Η "ανοικτή πώληση" (γνωστή και ως "shorting", "sell short" ή "short-selling") σημαίνει την πώληση ενός χρεωστικού ή χρηματοπιστωτικού μέσου που έχει δανειστεί ο πωλητής . Ο σύντομος πωλητής πιστεύει ότι η τιμή του δανεισμένου τίτλου θα μειωθεί, επιτρέποντάς του να αγοραστεί πίσω σε χαμηλότερη τιμή. Η διαφορά μεταξύ της τιμής στην οποία πωλήθηκε η ασφάλεια και της τιμής στην οποία αγοράστηκε αντιπροσωπεύει το κέρδος του πωλητή (ή της ζημίας, ανάλογα με την περίπτωση).

Νικητές ή κακοποιούς;

Η ανοικτή πώληση είναι ίσως ένα από τα πιο παρεξηγημένα θέματα στον τομέα της επένδυσης. Στην πραγματικότητα, οι σύντομοι πωλητές συχνά αποκαλύπτονται ως δύσμοιρα άτομα που αποζημιώνονται με οποιοδήποτε κόστος, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις επιχειρήσεις και τα μέσα διαβίωσης που καταστρέφονται στη διαδικασία των μικρών πωλήσεων. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι εντελώς διαφορετική. Αντί να είμαστε κυνικοί που προσπαθούν να εμποδίσουν τους ανθρώπους από την επίτευξη οικονομικής επιτυχίας - ή στις ΗΠΑ, επιτυγχάνοντας το "αμερικανικό όνειρο" - οι σύντομοι πωλητές επιτρέπουν στις αγορές να λειτουργούν ομαλά παρέχοντας ρευστότητα και επίσης να χρησιμεύουν ως περιοριστική επίδραση στην υπερκάλυψη των επενδυτών, μεγάλη αφθονία.

Η υπερβολική αισιοδοξία οδηγεί συχνά τα αποθέματα σε υψηλά επίπεδα, ειδικά στις κορυφές της αγοράς (κατά περίπτωση - dotcoms και τα αποθέματα τεχνολογίας στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και, σε μικρότερη κλίμακα, τα αποθέματα βασικών και ενεργειακών προϊόντων από το 2003 έως 2007). Οι ανοικτές πωλήσεις λειτουργούν ως έλεγχος πραγματικότητας που εμποδίζει τα αποθέματα να φτάσουν στα γελοία ύψη κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων. Ενώ το "shorting" είναι μια ριψοκίνδυνη δραστηριότητα, δεδομένου ότι αντιβαίνει στην μακροχρόνια ανοδική τάση των αγορών, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη όταν οι αγορές σηκώνουν άνοδο. Οι σύντομοι πωλητές που έρχονται αντιμέτωποι με τις κλιμακούμενες απώλειες σε μια αμείλικτη αγορά ταύρων υπενθυμίζουν οδυνηρά το περίφημο ρητό του John Maynard Keynes: «Η αγορά μπορεί να παραμείνει παράλογη περισσότερο από ό, τι μπορεί να μείνει διαλυτή. "

Αν και οι ανοικτές πωλήσεις προσελκύουν το μερίδιό τους σε αδίστακτους χειριστές που μπορούν να καταφύγουν σε ανήθικες τακτικές - οι οποίες έχουν πολύχρωμα ονόματα όπως "κοντό και στρεβλωτικό" ή "raid bear" - για να μειώσουν την τιμή ενός αποθέματος , αυτό δεν είναι πολύ διαφορετικό από τα αποθέματα touts που χρησιμοποιούν φήμες και διαφημιστική εκστρατεία σε προγράμματα "pump-and-dump" για να οδηγήσουν ένα απόθεμα. Οι ανοικτές πωλήσεις κατά πάσα πιθανότητα κέρδισαν μεγαλύτερη αξιοπιστία τα τελευταία χρόνια με τη συμμετοχή των αμοιβαίων κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου (hedge funds), των κεφαλαίων (quant funds) και άλλων θεσμικών επενδυτών από την πλευρά της αγοράς. Η έκρηξη δύο άγριων παγκόσμιων αγορών φέρουν μέσα στην πρώτη δεκαετία αυτής της χιλιετίας αύξησε επίσης την προθυμία των επενδυτών να μάθουν για τις ανοικτές πωλήσεις ως εργαλείο για την αντιστάθμιση του κινδύνου χαρτοφυλακίου.

Ένα παράδειγμα

Ας χρησιμοποιήσουμε ένα βασικό παράδειγμα για να αποδείξουμε τη διαδικασία των μικρών πωλήσεων.Για αρχάριους, θα χρειαστείτε ένα λογαριασμό περιθωρίου σε μια χρηματιστηριακή εταιρεία για ένα σύντομο απόθεμα, και θα πρέπει να χρηματοδοτήσετε αυτόν τον λογαριασμό με ένα ορισμένο περιθώριο. Η τυπική απαίτηση περιθωρίου κέρδους είναι 150%, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να καταβάλετε το 50% των εσόδων που θα προκύψουν από τη βραχυχρόνια αποθεματοποίηση. Έτσι, αν θέλετε να πωλήσετε 100 μετοχές ενός χρηματιστηρίου σε $ 10, θα πρέπει να διαθέσετε 500 δολάρια ως περιθώριο στο λογαριασμό σας.

Ας υποθέσουμε ότι έχετε ανοίξει ένα λογαριασμό περιθωρίου και τώρα ψάχνετε για έναν κατάλληλο υποψήφιο για μικρές πωλήσεις. Εσείς αποφασίζετε ότι η Conundrum Co. (φανταστική εταιρεία) είναι έτοιμη για μια σημαντική πτώση και θα αποφασίσει να πάρει σύντομα 100 μετοχές στα $ 50 ανά μετοχή. Εδώ είναι ο τρόπος με τον οποίο η διαδικασία σύντομης πώλησης λειτουργεί:

Τοποθετείτε τη σύντομη εντολή πώλησης μέσω του online χρηματιστηριακού λογαριασμού ή του οικονομικού σας συμβούλου. Σημειώστε ότι πρέπει να δηλώσετε τη σύντομη πώληση ως τέτοια, δεδομένου ότι μια αδήλωτη σύντομη πώληση ισοδυναμεί με παραβίαση των νόμων περί κινητών αξιών.

Ο μεσίτης σας θα προσπαθήσει να δανειστεί τις μετοχές από διάφορες πηγές - το απόθεμα μεσιτείας, από τους λογαριασμούς περιθωρίου ενός από τους πελάτες του ή από έναν άλλο διαμεσολαβητή. Ο Κανονισμός SHO που εξέδωσε η SEC το 2005 απαιτεί από έναν διαμεσολαβητή να έχει βάσιμους λόγους να πιστεύει ότι μπορεί να δανειστεί η ασφάλεια (έτσι ώστε να μπορεί να παραδοθεί στον αγοραστή την ημερομηνία κατά την οποία πρέπει να γίνει η παράδοση) πριν προβεί σε σύντομη πώληση σε οποιαδήποτε ασφάλεια; αυτό είναι γνωστό ως απαίτηση "εντοπισμού".

1. Αφού οι μετοχές έχουν δανειστεί ή "εντοπιστεί" από τον μεσίτη-αντιπρόσωπο, θα πωληθούν στην αγορά και τα έσοδα που κατατίθενται στο λογαριασμό περιθωρίου σας.
2. Ο λογαριασμός περιθωρίου σας έχει τώρα $ 7, 500 σε αυτό. $ 5, 000 από τη σύντομη πώληση 100 μετοχών της Conundrum στα $ 50, συν $ 2, 500 (δηλ. 50% των $ 5, 000) ως κατάθεση περιθωρίου.
3. Ας πούμε ότι μετά από ένα μήνα, το Conundrum διαπραγματεύεται στα $ 40. Ως εκ τούτου, αγοράζετε πίσω τις 100 μετοχές, που πωλούνται με βραχυπρόθεσμο κόστος στα $ 40, με κόστος $ 4.000. Το ακαθάριστο κέρδος σας (αγνοώντας το κόστος και τις προμήθειες για απλότητα) είναι $ 1.000 (δηλ. $ 5.000 - $ 4.000).

Από την άλλη πλευρά, ας υποθέσουμε ότι το Conundrum δεν παρακμάζει όπως περιμένατε αλλά αντ 'αυτού υπερτερεί στα $ 70. Η απώλειά σας στην περίπτωση αυτή είναι $ 2, 000 (δηλ. $ 5, 000 - $ 7, 000).

Μια σύντομη πώληση μπορεί να θεωρηθεί ως η κατοπτρική εικόνα του "going long", ή η αγορά ενός αποθέματος. Στο παραπάνω παράδειγμα, η άλλη πλευρά της σύντομης συναλλαγής πώλησης θα είχε ληφθεί από έναν αγοραστή της Conundrum Co. Έτσι, η σύντομη θέση σας σε 100 μετοχές στην εταιρεία αντισταθμίζεται από τη μακρά θέση του αγοραστή με 100 μετοχές. Ο αγοραστής μετοχών, φυσικά, έχει μια ανταμοιβή κινδύνου-ανταμοιβής που είναι το πολικό αντίθετο από την ανταμοιβή του μικρού πωλητή. Στο πρώτο σενάριο, ενώ ο σύντομος πωλητής έχει κέρδος $ 1, 000 από τη μείωση του αποθέματος, ο αγοραστής μετοχών έχει απώλεια του ίδιου ποσού. Στο δεύτερο σενάριο όπου προχωράει το απόθεμα, ο σύντομος πωλητής έχει ζημιά $ 2, 000, που είναι ίση με το κέρδος που καταγράφηκε από τον αγοραστή.

Χαρακτηριστικοί πωλητές μικρών πωλήσεων

Τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου αποτελούν μία από τις πιο δραστήριες οντότητες που εμπλέκονται στη δραστηριότητα βραχυκυκλωμάτων.Τα περισσότερα hedge funds προσπαθούν να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο αγοράς πωλώντας βραχυπρόθεσμα αποθέματα ή τομείς που θεωρούν υπερτιμημένους.

Οι περίπλοκοι επενδυτές συμμετέχουν επίσης σε ανοικτές πωλήσεις, είτε για να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο αγοράς είτε απλώς για κερδοσκοπία.

• Οι κερδοσκόποι αντιπροσωπεύουν σημαντικό μερίδιο της μικρής δραστηριότητας.
• Οι έμποροι ημέρας είναι ένα άλλο βασικό τμήμα της μικρής πλευράς. Οι ανοικτές πωλήσεις είναι ιδανικές για πολύ βραχυπρόθεσμους εμπόρους που έχουν τα απαραίτητα μέσα για να παρακολουθούν στενά τις εμπορικές τους θέσεις, καθώς και την εμπορική εμπειρία για να λαμβάνουν αποφάσεις γρήγορου εμπορίου.
• Κανονισμοί μικρής πώλησης
• Οι ανοικτές πωλήσεις ήταν συνώνυμες με τον "κανόνα uptick" για σχεδόν 70 χρόνια στις ΗΠΑ. Εφαρμόστηκε από την SEC το 1938, ο κανόνας που απαιτούσε κάθε συναλλαγή πώλησης μικρής διάρκειας να συνάπτεται σε τιμή υψηλότερη από την προηγούμενη τιμή διαπραγμάτευσης, i. μι. σε ένα uptick. Ο κανόνας σχεδιάστηκε για να εμποδίσει τους πωλητές μικρών πωλήσεων να επιδεινώσουν την ορμή προς τα κάτω σε ένα απόθεμα, όταν ήδη μειώνεται. Ο κανόνας uptick καταργήθηκε από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς τον Ιούλιο του 2007. ορισμένοι εμπειρογνώμονες της αγοράς πιστεύουν ότι αυτή η κατάργηση συνέβαλε στην άγρια ​​αγορά και την αστάθεια της αγοράς το 2008-09. Το 2010, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς υιοθέτησε έναν «εναλλακτικό κανόνα uptick» που περιορίζει τις ανοικτές πωλήσεις όταν ένα απόθεμα έχει μειωθεί κατά τουλάχιστον 10% σε μία ημέρα.

Τον Ιανουάριο του 2005, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς εφάρμοσε τον Κανονισμό SHO, ο οποίος επικαιροποίησε τους κανονισμούς πώλησης μικρών πωλήσεων, ο οποίος ουσιαστικά παρέμεινε αμετάβλητος από το 1938. Ο κανονισμός SHO επεδίωκε συγκεκριμένα να περιορίσει τις «γυμνές» ανοικτές πωλήσεις (στις οποίες ο πωλητής δεν δανείζεται η βραχυπρόθεσμη εγγύηση), η οποία είχε ξεπερασθεί στην αγορά μεριδίων 2000-2002, επιβάλλοντας απαιτήσεις "εντοπισμού" και "κλεισίματος" για τις ανοικτές πωλήσεις.

Κίνδυνοι και ανταμοιβές

Οι ανοικτές πωλήσεις συνεπάγονται διάφορους κινδύνους, συμπεριλαμβανομένων των ακόλουθων:

Υπέροχη απόδοση ανταμοιβής κινδύνου

- Σε αντίθεση με μια μακρά θέση σε μια ασφάλεια, όπου η ζημία περιορίζεται στο επενδυμένο ποσό στην ασφάλεια και το δυνητικό κέρδος είναι απεριόριστο (θεωρητικά τουλάχιστον), μια σύντομη πώληση φέρει τον θεωρητικό κίνδυνο απεριόριστης απώλειας, ενώ το μέγιστο όφελος - το οποίο θα συμβεί εάν το απόθεμα πέσει στο μηδέν - είναι περιορισμένο.

• Η βραχυπρόθεσμη πώληση είναι δαπανηρή - Οι ανοικτές πωλήσεις συνεπάγονται ορισμένες δαπάνες πέραν των προμηθειών διαπραγμάτευσης. Ένα σημαντικό κόστος συνδέεται με βραχυπρόθεσμες δανειακές μετοχές, επιπλέον των τόκων που συνήθως καταβάλλονται σε ένα περιθωριοποιημένο λογαριασμό. Ο σύντομος πωλητής βρίσκεται επίσης στο γάντζο για την πληρωμή μερισμάτων από το απόθεμα που έχει βραχυκυκλωθεί.
• Αντιμετωπίζοντας τα σιτηρά - Όπως σημειώθηκε νωρίτερα, η ανοικτή πώληση έρχεται σε αντίθεση με την εδραιωμένη ανοδική τάση των αγορών.
• Ο χρόνος είναι οτιδήποτε - Η χρονική στιγμή της σύντομης πώλησης είναι κρίσιμη, αφού η έναρξη μιας σύντομης πώλησης σε λάθος χρόνο μπορεί να είναι μια συνταγή για καταστροφή.
• Ρυθμιστικοί και άλλοι κίνδυνοι - Οι ρυθμιστικές αρχές επιβάλλουν περιστασιακά απαγορεύσεις στις μικρές πωλήσεις λόγω των συνθηκών της αγοράς. αυτό μπορεί να προκαλέσει μια ακμή στις αγορές, αναγκάζοντας τον σύντομο πωλητή να καλύψει θέσεις σε μεγάλη απώλεια. Τα αποθέματα που είναι σε μεγάλο βαθμό βραχυκυκλωμένα παρουσιάζουν επίσης κίνδυνο «αγοράς», το οποίο αναφέρεται στο κλείσιμο μιας βραχυπρόθεσμης θέσης από έναν μεσίτη-αντιπρόσωπο εάν το απόθεμα είναι πολύ δύσκολο να δανειστεί και οι δανειστές του απαιτούν την επιστροφή του.
• Απαιτείται αυστηρή εμπορική πειθαρχία : Η πληθώρα των κινδύνων που συνδέονται με τις ανοικτές πωλήσεις σημαίνει ότι είναι κατάλληλη μόνο για τους εμπόρους και τους επενδυτές που έχουν την πειθαρχία των συναλλαγών να μειώσουν τις ζημιές τους όταν απαιτείται. Η κατοχή σε μια μη κερδοφόρα βραχεία θέση με την ελπίδα ότι θα επανέλθει δεν είναι μια βιώσιμη στρατηγική. Οι ανοικτές πωλήσεις απαιτούν συνεχή παρακολούθηση της θέσης και τήρηση αυστηρών απωλειών.
• Λόγω αυτών των κινδύνων, γιατί να ασχοληθούμε με το σύντομο; Επειδή τα αποθέματα και οι αγορές συχνά μειώνονται πολύ ταχύτερα από ό, τι αυξάνονται. Για παράδειγμα, το S & P 500 διπλασιάστηκε για μια πενταετία από το 2002 έως το 2007, αλλά στη συνέχεια υποχώρησε κατά 55% σε λιγότερο από 18 μήνες, από τον Οκτώβριο του 2007 έως τον Μάρτιο του 2009. Ασφαλείς επενδυτές, οι οποίοι ήταν σύντομοι στην αγορά κατά τη διάρκεια αυτής της βύθισης, τις βραχείες θέσεις τους. Συμπέρασμα

Οι ανοικτές πωλήσεις είναι μια σχετικά προηγμένη στρατηγική που ταιριάζει καλύτερα στους εξειδικευμένους επενδυτές ή εμπόρους που είναι εξοικειωμένοι με τους κινδύνους παραλείψεων και τους σχετικούς κανονισμούς. Ο μέσος επενδυτής μπορεί να εξυπηρετηθεί καλύτερα χρησιμοποιώντας επιλογές πώλησης για αντιστάθμιση του κινδύνου μείωσης ή για κερδοσκοπία για μείωση λόγω του περιορισμένου κινδύνου που ενέχει. Αλλά για όσους γνωρίζουν πώς να το χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά, οι ανοικτές πωλήσεις μπορεί να είναι ένα ισχυρό όπλο στο επενδυτικό οπλοστάσιο.