Πώς θα πρέπει οι επενδυτές να αξιολογούν τον κίνδυνο στα αποθέματα που αγοράζουν ή πωλούν; Όπως μπορείτε να φανταστείτε, η έννοια του κινδύνου είναι δύσκολο να εντοπιστεί και να παραγάγει την ανάλυση και την αποτίμηση των αποθεμάτων. Υπάρχει κάποια αξιολόγηση - κάποιο είδος αριθμού, επιστολής ή φράσης - που θα κάνει το τέχνασμα;

Ένας από τους πιο δημοφιλείς δείκτες κινδύνου είναι ένα στατιστικό μέτρο που ονομάζεται βήτα. Οι αναλυτές των χρηματιστηρίων χρησιμοποιούν όλο αυτό το μέτρο για να αποκτήσουν την αίσθηση των προφίλ κινδύνων των αποθεμάτων.

Εδώ ρίχνουμε ένα φως για το τι σημαίνει το μέτρο για τους επενδυτές. Ενώ η βήτα λέει κάτι για τον κίνδυνο τιμών, έχει τα όριά της για τους επενδυτές που αναζητούν θεμελιώδεις παράγοντες κινδύνου.

Beta
Το Beta είναι ένα μέτρο της μεταβλητότητας ενός αποθέματος σε σχέση με την αγορά. Εξ ορισμού, η αγορά έχει βήτα 1. 0 και οι μεμονωμένες μετοχές κατατάσσονται ανάλογα με το βαθμό απόκλισης από την αγορά. Ένα απόθεμα που ταλαντεύεται περισσότερο από την αγορά με την πάροδο του χρόνου έχει ένα βήτα πάνω από το 1. 0. Εάν ένα απόθεμα κινείται λιγότερο από την αγορά, το βήα του αποθέματος είναι μικρότερο από 1. 0. Τα αποθέματα υψηλού βήτα υποτίθεται ότι είναι πιο ριψοκίνδυνα, για υψηλότερες αποδόσεις. οι μετοχές χαμηλής βήτα παρουσιάζουν μικρότερο κίνδυνο αλλά και χαμηλότερες αποδόσεις.

Το Beta αποτελεί βασικό στοιχείο του μοντέλου τιμολόγησης ενεργητικού κεφαλαίου (CAPM), το οποίο χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του κόστους των ιδίων κεφαλαίων. Υπενθυμίζουμε ότι το κόστος κεφαλαίου αντιπροσωπεύει το προεξοφλητικό επιτόκιο που χρησιμοποιείται για την επίτευξη της παρούσας αξίας των μελλοντικών ταμειακών ροών μιας εταιρείας. Όσο τα πάντα είναι ίσα, όσο υψηλότερη είναι η beta της εταιρείας, τόσο υψηλότερο είναι το κόστος έκπτωσης κεφαλαίου. Όσο υψηλότερο είναι το προεξοφλητικό επιτόκιο, τόσο μικρότερη είναι η παρούσα αξία των μελλοντικών ταμειακών ροών της εταιρείας. Εν ολίγοις, η beta μπορεί να επηρεάσει την αποτίμηση της μετοχής μιας εταιρείας.

Πλεονεκτήματα του Beta
Για τους οπαδούς του CAPM, το beta είναι ένα χρήσιμο μέτρο. Η μεταβλητότητα των τιμών ενός μετοχικού κεφαλαίου πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την εκτίμηση του κινδύνου. Πράγματι, εάν σκέφτεστε για τον κίνδυνο, όπως η πιθανότητα ενός αποθέματος να χάσει την αξία του, το beta έχει έφεση ως υποκατάστατο για τον κίνδυνο.

Διαισθητικά, έχει πολύ νόημα. Σκεφτείτε ένα απόθεμα τεχνολογίας πρώιμου σταδίου με μια τιμή που αναπηδά πάνω και κάτω περισσότερο από την αγορά. Είναι δύσκολο να μην σκεφτεί κανείς ότι το απόθεμα θα είναι πιο ριψοκίνδυνο από, ας πούμε, ένα απόθεμα χρησιμότητας ασφαλούς καταφυγίου με χαμηλή beta.

Εκτός αυτού, το beta προσφέρει ένα σαφές, μετρήσιμο μέγεθος, το οποίο κάνει εύκολη την εργασία του. Βέβαια, υπάρχουν διαφοροποιήσεις σχετικά με τη βήτα ανάλογα με πράγματα όπως ο δείκτης αγοράς που χρησιμοποιείται και η χρονική περίοδος που μετράται - αλλά σε γενικές γραμμές η έννοια του beta είναι αρκετά απλή. Είναι ένα βολικό μέτρο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό του κόστους των ιδίων κεφαλαίων που χρησιμοποιείται σε μια μέθοδο αποτίμησης που εκπέμπει τις ταμειακές ροές.

Μειονεκτήματα του Beta
Εντούτοις, αν επενδύετε σε θεμελιώδη αποθέματα, η beta έχει πολλές αδυναμίες.

Για ορεκτικά, το beta δεν περιλαμβάνει νέες πληροφορίες. Εξετάστε μια εταιρεία κοινής ωφέλειας: ας το ονομάσουμε Εταιρεία X.Η εταιρεία X θεωρείται αμυντικό απόθεμα με χαμηλή βήτα. Όταν εισήλθε στην εμπορική ενεργειακή επιχείρηση και ανέλαβε υψηλά επίπεδα χρέους, η ιστορική βήτα του X δεν κατέλαβε πλέον τους σημαντικούς κινδύνους που ανέλαβε η εταιρεία. Ταυτόχρονα, πολλά αποθέματα τεχνολογίας είναι σχετικά νέα στην αγορά και επομένως δεν έχουν επαρκές ιστορικό τιμών για να δημιουργήσουν μια αξιόπιστη beta.

Ένας άλλος ανησυχητικός παράγοντας είναι ότι οι μεταβολές των τιμών στο παρελθόν είναι πολύ κακές προβλέψεις του μέλλοντος. Οι Betas είναι απλά καθρέφτες, αντανακλώντας πολύ λίγα από αυτά που βρίσκονται μπροστά.

Επιπλέον, το μέτρο βήτα σε ένα απόθεμα τείνει να γυρίζει γύρω από το χρόνο, γεγονός που το καθιστά αναξιόπιστο. Χορηγηθεί, για τους εμπόρους που επιθυμούν να αγοράσουν και να πουλήσουν μετοχές μέσα σε σύντομες χρονικές περιόδους, η beta είναι μια αρκετά καλή μέτρηση κινδύνου. Ωστόσο, για επενδυτές με μακροπρόθεσμους ορίζοντες, είναι λιγότερο χρήσιμο.

Επανεξέταση του κινδύνου
Ο καλά φθαρμένος ορισμός του κινδύνου είναι η πιθανότητα να υποστεί ζημιά. Φυσικά, όταν οι επενδυτές θεωρούν κίνδυνο, σκέφτονται την πιθανότητα ότι το απόθεμα που αγοράζουν θα μειωθεί σε αξία. Το πρόβλημα είναι ότι η βήτα, ως υποκατάστατο για τον κίνδυνο, δεν κάνει διάκριση μεταξύ της ανοδικής και της καθοδικής κίνησης των τιμών. Για τους περισσότερους επενδυτές, οι κινήσεις προς τα κάτω είναι κίνδυνοι, ενώ οι ανοδικοί συνιστούν ευκαιρία. Η Beta δεν βοηθάει τους επενδυτές να λένε τη διαφορά. Για τους περισσότερους επενδυτές, αυτό δεν έχει νόημα.

Υπάρχει ένα ενδιαφέρον απόσπασμα από τον Warren Buffett σχετικά με την ακαδημαϊκή κοινότητα και τη στάση της απέναντι στην επένδυση αξίας: "Λοιπόν, μπορεί να είναι εντάξει στην πράξη, αλλά ποτέ δεν θα λειτουργήσει θεωρητικά". Οι επενδυτές αξίας περιφρονούν την ιδέα της βήτα επειδή υποδηλώνουν ότι ένα απόθεμα που έχει πέσει απότομα σε αξία είναι πιο επικίνδυνο από ό, τι πριν από την πτώση του. Ένας επενδυτής αξίας θα υποστήριζε ότι μια εταιρεία αντιπροσωπεύει μια επένδυση χαμηλότερου κινδύνου αφού πέσει στην αξία - οι επενδυτές μπορούν να πάρουν το ίδιο απόθεμα σε χαμηλότερη τιμή, παρά την άνοδο της μετοχής beta μετά την πτώση της. Η Beta δεν λέει τίποτα για την τιμή που καταβάλλεται για το απόθεμα σε σχέση με τις μελλοντικές του ταμειακές ροές.

Εάν είστε θεμελιώδης επενδυτής, εξετάστε μερικές πρακτικές συστάσεις που προσφέρει ο Benjamin Graham και οι σύγχρονοι υποστηρικτές του. Προσπαθήστε να εντοπίσετε τις εταιρείες που λειτουργούν καλά με ένα "περιθώριο ασφαλείας" - δηλαδή, την ικανότητα να αντέχουν δυσάρεστες εκπλήξεις. Ορισμένα στοιχεία ασφάλειας προέρχονται από τον ισολογισμό, όπως και η χαμηλή αναλογία του χρέους προς το συνολικό κεφάλαιο. Ορισμένα προέρχονται από τη συνέπεια της ανάπτυξης, των κερδών ή των μερισμάτων. Ένα σημαντικό προέρχεται από τη μη υπερπληρωμή. Η διαπραγμάτευση μετοχών σε χαμηλά πολλαπλάσια των κερδών τους είναι ασφαλέστερη από τα αποθέματα σε υψηλά πολλαπλάσια.

Τελικά, είναι σημαντικό για τους επενδυτές να κάνουν τη διάκριση μεταξύ βραχυπρόθεσμου κινδύνου - όπου η βήτα και η αστάθεια των τιμών είναι χρήσιμες - και πιο μακροπρόθεσμο, θεμελιώδη κίνδυνο, όπου οι παράγοντες κινδύνου μεγάλης εικόνας είναι πιο ξεκάθαροι. Τα υψηλά έπαθλα μπορεί να σημαίνουν βραχυπρόθεσμη μεταβλητότητα των τιμών, αλλά δεν αποκλείουν πάντα τις μακροπρόθεσμες ευκαιρίες.