α:

Από νομική άποψη, οποιαδήποτε οντότητα μπορεί να εκδώσει μια πιστωτική επιστολή. δεν πρέπει απαραιτήτως να προέρχεται από μια τράπεζα. Άλλοι αξιόπιστοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί εκτός από τις τράπεζες μπορούν να εκδίδουν πιστωτικές επιστολές. Τα ιδρύματα αυτά μπορούν να περιλαμβάνουν ασφαλιστικές εταιρείες και αμοιβαία κεφάλαια, ανάλογα με τις συνθήκες υπό τις οποίες πρέπει να εκδοθεί η πιστωτική επιστολή. Σε γενικές γραμμές, όταν ένα από αυτά τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα επιλέγει να εκδώσει μια πιστωτική επιστολή, τείνει να ενημερωθεί από μια τράπεζα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η τράπεζα, η οποία δεν συμμετέχει άμεσα στη συναλλαγή, δεν αναλαμβάνει αναγκαστικά την οικονομική ευθύνη εάν προκύψουν σενάρια όπως η αφερεγγυότητα. Ωστόσο, αυτό πρέπει να ορίζεται στην πιστωτική επιστολή, διαφορετικά η τράπεζα μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη σύμφωνα με τους νόμους σε διάφορες χώρες.

Οι πιστωτικές επιστολές τείνουν να χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο των διεθνών συναλλαγών, όπου πρέπει να ευθυγραμμίζονται με τους κανόνες του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου (ΔΠΔ) για τους Ενιαίους Τελωνειακούς και Πρακτικούς για Πιστωτικές Ιδρυτικές Πράξεις. Το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο θεωρεί αποδεκτές τις πιστωτικές επιστολές που εκδίδονται από φορείς διαφορετικούς από τις τράπεζες. Το μη τραπεζικό καθεστώς του εκδότη της πιστωτικής επιστολής πρέπει να γνωστοποιείται καταφατικά. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πολλές εταιρείες προτιμούν να ασχολούνται με τράπεζες και όχι με άλλους τύπους χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, καθώς είναι βέβαιοι για την αξιοπιστία τους και την επιχειρησιακή τους επάρκεια. Ωστόσο, τίποτα δεν εμποδίζει μια εταιρεία να δεχθεί μια πιστωτική επιστολή από μια μη τραπεζική εταιρεία, αν το επιλέξει.