Μπορεί η Ευρώπη να διαλύσει τη ρωσική εξάρτηση από το φυσικό αέριο;

Words at War: Headquarters Budapest / Nazis Go Underground / Simone (Νοέμβριος 2024)

Words at War: Headquarters Budapest / Nazis Go Underground / Simone (Νοέμβριος 2024)
Μπορεί η Ευρώπη να διαλύσει τη ρωσική εξάρτηση από το φυσικό αέριο;

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim

Αυτή την εβδομάδα, η Gazprom ανέφερε ότι οι εξαγωγές φυσικού αερίου στην Ευρώπη αυξήθηκαν κατά 8% το 2015, εν μέρει λόγω της μείωσης της παραγωγής φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, οι εξαγωγές φυσικού αερίου στη Ρωσία αυξήθηκαν σε επίπεδα ρεκόρ όπως φαίνεται στο διάγραμμα που ακολουθεί. Η Ρωσία αντιπροσωπεύει σήμερα περισσότερο από το ήμισυ των ξένων εισαγωγών καυσίμων της Γερμανίας, σύμφωνα με το Bloomberg.

Οι σχέσεις με τη Ρωσία επιδεινώθηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Ουκρανία το 2014, με αποκορύφωμα την πτώση της πτήσης MH-17 της Μαλαισιανής Αερογραμμής έναντι της Ουκρανίας τον Οκτώβριο του 2014, σύμφωνα με ισχυρισμούς από την Ρωσία επαναστάτες, σκοτώνοντας 283 ολλανδούς και άλλους πολίτες της ΕΕ. Αυτό οδήγησε την ΕΕ να ακυρώσει τα σχέδιά της για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου South Stream, ο οποίος θα έφερνε φυσικό αέριο από τη Ρωσία σε ένα σημείο στη Βουλγαρία και έπειτα σε άλλους ευρωπαϊκούς προορισμούς. Το έργο αυτό αποσκοπούσε στη μείωση του κινδύνου μεταφοράς που συνεπάγεται η μεταφορά φυσικού αερίου στην ΕΕ, παρακάμπτοντας την Ουκρανία, όπως έκανε ο βόρειος αγωγός φυσικού αερίου της Gazprom (Nord Stream) στη Γερμανία. Ωστόσο, η επιδείνωση της πολιτικής κατάστασης ανάγκασε την ΕΕ να επικεντρωθεί στον κίνδυνο εφοδιασμού και να υιοθετήσει μια πολιτική για τη μείωση του όγκου των προμηθειών από τη Ρωσία. Δεν λειτούργησε. Αντ 'αυτού, ο όγκος του αγορασθέντος φυσικού αερίου αυξάνεται το 2015 και τα σχέδια θα αντικαταστήσουν τον αχρησιμοποίητο αγωγό South Stream με την επέκταση του αγωγού Nord Stream, που ονομάζεται Nord Stream II.

Το έργο Nord Stream II

Το έργο Nord Stream II είναι μια επέκταση ενός υπάρχοντος αγωγού που κατασκευάστηκε κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου απευθείας στη Γερμανία. Ο ιστότοπος του έργου λέει: "Η ΕΕ χρειάζεται μακροπρόθεσμα ασφαλείς φυσικούς πόρους για να εξασφαλίσει την παγκόσμια βιομηχανική ανταγωνιστικότητα και να ανταποκριθεί στην εγχώρια ζήτηση. Ως επέκταση του επιτυχώς εφαρμοσμένου συστήματος Nord Stream Pipeline, η Nord Stream 2 αποτελεί την απάντηση … αποτελεί άμεση σύνδεση μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών φυσικού αερίου και αποτελεί ιδανικό συμπλήρωμα στις υπάρχουσες οδούς μεταφοράς. "

Αλλά το έργο είναι πολύ αμφιλεγόμενο, διότι το αέριο παραδίδεται απευθείας στη Γερμανία. Το δίκαιο της ΕΕ απαιτεί πρόσβαση τρίτων, πράγμα που σημαίνει ότι το ήμισυ της χωρητικότητας του αγωγού πρέπει να προορίζεται για άλλους πιθανούς φορείς στην αγορά φυσικού αερίου. Επιπλέον, οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης απογοητεύονται επειδή με τη Nord Stream II θα χάσουν τα ρωσικά έσοδα από τη διαμετακόμιση φυσικού αερίου και θα χρειαστεί να κατασκευάσουν νέες υποδομές για να πάρουν ρωσικό φυσικό αέριο από τον Βορρά (μέσω της Γερμανίας) και όχι από την Ανατολή σύμφωνα με το Euractiv.

Πηγή: Nord Stream

Επιπλέον, η κατασκευή του αγωγού θα καταστήσει την ΕΕ πιο εξαρτημένη από το ρωσικό φυσικό αέριο, όχι λιγότερο. Για παράδειγμα, με την ολοκλήρωση του Nord Stream II, η Γερμανία θα λάβει το 60% του φυσικού αερίου της από τη Ρωσία, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή ηλεκτρονική σελίδα ειδήσεων Euractiv.

Εξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό αέριο

- Τι συμβαίνει με την πολιτική της ΕΕ να μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό αέριο μετά τη διαμάχη στην Ουκρανία που ξεκίνησε το 2014; Τότε, οι πολιτικοί της ΕΕ ανέφεραν ότι η εξάρτηση της ΕΕ από εξωτερικούς ενεργειακούς πόρους επηρεάζει την ικανότητά της να διεξάγει μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και πρέπει να αλλάξει. (Για περισσότερες πληροφορίες,

Πώς η διαφωνία αερίου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας επηρεάζει την ΕΕ

.)

Ένα από τα προβλήματα είναι ότι η παραγωγή φυσικού αερίου στην ΕΕ συνεχίζει να μειώνεται. Αυτό το διάγραμμα από την IGI Poseidon δείχνει πώς η παραγωγή φυσικού αερίου στην ΕΕ έφθασε στο μέγιστο το 2004 και από τότε έχει μειωθεί σταθερά. Η IGI αναμένει ότι η εγχώρια παραγωγή της ΕΕ θα συνεχίσει να μειώνεται έως το 2020, και ίσως και πέραν αυτού. Αυτό καθιστά την ΕΕ όλο και περισσότερο εξαρτημένη από τις εισαγωγές φυσικού αερίου από όλο τον κόσμο για να καλύψει την αυξανόμενη ζήτηση, την οποία η IGI αναμένεται να αυξηθεί σταθερά στο 1,8% ετησίως στα 720 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ως το 2020. Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) αναφέρει ότι μέχρι το 2025 οι εισαγωγές φυσικού αερίου θα αντιπροσωπεύουν το 77% της κατανάλωσης στην ΕΕ, από 63% σήμερα.

Πηγή: IGI Poseidon Η ΕΕ εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη Ρωσία για το φυσικό αέριο της, η οποία σήμερα παρέχει περίπου το ένα τρίτο των αναγκών της ΕΕ, σύμφωνα με έκθεση της Clingendael Energy. Αυτή η εξαιρετικά εξαρτώμενη σύνδεση οφείλεται στην οικονομικά αποδοτική υποδομή αγωγών που χτίστηκε τη δεκαετία του 1970 για τη βελτίωση των ευρωπαϊκών σχέσεων με τη Σοβιετική Ένωση. Αυτή η υποδομή αγωγών έχει χαμηλό κόστος μεταφοράς, το οποίο παρέχει στο ρωσικό φυσικό αέριο ένα πλεονέκτημα κόστους έναντι άλλων πηγών προμήθειας όπως το υγροποιημένο φυσικό αέριο (ΥΦΑ) από το Κατάρ ή την Αυστραλία. Επιπλέον, η εξάρτηση της ΕΕ από τη Ρωσία αυξάνεται, όπως αποδεικνύεται από την αύξηση των εισαγωγών το 2015 παρά την εξωτερική πολιτική που αποσκοπεί στη μείωση της εξάρτησης της ΕΕ. Για παράδειγμα, η Gazprom ανέφερε ότι η παροχή ρωσικού φυσικού αερίου αυξήθηκε κατά 36,8% στη Γαλλία, το 17,1% στη Γερμανία, το 12,6% στην Ιταλία, το 11,5% στην Αυστρία και το 10% στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2015. > Μείωση της εξάρτησης από το ρωσικό αέριο

Ποιες είναι οι επιλογές που πρέπει να κάνει η ΕΕ για να σπάσει αυτόν τον κύκλο εξάρτησης; Κάποιοι αναλυτές πρότειναν ότι η ΕΕ θα μπορούσε να αυξήσει τις εισαγωγές νέου ΥΦΑ από την Αμερική, το οποίο έρχεται τώρα σε λειτουργία ως εναλλακτική λύση για τις προμήθειες της Gazprom. Το πρόβλημα είναι ότι οι τιμές του φυσικού αερίου στην Ευρώπη είναι παραδοσιακά χαμηλότερες από ό, τι στην Ασία, επομένως το ευέλικτο ΥΦΑ στον κόσμο τείνει να αποστέλλεται σε προορισμούς όπως η Νότια Κορέα, η Ταϊβάν, η Ιαπωνία και η Κίνα. Πιο πρόσφατα, η αγορά του ΥΦΑ εξασθενεί με χαμηλότερη τιμή του πετρελαίου, καθιστώντας το ΥΦΑ μη ανταγωνιστικό με αγωγούς αερίου, αφού συμπεριληφθούν οι δαπάνες υγροποίησης, μεταφοράς και επαναεριοποίησης.

Η ΕΕ εξακολουθεί να εργάζεται για ένα σχέδιο μείωσης της εξάρτησής της από το ρωσικό φυσικό αέριο και φαίνεται ότι πρόκειται να αποκαλυφθεί σύντομα. Η Euractiv αναφέρει ότι η στρατηγική της ΕΕ για το ΥΦΑ θα ανακοινωθεί τον Φεβρουάριο του 2016, ύστερα από διαβουλεύσεις με εμπειρογνώμονες του κλάδου.

Η κατώτατη γραμμή

Η ΕΕ φαίνεται απελπιστικά εθισμένη στο ρωσικό φυσικό αέριο και η εξεύρεση εναλλακτικών πηγών εφοδιασμού δεν θα είναι εύκολη.Επιπλέον, το 2015, η ΕΕ αύξησε την κατανάλωσή της από ρωσικό φυσικό αέριο, αντί να τη μειώσει. Η υψηλή εξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο αφήνει το μπλοκ πολιτικά ευάλωτο και δεν είναι εύκολο να προμηθεύονται εναλλακτικές πηγές εφοδιασμού. Η ΕΕ θα αποκαλύψει την πολιτική της για το ΥΦΑ τον Φεβρουάριο του 2016, αλλά η στρατηγική δεν θα περιέχει πολλές νέες ιδέες. Τέλος, οι εναλλακτικές προμήθειες αγωγών από μέρη όπως το Τουρκμενιστάν συνεχίζουν να ρέουν ανατολικά σε χώρες όπως η Κίνα.