Ο Carl Icahn είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους αριθμούς της Wall Street. Στη δεκαετία του '80, ο εν λόγω εταιρικός επιδρομέας - χρησιμοποιώντας τα αρνητικά ομόλογα του Drexel Burnham - έγινε γνωστός ως καπιταλιστής των όρνιθων, παίρνοντας θέσεις σε δημόσιες επιχειρήσεις και ζητώντας αρχικά ακραίες αλλαγές τόσο στην εταιρική τους ηγεσία όσο και στις μορφές διαχείρισης. Συχνά, οι στόχοι του έκαναν χρήματα "πράσινου ταχυδρομείου", με την προϋπόθεση ότι θα απομακρυνόταν από τον στόχο του. Μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα, η φήμη του άλλαξε καθώς γινόταν ακτιβιστής μετόχων.

Οι επενδυτές ακολούθησαν το προβάδισμά του και αγόρασαν τις επιχειρήσεις που ο Icahn έθεσε την προσοχή του. Η αύξηση της τιμής των μετοχών που προκλήθηκε από την πρόβλεψη ότι η Icahn θα αποκαλύψει την αξία των μετοχών έγινε γνωστή ως η "ανύψωση του Icahn".

Σε αυτό το άρθρο θα ρίξουμε μια ματιά στο Icahn και στο φαινόμενο του "ανελκυστήρα" επενδύοντας τον κόσμο.

Φιλοσοφία επενδύσεων

Ο Icahn έχει πει: «Η φιλοσοφία επενδύσεων μου, γενικά, με εξαιρέσεις, είναι να αγοράσω κάτι όταν κανείς δεν το θέλει». Συγκεκριμένα, ως αντισταθμιστικός επενδυτής εντοπίζει εταιρίες με τιμές μετοχών που αντικατοπτρίζουν τις χαμηλές αναλογίες τιμών προς κέρδη (P / E ratio) ή με λογιστικές αξίες που υπερβαίνουν την τρέχουσα αποτίμηση της αγοράς.

Η Icahn τότε αγοράζει επιθετικά μια σημαντική θέση στην εταιρεία και είτε ζητά την εκλογή ενός εντελώς νέου διοικητικού συμβουλίου είτε την εκχώρηση περιουσιακών στοιχείων προκειμένου να αποδώσει περισσότερη αξία στους μετόχους. Ο Icahn επικεντρώνεται δημοσίως στην αποζημίωση των CEO, λέγοντας ότι πιστεύει ότι πολλά κορυφαία στελέχη πληρώνονται υπερβολικά και ότι η αμοιβή τους έχει ελάχιστη συσχέτιση με την απόδοση των μετοχών.

Αρχές

Το 1979, η πρώτη νίκη του Icahn ήταν η εξαγορά μέσω ψήφων της εταιρείας Tappan. Σύντομα μετά από να κερδίσει μια θέση στο διοικητικό συμβούλιο, σχεδίασε την πώληση της εταιρείας σε μια συναλλαγή που διπλασίασε την αρχική της επένδυση. Λίγο αργότερα, θα στοχεύει τους Marshall Fields και Phillips Petroleum, οι οποίοι έδωσαν σημαντικές αποδόσεις καθώς οι εταιρείες πολέμησαν για να αποτρέψουν τον έλεγχό του.

Το TWA ήταν το αποκορύφωμα των πρώτων προσπαθειών του Icahn. Το 1985, ανέλαβε την αεροπορική εταιρεία όταν ελέγχθηκε από τον Howard Hughes. Λίγο αργότερα, η TWA αγόρασε αρκετούς μικρούς περιφερειακούς αερομεταφορείς, καθώς η Icahn επιδίωξε να χρησιμοποιήσει την αποτελεσματικότητα της διευρυμένης αεροπορικής εταιρείας για τη δημιουργία μεγαλύτερων κερδών. Το 1988, πήρε την ιδιωτική εταιρεία μέσω ενός προγράμματος αγοράς ιδίων κεφαλαίων ύψους 650 εκατομμυρίων δολαρίων, το οποίο του επέτρεψε να ανακτήσει σχεδόν ολόκληρη την επένδυσή του ύψους 469 εκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό επίσης επιβάρυνε την TWA με δάνεια ύψους 540 εκατομμυρίων δολαρίων. Λίγο αργότερα, οι πιο βραβευμένες διαδρομές της αεροπορικής εταιρείας θα πωλούνταν σε ανταγωνιστές, οδηγώντας την εξασθενημένη επιχείρηση να δηλώσει το κεφάλαιο 11 το 1992 και την έξοδο της Icahn από την εταιρεία στις αρχές του επόμενου έτους.

Εν τω μεταξύ, η Icahn διαπραγματεύτηκε τα κουπόνια αεροπορικών εταιρειών από την εταιρεία αντί των 190 εκατομμυρίων δολαρίων που της χρωστάτισε η TWA.Δεδομένου ότι η συμφωνία περιελάμβανε τη διάταξη ότι δεν μπορούσε να πουλήσει αυτά τα εισιτήρια μέσω ταξιδιωτικών πρακτόρων, ο Icahn ίδρυσε το LowestFare. com, όπου πώλησε και τα δύο εισιτήρια και δημιούργησε μια επανάσταση στον ταξιδιωτικό κλάδο.

Οι απόψεις για την εμπειρία TWA

Η εμπειρία του Icahn με την TWA θα τον καθοδηγούσε να επικεντρωθεί κυρίως στην αναζήτηση κερδών μέσω των υποκείμενων αυξήσεων των τιμών μετοχών, οι οποίες συνήθως επιτυγχάνονται με την εκποίηση ή την οριστική εκκαθάριση περιουσιακών στοιχείων. Ένα άλλο αποτέλεσμα είναι η άμεση πληρωμή του πράσινου ταχυδρομείου στο Icahn. Η χρησιμοποιούμενη μεθοδολογία ξεκινά με την αγορά ενός μεγάλου τμήματος μετοχών στην εταιρεία, ακολουθούμενη από πρόταση στελέχους διευθυντών, που περιλαμβάνει τον Icahn και τους συμμάχους του.

Ένα παράδειγμα του τρόπου λειτουργίας του ήταν η επιβολή του USX, του εταιρικού απογόνου του αμερικανικού Steel της Andrew Carnegie, να ξεδιψάσει το τμήμα κατασκευής του χάλυβα και να επικεντρωθεί στην πετρελαϊκή επιχείρηση μέσω του Marathon Oil, D. Rockefeller. Το 1991, μετά τη δημιουργία μιας δεύτερης κατηγορίας μετοχών USX που αντιπροσωπεύουν το τμήμα χάλυβα, και οι δύο κατηγορίες μετοχών αυξήθηκαν κατά 28%. Οι διαπραγματεύσεις του Icahn περιλαμβάνουν τη δράση του ως καταλύτη κατά τη διάρκεια της μάχης μεταξύ Pennzoil και Texaco. Εκεί, ο Icahn συγκέντρωσε πάνω από 13% των μετοχών της Texaco και απέτυχε στην προσπάθειά του να αναλάβει τον έλεγχο του συμβουλίου. Ωστόσο, η τελική συμφωνία μεταξύ των εταιρειών που άσκησαν δίκη προκάλεσε άνοδο και στις δύο τιμές των μετοχών, φέρνοντας στο Icahn ένα οικονομικό απροσδόκητο.

Πρόσφατες Επιτυχίες

Σε μια άλλη περίφημη μάχη, ο Icahn συγκέντρωσε το 7,3% του RJR Nabisco στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Στη συνέχεια ξεκίνησε μια αντιπαράθεση για να κερδίσει τον έλεγχο του συμβουλίου και να αναγκάσει τη διάσπαση της εταιρείας. Παρόλο που απέτυχε σε αυτές τις προσπάθειες, συνειδητοποίησε τη νίκη με ένα εξαιρετικό κέρδος στην επένδυσή του καθώς η διοίκηση της εταιρείας υποστηρίχθηκε από τους επενδυτές, αρκετά για να δώσει στον Icahn αύξηση κατά 100 εκατομμύρια δολάρια στο χαρτοφυλάκιό του.

Με παρόμοια απόπειρα, η Icahn απέτυχε να εξαναγκάσει την Time Warner να διαιρέσει τις δραστηριότητές της σε τέσσερις εταιρείες που απαριθμούνται χωριστά, καθώς προήδρευσε το 2006. Αν και απορρίφθηκε από τους άλλους μεγάλους μετόχους της εταιρείας, ο Icahn κέρδισε μεγάλο κέρδος στην επένδυσή του και πίεσε εταιρεία να εκλέγει δύο ανεξάρτητα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και να δεσμεύεται για μέτρα περιορισμού του κόστους.

Ένα άλλο πρόσφατο παράδειγμα της επιρροής του Icahn στις τιμές των μετοχών ήταν με το Netflix το φθινόπωρο του 2012. Αληθεύει στην αντίθετη φιλοσοφία του, ο Icahn συγκέντρωσε πάνω από το 10% της εταιρείας όταν ήταν κοντά στο χαμηλό 52 εβδομάδων του. Ο "ανελκυστήρας Icahn" έστειλε το απόθεμα να αυξάνεται κατά 14%, αφού αποκάλυψε σε ρυθμιστική εταιρεία την κατάθεσή του στην εταιρεία.

Η κατώτατη γραμμή

Οι περιγραφές του Carl Icahn κυμαίνονται από καπιταλιστές γύψου έως greenmailer. Έχει ονομαστεί λεηλασία και ακτιβιστής μετόχων. Στην πραγματικότητα, ούτε η φιλοσοφία ούτε η στρατηγική του έχουν αλλάξει πολύ τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, κατά τη διάρκεια των οποίων ανέβηκε από έναν χρηματιστή σε έναν από τους πιο σημαντικούς παίκτες της Wall Street.

Παρόμοιες επενδυτές, όπως οι T. Boone Pickens και Saul Steinberg, χρησιμοποίησαν τακτική σκληρού μπέιζμπολ στις μάχες τους ενάντια στα διοικητικά συμβούλια των υποτιμημένων δημόσιων εταιρειών.Ωστόσο, το θύμα πολέμου του Icahn έχει αυξηθεί όχι μόνο από τη συσσώρευση των κερδών του από παρελθούσες συμφωνίες, αλλά και από τη δημιουργία μιας πολυεθνικής εταιρίας περιορισμένης ευθύνης που ονομάζεται Icahn Enterprises LP. Το επενδυτικό αυτό όχημα προσφέρει στους Icahn πρόσθετους πόρους έξω από την τεράστια προσωπική του περιουσία, επενδύσεις, οι οποίες είναι οι δυνάμεις πίσω από το "Icahn lift".