνταξης ενός εργαζομένου. Για να κατανοήσουμε την πολυπλοκότητα που σχετίζεται με την εκτίμηση αυτής της υποχρέωσης, έχουμε δώσει το ακόλουθο απλοποιημένο παράδειγμα του υπολογισμού. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Σχέδια Συντάξεων: Πόνος ή Άγχος;

)
Παράδειγμα Ας υποθέσουμε ότι η Εταιρεία ABC δημιουργήθηκε από τη Linda. Η Linda είναι 22 ετών και πρόσφατα αποφοίτησε από το κολλέγιο. Είναι ο μόνος υπάλληλος, έχει βασικό μισθό $ 25.000 και πρόσφατα ολοκλήρωσε ένα χρόνο υπηρεσίας στην επιχείρηση. Η εταιρεία της Linda προσφέρει ένα πρόγραμμα DB και το όφελος του σχεδίου DB θα της παρέχει, αφού συνταξιοδοτεί, ετήσιο επίδομα αφυπηρέτησης ίσο με το 2% του τελευταίου μισθού της, πολλαπλασιαζόμενο με τον αριθμό των ετών που έχει συσσωρεύσει με την επιχείρηση. Δεδομένης της ηλικίας της, ας υποθέσουμε ότι θα δουλέψει 45 χρόνια πριν φτάσει στην κανονική επιλεξιμότητα για συνταξιοδότηση. Ας υποθέσουμε επίσης ότι θα λάβει ετήσιο ποσοστό αύξησης 2% σε αποζημίωση για κάθε έτος που εργάζεται για την εταιρεία ABC. Βάσει αυτών των παραδοχών, μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι το προβλεπόμενο ετήσιο όφελος της Linda μετά από ένα έτος υπηρεσίας θα είναι $ 1, 219 ($ 25, 000 * 1. 02 ^ 45 * 02). Παρατηρήστε ότι αυτή η εκτίμηση των συνταξιοδοτικών παροχών λαμβάνει υπόψη την εκτιμώμενη μελλοντική αύξηση μισθών της Linda σε σχέση με την εκτιμώμενη σταδιοδρομία εργασίας της για 45 χρόνια. Ωστόσο, ο υπολογισμός δεν λαμβάνει υπόψη την προβλεπόμενη μελλοντική υπηρεσία της Linda στην εταιρεία ABC. Αντ 'αυτού, η εκτίμηση οφέλους λαμβάνει υπόψη μόνο τη συσσωρευμένη υπηρεσία της μέχρι σήμερα. Μόλις προσδιοριστεί αυτό το ποσό παροχών, θεωρείται ότι η Linda θα λάβει, στην αρχή κάθε έτους μετά από αυτή των συνταξιούχων, ένα όφελος $ 1, 219 ετησίως για το προσδόκιμο ζωής της, το οποίο θα υποθέσουμε ότι είναι 30 χρόνια.

Μπορούμε τώρα να καθορίσουμε την αξία του PBO. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, το ετήσιο όφελος της Linda για συνταξιοδότηση πρέπει να μετατραπεί σε κατ 'αποκοπήν αξία στην προβλεπόμενη κανονική ημερομηνία αποχώρησης της Linda. Χρησιμοποιώντας μια απόδοση 4,0% επί ενός 30ετούς ομολόγου του κρατικού ομολόγου ως συντηρητικού συντελεστή έκπτωσης, η παρούσα αξία της ετήσιας σύνταξης της Linda για το διάστημα της τριετούς διάρκειας ζωής της στην κανονική ημερομηνία συνταξιοδότησής της θα ανερχόταν σε 21, 079 δολάρια. Η ABC θα έπρεπε να καταβάλει στη Linda την υποχρέωση για αποζημίωση λόγω αποχώρησης της εταιρείας της την ημέρα που θα συνταξιοδοτηθεί.
Για να προσδιοριστεί η PBO, η παρούσα αξία της σύνταξης λόγω αποχώρησης της Linda στην κανονική ημερομηνία συνταξιοδότησής της θα έπρεπε τότε να μειωθεί στα 44 έτη μέχρι την ημερομηνία αποτίμησης. Και πάλι, χρησιμοποιώντας την απόδοση του 30ετούς ομολόγου του κρατικού ομολόγου ύψους 4% ως συντελεστή προεξόφλησης, η παρούσα αξία του οφέλους της Linda θα ανερχόταν σε 3,753 δολάρια.Το ποσό αυτό είναι γνωστό ως PBO και είναι το ποσό που τα εταιρικά στελέχη θέτουν στη διάθεση ενός λογαριασμού στο τέλος του πρώτου έτους απασχόλησης της Linda προκειμένου να είναι σε θέση να καταβάλει το υποσχεθέν όφελος συνταξιοδότησης της Linda ύψους $ 219 ετησίως, ετών, για το προσδόκιμο ζωής μετά τη συνταξιοδότηση. Εάν η Εταιρεία ABC καταργήσει αυτό το ποσό, το σχέδιο ABC DB της Εταιρείας θα χρηματοδοτηθεί πλήρως από αναλογιστική άποψη. (Για να μάθετε περισσότερα, ανατρέξτε στο

Κατανόηση της χρονικής αξίας χρημάτων

.)

Πρόσθετα προβλήματα Αυτό το παράδειγμα αντιπροσωπεύει μια απλοποιημένη περίπτωση των περιπλοκών που συνδέονται με την εκτίμηση των συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων. Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη πρόσθετες αναλογιστικές παραδοχές και λογιστικές εντολές για την εκτίμηση του ΑΕΠ σύμφωνα με τις αποδεκτές κατευθυντήριες γραμμές. Με αυτό το σκεπτικό, ας δούμε τώρα τις 10 υποθέσεις που θα πρέπει να λάβουμε υπόψη για να εκτιμήσουμε το PBO και πώς θα επηρέαζαν την ακρίβεια της εκτίμησης της αστικής ευθύνης για τις συντάξεις. Υποθέσεις σχεδίου DB

Θέματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη
Επίδραση σε PBO

1. Σύνταξη ωφελημάτων συνταξιοδότησης	Ο τύπος παροχών μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου.	Οποιοσδήποτε τύπος αλλαγής παροχών θα επηρεάσει ουσιαστικά την εκτιμώμενη PBO.
2. Ποσοστό αύξησης του μισθού των εργαζομένων	Οι μελλοντικοί ρυθμοί αύξησης των αποζημιώσεων είναι αδύνατον να προβάλουν με ακρίβεια.	Ο υψηλότερος ρυθμός αύξησης των μισθών θα αυξήσει το PBO.
3. Εκτιμώμενος χρόνος επαγγελματικής σταδιοδρομίας	Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πόσο χρόνο θα εργάζεται ένας εργαζόμενος για έναν οργανισμό.	Όσο περισσότερα χρόνια υπηρεσίας ο εργαζόμενος συγκεντρώνεται, τόσο μεγαλύτερη είναι η PBO.
4. Τα έτη υπηρεσίας που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό του PBO	Οι αναλογιστικές οδηγίες καθορίζουν ότι η PBO λαμβάνει υπόψη τις μελλοντικές εκτιμήσεις αύξησης των μισθών, αλλά αγνοεί κάθε πιθανή μελλοντική υπηρεσία.	Εάν οι αναλογιστικές κατευθυντήριες γραμμές απαιτούσαν τη συμπερίληψη ενδεχόμενης μελλοντικής υπηρεσίας, η εκτιμώμενη PBO θα αυξηθεί δραματικά.
5. Αβεβαιότητες σχετικά με τη διάσωση	Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε εάν οι εργαζόμενοι θα εργάζονται για τον εργοδότη αρκετά καιρό για να αποδώσουν τα οφέλη συνταξιοδότησης.	Οι προβλέψεις για τη διάσωση θα αυξήσουν την αβεβαιότητα στην εκτίμηση του PBO.
6. Διάρκεια του χρόνου υπαλλήλου θα λάβει μηνιαίο όφελος λόγω αποχώρησης	Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πόσο χρόνο θα διαμείνουν οι εργαζόμενοι μετά τη συνταξιοδότησή τους.	Οι μεγαλύτεροι συνταξιούχοι ζουν, τόσο περισσότερο θα λαμβάνουν συνταξιοδοτικές παροχές και όσο μεγαλύτερο είναι ο αντίκτυπος στην εκτίμηση του PBO.
7. Προϋπόθεση πληρωμής αποχώρησης	Είναι δύσκολο να καταλάβουμε τι είδους επιλογή πληρωμής θα επιλέξουν οι υπάλληλοι, επειδή η κατάστασή τους μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου.	Η εκλογή των επιδομάτων επιζώντων θα επηρεάσει τη διάρκεια των παροχών που αναμένεται να καταβληθούν. Αυτό με τη σειρά του θα επηρεάσει την εκτίμηση του PBO.
8. Προβλέψεις προσαρμογής κόστους ζωής (COLA).	Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε εάν θα διατεθεί στο μέλλον μια λειτουργία COLA, ποιο θα είναι το μελλοντικό ποσοστό ωφέλειας του COLA ή πόσο συχνά θα χορηγείται μια COLA.	Οποιοσδήποτε τύπος οφέλους από την COLA θα αυξήσει την εκτίμηση του PBO.
9. Ποσοστό έκπτωσης που εφαρμόζεται στις παροχές κατά την περίοδο συνταξιοδότησης μέχρι την ημερομηνία συνταξιοδότησης του υπαλλήλου	Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε ποιο είναι το προεξοφλητικό επιτόκιο για τον προσδιορισμό της παρούσας αξίας της σύνταξης λόγω αποχώρησης κατά τη συνταξιοδότηση.	Το υψηλότερο (χαμηλότερο) αναμενόμενο προεξοφλητικό επιτόκιο, το χαμηλότερο (υψηλότερο) το εκτιμώμενο PBO. Η ευελιξία που παρέχεται στη διοίκηση για τον καθορισμό του προεξοφλητικού επιτοκίου αυξάνει την ικανότητα της εταιρικής διοίκησης να χειραγωγεί τις οικονομικές της καταστάσεις μέσω της χειραγώγησης του ποσού της καθαρής υποχρέωσης συνταξιοδότησης που καταγράφεται στον ισολογισμό της εταιρείας.
10. Το προεξοφλητικό επιτόκιο που εφαρμόζεται στην πρόσοδο ωφελήματος αφυπηρέτησης κατά την ημερομηνία αποχώρησης μέχρι την τρέχουσα ημερομηνία αποτίμησης	Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε τι επιτόκιο προεξόφλησης θα πρέπει να εφαρμοστεί για να προσδιοριστεί σήμερα η παρούσα αξία των παροχών εξόδου από την υπηρεσία.	Λογιστικά Στοιχεία Συντάξεων εκτός ισολογισμού
Το δεύτερο τεύχος της διάρθρωσης του σχεδίου DB αφορά στη λογιστική αντιμετώπιση των περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων του προγράμματος DB. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Συμβούλιο Δημοσιονομικού Λογιστικού Προτύπου (FASB) έχει θεσπίσει τις κατευθυντήριες γραμμές FASB 87 για τον λογισμό των συνταξιοδοτικών παροχών ως μέρος των γενικά αποδεκτών λογιστικών διατάξεων (GAAP). Το FASB 87 επιτρέπει την λογιστική εκτός ισολογισμού των συνταξιοδοτικών περιουσιακών στοιχείων και των ποσών των υποχρεώσεων. Στη συνέχεια, όταν η PBO εκτιμάται για το σχέδιο DB μιας επιχείρησης και καταβάλλονται εισφορές, η PBO δεν καταγράφεται ως υποχρέωση στον ισολογισμό της εταιρείας και οι εισφορές του προγράμματος δεν καταγράφονται ως περιουσιακό στοιχείο. Αντ 'αυτού, τα περιουσιακά στοιχεία του προγράμματος και η PBO συμψηφίζονται και το καθαρό ποσό εμφανίζεται στον ισολογισμό της εταιρείας ως καθαρή υποχρέωση σύνταξης.	Αυτός ο τύπος λογιστικής ευελιξίας προσφέρει πολλά σημαντικά προβλήματα τόσο για τις εταιρείες όσο και για τους επενδυτές. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τα εκτιμώμενα στοιχεία ενεργητικού και τα περιουσιακά στοιχεία του προγράμματος είναι μεγάλα σε σχέση με την κεφαλαιοποίηση χρέους και μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας. Με τη σειρά του, αυτό σημαίνει ότι η οικονομική κατάσταση της εταιρείας δεν καταγράφεται με ακρίβεια στον ισολογισμό της εταιρείας, εκτός εάν τα ποσά αυτά περιλαμβάνονται στα οικονομικά. Ως αποτέλεσμα, οι σημαντικοί χρηματοοικονομικοί δείκτες παραμορφώνονται. Ως εκ τούτου, πολλά στελέχη επιχειρήσεων καθώς και επενδυτές ενδέχεται να φτάσουν σε εσφαλμένα συμπεράσματα σχετικά με την οικονομική κατάσταση της εταιρείας.

Συμπέρασμα Τα σχέδια DB δημιουργήθηκαν από άτομα που είχαν τις καλύτερες προθέσεις για να βοηθήσουν τους υπαλλήλους να ζήσουν μια θαυμάσια ζωή κατά τη διάρκεια των ετών συνταξιοδότησής τους. Επιπλέον, η άρση των επιβαρύνσεων προγραμματισμού συνταξιοδότησης από την ευθύνη του υπαλλήλου και η τοποθέτησή τους στον εργοδότη αποτελεί επίσης σημαντικό πλεονέκτημα της διάρθρωσης του σχεδίου DB. Ωστόσο, κατά την εξέταση, είναι προφανές ότι τα λάθη αποτίμησης που σχετίζονται με την εκτίμηση των συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων αποτελούν αναπόφευκτο πρόβλημα. Επιπλέον, οι λογιστικές προβλέψεις που σχετίζονται με την κράτηση των καθαρών συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων στον ισολογισμό μιας εταιρείας, αντί να καταχωρήσουν τόσο το συνταξιοδοτικό παθητικό όσο και τη συνταξιοδοτική υποχρέωση, εγείρουν πολλά επιπλέον ζητήματα που αντιμετωπίζουν μια συνετή εταιρική διακυβέρνηση.(Για να μάθετε περισσότερα, ανατρέξτε στην

Ειδική λειτουργία Investopedia: Ατομικοί Λογαριασμοί Συνταξιοδότησης .