α:

Τα πραγματικά επιτόκια μπορεί πράγματι να είναι αρνητικά. Όταν τα πραγματικά επιτόκια είναι αρνητικά, σημαίνει ότι ο πληθωρισμός είναι μεγαλύτερος από το ονομαστικό επιτόκιο. Η μέτρηση του πραγματικού επιτοκίου επιτρέπει στους επενδυτές να καθορίσουν εάν κάνουν πραγματικά χρήματα και αυξάνουν την αγοραστική δύναμη μιας επένδυσης. Εάν το πραγματικό επιτόκιο δεν είναι μεγαλύτερο από τον πληθωρισμό, ο επενδυτής χάνει χρήματα. Ομοίως, οι δανειστές μπορούν να μετρήσουν εάν κερδίζουν χρήματα για δάνεια που γράφουν μετρώντας το πραγματικό επιτόκιο. Εκτός αν ο δανειστής χρεώνει ένα επιτόκιο πάνω από τον πληθωρισμό, δεν κερδίζει χρήματα για το δάνειο.

Από τον Ιούλιο του 2016, τα αμερικανικά πραγματικά επιτόκια στο 10ετές Treasury μειώθηκαν για πρώτη φορά κάτω από το 0 από το 2012. Οι ομολογιακοί λογαριασμοί είναι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις που εκδίδονται από το Κυβέρνηση των ΗΠΑ με όρους τεσσάρων εβδομάδων, 13 εβδομάδων ή 26 εβδομάδων. Δεδομένου ότι ο μέσος όρος μακροπρόθεσμου πληθωρισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι 1,5 έως 2%, κάθε φορά που το επιτόκιο T-λογαριασμού πέφτει κάτω από το 1,5%, το πραγματικό επιτόκιο είναι αρνητικό.

Πώς να υπολογίσετε τα πραγματικά επιτόκια

Ο οικονομολόγος Irving Fisher δημιούργησε μια οικονομική θεωρία, γνωστή τώρα ως φαινόμενο Fisher, η οποία προσδιορίζει τη σχέση μεταξύ πραγματικών επιτοκίων, ονομαστικών επιτοκίων και ποσοστού πληθωρισμού. Βασικά, το πραγματικό επιτόκιο και ο ρυθμός πληθωρισμού συνδυάζονται με το ονομαστικό επιτόκιο. Λόγω αυτής της σχέσης, εάν οι ονομαστικές τιμές παραμείνουν στατικές, το πραγματικό επιτόκιο αυξάνεται καθώς ο πληθωρισμός μειώνεται και το πραγματικό επιτόκιο μειώνεται όσο αυξάνεται ο πληθωρισμός.

Στην πράξη, υπάρχουν δύο μέθοδοι για τον υπολογισμό του πραγματικού επιτοκίου χρησιμοποιώντας την ιδέα του Fisher. Το πρώτο είναι μια γραμμική προσέγγιση. Η δεύτερη είναι η ακριβέστερη έκδοση που συνδέει γεωμετρικά τα επιτόκια μαζί. Με τη γραμμική προσέγγιση, ο ρυθμός πληθωρισμού συν το πραγματικό επιτόκιο ισούται με το ονομαστικό επιτόκιο, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Έτσι, το πραγματικό επιτόκιο υπολογίζεται αφαιρώντας τον πληθωρισμό από το ονομαστικό επιτόκιο. Για παράδειγμα:

Ονομαστικό επιτόκιο = 12%

Ποσοστό πληθωρισμού = 4%

Πραγματικό επιτόκιο = 12% - 4% = 8%

ως εξής:

n = (1 + i) x (1 + r) - 1

ονομαστικός επιτόκιο = n

ρυθμός πληθωρισμού = i

πραγματικό επιτόκιο = r

ο τύπος για την επίλυση του πραγματικού επιτοκίου φαίνεται ως εξής:

r = (1 + n) / (1 + i) - 1

Χρησιμοποιώντας τους αριθμούς από το παραπάνω παράδειγμα, είναι η εξής:

r = (1 + 12%) / (1 + 4%) - 1 = 7. 69%

ένα ορισμένο αριθμό ποσοστιαίων μονάδων, οι ονομαστικοί συντελεστές αυξάνονται παράλληλα.