Το χάσμα πλούτου στην Αμερική προκάλεσε διαφορετικές προσεγγίσεις για τους επενδυτές. Τα επίπεδα εισοδήματος καθορίζουν εάν ένας οικονομικός σύμβουλος συνιστά μεμονωμένα αποθέματα, ομόλογα, δικαιώματα προαίρεσης, αμοιβαία κεφάλαια, χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια (ETF) ή άλλα χρηματοπιστωτικά μέσα. Το χάσμα του πλούτου μεταξύ των μέσων επενδυτών και των πλούσιων επενδυτών έχει διευρυνθεί μόνο από την οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2007. Ως αποτέλεσμα, είναι σημαντικό να εξεταστεί πώς το εύρος των επιπέδων εισοδήματος διαμορφώνει τη νοοτροπία των σημερινών επενδυτών που επιδιώκουν να κεφαλαιοποιήσουν την αγορά.

AD:

Διαφοροποίηση

Όσοι θεωρούνται πλούσιοι αποτελούν το 1% του συνολικού επενδυτικού πληθυσμού. Μια βασική διαφορά για αυτή την κατηγορία επενδυτών σχετίζεται με την ικανότητά τους να λαμβάνουν αποφάσεις σε συνδυασμό με την απλή έννοια της διαφοροποίησης. Ενώ η ιδέα της διαφοροποίησης ακούγεται απλή και στοιχειώδης, οι μεσαίοι επενδυτές αποτυγχάνουν να συγκεντρώσουν τα κεφάλαιά τους ανάλογα. Αυτή η ατυχία απορρέει από την ιδέα ότι δεν διαθέτουν επαρκή κεφάλαια για τη διαφοροποίηση. Επιπλέον, εύπορα άτομα ή ομάδες αισθάνονται ότι δεν υπάρχει τόσο μεγάλη πίεση για απόδοση υψηλότερων αποδόσεων, ώστε να κατανέμουν κεφάλαια σε πολλαπλούς τύπους επενδύσεων. Ο μέσος επενδυτής μπορεί να ασκήσει διαφοροποίηση εξετάζοντας προσεκτικά το σύνολο των διαθέσιμων στοιχείων για επενδύσεις. Μετά τον καθορισμό αυτού του αριθμού, πρέπει να κατανέμεται το περιουσιακό στοιχείο σε διάφορες βιομηχανίες και τάξεις. Για παράδειγμα, η τεχνολογία, η υγειονομική περίθαλψη και η κατασκευή είναι μόνο μερικά από τα πιο κοινά είδη βιομηχανίας. Άλλες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων περιλαμβάνουν μετοχές μεγάλου κεφαλαιοποίησης, ομόλογα σταθερού εισοδήματος ή μέσα χρηματαγοράς.

AD:

Ευκαιρίες Αγοράς

Οι οικονομικές συνθήκες υπαγορεύουν επίσης το είδος της αγοράς που επιλέγει ο επενδυτής. Οι πιο πλούσιοι επενδυτές δείχνουν την τάση να επενδύσουν στο χρηματιστήριο. Οι μέσοι επενδυτές τείνουν να βρίσκουν την αγορά κατοικίας να είναι μια πιο ελκυστική επιλογή. Η επένδυση στο χρηματιστήριο μπορεί να γίνει δαπανηρή. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια μεσιτεία απαιτεί ένα ελάχιστο υπόλοιπο λογαριασμού και χρεώνει μια προμήθεια ή προμήθεια για κάθε συναλλαγή που εκτελείται. Ένας πλουσιότερος επενδυτής μπορεί εύκολα να απορροφήσει αυτό το τέλος. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, οι συσσωρευμένες αμοιβές καθίστανται επιζήμιες για τη γενική επενδυτική στρατηγική ενός μικρότερου επενδυτή. Επιπλέον, ορισμένοι χρηματιστηριακοί οργανισμοί εξυπηρετούν μόνο πελάτες που ταξινομούνται ως άτομα υψηλής καθαρότητας (HNWI). Αυτό το εμπόδιο μπορεί να δυσχεράνει την πρόσβαση σε όλους τους πόρους που σχετίζονται με τη διαπραγμάτευση στο χρηματιστήριο. Οι επενδυτές της μεσαίας τάξης έχουν πρόσβαση στην αγορά ακινήτων μέσω διαφόρων επενδυτικών μέσων, συμπεριλαμβανομένων των trusts επενδύσεων σε ακίνητα (REITs). Ενώ είναι περίπλοκο, η επιλογή αυτή περιλαμβάνει ουσιαστικά μια επένδυση σε ένα χαρτοφυλάκιο ακινήτων, το οποίο μπορεί να περιλαμβάνει τόσο κατοικίες όσο και εμπορικές ιδιοκτησίες.Οι επενδύσεις σε ακίνητα περιλαμβάνουν επίσης την άμεση ιδιοκτησία περιουσίας.

AD:

Επενδυτικός ορίζοντας

Ο επενδυτικός ορίζοντας είναι μια σημαντική διαφορά μεταξύ των επενδυτών με πλούσιο και μεσαίο επίπεδο. Αυτή η ιδέα ασχολείται με το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ένας επενδυτής αναμένει να λάβει πλήρη απόδοση της επένδυσής του. Οι επενδυτικοί ορίζοντες μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμοι, ενδιάμεσοι ή μακροπρόθεσμοι. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η προβλεπόμενη ημερομηνία συνταξιοδότησης του επενδυτή καθορίζει τον επενδυτικό ορίζοντα. Ωστόσο, τα πιο πλούσια άτομα δείχνουν λιγότερη ανησυχία για τη συνταξιοδότηση, καθώς έχουν πρόσβαση σε περισσότερα διαθέσιμα κεφάλαια.

Οι στρατηγικές κατανομής χαρτοφυλακίων συσχετίζονται συχνά με επενδυτικό ορίζοντα. Οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι σημειώνουν ότι, καθώς ο βραχύτερος επενδυτικός ορίζοντας αναδύεται, είναι σημαντικό να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος για την αποφυγή δυστυχιών λόγω της μεταβλητότητας της αγοράς. Μια απότομη μετατόπιση της αγοράς μπορεί να αποβεί εξαιρετικά επιζήμια για έναν επενδυτή που θα αναζητήσει ταμειακή θέση στο εγγύς μέλλον.

Οι λιγότερο πλούσιοι επενδυτές, οι οποίοι είναι συνήθως νεότεροι, τείνουν να βρεθούν σε ένα πολύ μεγαλύτερο επενδυτικό ορίζοντα. Ο πλούτος ενός μεμονωμένου επενδυτή είναι δύσκολο να καθοριστεί, αλλά η καθαρή αξία του επενδυτή είναι μια κοινή μεθοδολογία. Με απλά λόγια, η καθαρή αξία ενός μεμονωμένου επενδυτή είναι το υπολειπόμενο ποσό σε δολάρια μετά την εκκαθάριση όλων των περιουσιακών στοιχείων του και τη συνταξιοδότηση του συνόλου του χρέους του. Ο αριθμός αυτός φαίνεται να είναι κρίσιμος κατά τον προγραμματισμό της συνταξιοδότησης και στον καθορισμό ενός κατάλληλου επενδυτικού ορίζοντα.