Πίνακας περιεχομένων:
- Η κυβέρνηση, όχι άτομα ή επιχειρήσεις, τρέχει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Παρακολουθεί τα κέρδη και τα οφέλη της Κοινωνικής Ασφάλισης, διαχειρίζεται τον ιστότοπο που επιτρέπει στους ανθρώπους να ελέγχουν τα δικαιώματά τους, να εγκρίνει ή να αρνείται τις αιτήσεις παροχών εξόδου από την υπηρεσία, να εισπράττει τους φόρους κοινωνικής ασφάλισης και να κατανέμει τις παροχές συνταξιοδότησης. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.
-
- πριν από
- Υπάρχει τρόπος να μην καταβάλετε την κοινωνική ασφάλιση;
- Επειδή οι διαφορετικές γενιές είναι διαφορετικά μεγέθη, η δομή αυτή οδηγεί σε αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πρόβλημα χρονισμού με την καταβολή των παροχών. Οι φόροι από την τεράστια γενιά Baby Boomer υποστήριζαν άνετα τη συνταξιοδότηση της σχετικά μικρής Αθόρυβης Γενιάς (γεννηθείς μεταξύ 1925 και 1945, πολλά από τα χρόνια που είχαν πληγεί από την κατάθλιψη και τον πόλεμο) και τη μεγαλύτερη γενιά (τα μέλη της οποίας πολέμησαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο). Με όλο και περισσότερους Boomers να φτάνουν στη συνταξιοδότηση - και το γεγονός ότι η Gen X, η επόμενη γενιά, είναι πολύ μικρότερη - τα αποθεματικά της Κοινωνικής Ασφάλισης εκτιμάται ότι θα έχουν εξαφανιστεί μέχρι το 2034 και υπάρχει εικασία για μειωμένα οφέλη για τους μελλοντικούς συνταξιούχους. Ο Gen Y, οι Millennials, είναι μια ακόμη μεγαλύτερη γενιά από τους Boomers, αλλά δεν είναι σαφές πόσο καλά οι οικονομικές συνεισφορές τους θα χρησιμεύσουν για την υποστήριξη των Boomers και του Gen X και πόσο μεγάλες θα είναι οι επόμενες γενιές.
Ο Σοσιαλισμός είναι μια γεμάτη λέξη στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια χώρα όπου ο καπιταλισμός είναι το καθοριστικό σύστημα. Ένας τρόπος που εμφανίζεται είναι όταν οι Αμερικανοί εξετάζουν τα κυβερνητικά προγράμματα, ειδικά την Κοινωνική Ασφάλεια. Για να καταλάβουμε τι είναι η συζήτηση, είναι απαραίτητο να αναθεωρήσουμε πρώτα ορισμένους όρους.
Κάτω από τον σοσιαλισμό, η κυβέρνηση, παρά τα άτομα και οι επιχειρήσεις, κατέχει και ελέγχει μεγάλες βιομηχανίες και η οικονομία σχεδιάζεται κεντρικά. Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση είναι ο κύριος προμηθευτής αγαθών και υπηρεσιών για τα μέλη της. Κάτω από τον καπιταλισμό, τα κεφαλαιουχικά αγαθά ανήκουν σε ιδιώτες ή επιχειρήσεις και η αγορά ελέγχει την οικονομία - στις περισσότερες σύγχρονες χώρες, ωστόσο, αυτό το σύστημα είναι επίσης υπό κυβερνητικούς νόμους και κανονισμούς, οπότε δεν είναι καθαρός καπιταλισμός laissez-faire. Στο άλλο άκρο του φάσματος είναι ο κομμουνισμός, μια πιο ακραία μορφή σοσιαλισμού (Ποια είναι η διαφορά μεταξύ κομμουνισμού και σοσιαλισμού; εξηγεί περισσότερο). Ορισμένες χώρες - η Νορβηγία και η Σουηδία για παράδειγμα - έχουν μικτά συστήματα τόσο με ιδιωτική ιδιοκτησία για τους προμηθευτές αγαθών και υπηρεσιών όσο και με τις κοινωνικά προσανατολισμένες δημόσιες υπηρεσίες για τους πολίτες τους.
Αν και το Η.Π. είναι μια καπιταλιστική χώρα, ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του συστήματός της είναι η κοινωνική ασφάλιση, ένα πρόγραμμα παροχών που λειτουργεί από την κυβέρνηση, το οποίο ιδρύθηκε το 1935 στα βάθη της Μεγάλης Ύφεσης. Ας εξετάσουμε τις βασικές συνιστώσες των παροχών κοινωνικής ασφάλισης και πώς θα μπορούσαν να θεωρηθούν μια μορφή σοσιαλισμού.Ποιος εκτελεί το σύστημα;
Η κυβέρνηση, όχι άτομα ή επιχειρήσεις, τρέχει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Παρακολουθεί τα κέρδη και τα οφέλη της Κοινωνικής Ασφάλισης, διαχειρίζεται τον ιστότοπο που επιτρέπει στους ανθρώπους να ελέγχουν τα δικαιώματά τους, να εγκρίνει ή να αρνείται τις αιτήσεις παροχών εξόδου από την υπηρεσία, να εισπράττει τους φόρους κοινωνικής ασφάλισης και να κατανέμει τις παροχές συνταξιοδότησης. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.
Ποιος πληρώνει τα οφέλη κοινωνικής ασφάλισης; ) Όταν η κυβέρνηση προσλαμβάνει ανεξάρτητους εργολάβους - όπως η Lockheed Martin Corporation, η International Business Machines Corp. και η Dell - για την παροχή τηλεπικοινωνιών, αποθήκευσης δεδομένων και άλλων υπηρεσιών, η κυβέρνηση έχει πλήρη έλεγχο.
Ποιος αποφασίζει πόσο θα συμβάλει και πότε;Το Κογκρέσο αποφασίζει πόσο από το paycheck σας φορολογείται για την Κοινωνική Ασφάλιση. Το 2016, 6. Το 2% της ακαθάριστης αμοιβής σας πηγαίνει στην Κοινωνική Ασφάλιση, και ο εργοδότης σας κλωτσάει σε ίσο ποσό. Ωστόσο, αν κερδίζετε περισσότερα από $ 118, 500, δεν χρειάζεται να πληρώνετε φόρους Κοινωνικής Ασφάλισης για τυχόν κέρδη πάνω από αυτό το ποσό. Εάν είστε αυτοαπασχολούμενος, πληρώνετε ολόκληρο το 12,4%, αν και το ποσό αυτό μειώνεται ελαφρώς όταν λαμβάνετε μια φορολογική έκπτωση για το μέρος του φόρου που καταβάλλει ο εργοδότης.
Δεν είναι παράλογο να εξετάσετε εάν, ακόμη και αν εργάζεστε για κάποιον άλλο, πληρώνετε αποτελεσματικά το σύνολο των δώδεκα.4% - "με την επίπτωση του φόρου", μιλάει ο οικονομολόγος - γιατί αν ο εργοδότης σας δεν έπρεπε να κάνει πληρωμές κοινωνικής ασφάλισης για λογαριασμό σας, θα μπορούσε να περιλαμβάνει αυτά τα χρήματα στο paycheck σας αντ 'αυτού. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.
Κοινωνική Ασφάλιση για Αυτοαπασχολούμενους.) Επιπλέον, η κυβέρνηση αποφασίζει πότε συμβάλλετε: Εάν είστε υπάλληλος, οι φόροι αφαιρούνται από κάθε μισθό. Εάν είστε αυτοαπασχολούμενος, πληρώνετε όταν υποβάλετε την ετήσια φορολογική σας δήλωση. ( Κατανόηση του συστήματος παρακράτησης φόρου στην Ουάσινγκτον
.) Τα άτομα με ιδιωτικές αποταμιευτικές αποζημιώσεις έχουν μεγαλύτερο έλεγχο για το πόσο και πότε πρέπει να συνεισφέρουν παρά για την πληρωμή των φόρων κοινωνικής ασφάλισης. Για παράδειγμα, αν εργάζεστε για μια εταιρεία που προσφέρει ένα σχέδιο 401 (k), μπορείτε να αποφασίσετε ποιο ποσοστό κάθε μισθοδοσίας θα ανακατευθυνθείτε στο συγκεκριμένο λογαριασμό - παρόλο που οι κυβερνητικοί κανονισμοί θέτουν περιορισμούς στο ποσό που μπορείτε να συνεισφέρετε. Το 2016, το όριο για τις συνεισφορές 401 (k) είναι $ 18, 000 εκτός αν είστε 50 ετών ή μεγαλύτεροι. σε αυτή την περίπτωση μπορείτε να συνεισφέρετε μέχρι και $ 6, 000 επιπλέον, για συνολικά $ 24, 000. Επιπλέον, δεν μπορείτε να συνεισφέρετε σε ένα Roth IRA εάν το προσαρμοσμένο ακαθάριστο εισόδημά σας υπερβαίνει τα 132.000 δολάρια για singles και 194.000 δολάρια για παντρεμένα ζευγάρια που αρχειοθετούν από κοινού. Ποιος αποφασίζει τι να πληρώσει και πότε;
Με ένα ιδιωτικό λογαριασμό συνταξιοδότησης, όπως το 401 (k) ή το Roth IRA, αποφασίζετε πότε να αποσύρετε χρήματα από το λογαριασμό σας και πόσο να βγάλετε. Με ορισμένους λογαριασμούς συνταξιοδότησης, το IRS θα σας κάνει να πληρώσετε ποινές εάν παραλάβετε χρήματα
πριν από
φτάσετε σε κάποια ηλικία ή μην αποσύρετε αρκετά χρήματα κάθε χρόνο μετά από φθάνοντας σε κάποια ηλικία. Ωστόσο, υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία απ 'ό, τι με τα οφέλη αποχώρησης από την Κοινωνική Ασφάλιση. Με την Κοινωνική Ασφάλιση, η κυβέρνηση αποφασίζει πόσο να σας δώσει και πότε. Μπορείτε να αποφασίσετε πότε θα αρχίσετε να λαμβάνετε παροχές, αλλά πρέπει να υπάρχει κάποιο χρονικό διάστημα μεταξύ της ηλικίας 62 και της ηλικίας 70. Μόλις αρχίσετε να διεκδικείτε παροχές, θα λάβετε ένα επιταγή για το ίδιο ποσό κάθε μήνα με βάση τα κέρδη σας και την ηλικία σας ξεκινήσατε να διεκδικείτε παροχές. Εντούτοις, μπορείτε να λάβετε μια προσαρμογή του κόστους ζωής στα επόμενα χρόνια. Αλλά δεν μπορείτε να αποφασίσετε να αποσύρετε περισσότερα χρήματα σε μήνες όταν έχετε υψηλότερα έξοδα και λιγότερα χρήματα σε μήνες όταν έχετε χαμηλότερα έξοδα, όπως θα μπορούσατε με ένα Roth IRA. Και αν βρεθείτε τελικά άρρωστος στους 40, δεν μπορείτε να ζητήσετε παροχές σύνταξης νωρίς με βάση αυτά που πληρώσατε με την πάροδο των ετών (μπορεί ωστόσο να δικαιούστε Ασφάλειες Αναπηρίας Κοινωνικής Ασφάλισης). Αντίθετα, μπορείτε να εξαργυρώσετε τους λογαριασμούς ιδιωτικής συνταξιοδότησης ανά πάσα στιγμή χωρίς να έχετε την έγκριση κάποιου, αν και με ποινή σε ορισμένες περιπτώσεις. Οι μεσιτικές εταιρείες ιδιωτικού τομέα, όπως η Fidelity και η Vanguard, δεν πρόκειται να σας κάνουν να αποδείξετε ότι δεν μπορείτε να εργαστείτε εάν θέλετε να πάρετε μια πρόωρη αποχώρηση από τον IRA σας. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε
Πότε τα οφέλη κοινωνικής ασφάλισης αρχίζουν και τελειώνουν;
) Μπορεί κανείς να αποχωρήσει; Λίγοι φορολογούμενοι μπορούν να επιλέξουν να μην πληρώσουν στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.Οι Αμίς, οι Μεννονίτες και άλλες θρησκευτικές ομάδες που αντικειμενικά αντιτίθενται μπορούν μερικές φορές να αξιώσουν μια θρησκευτική απαλλαγή από το να πληρώσουν στο σύστημα, εφόσον δεν λαμβάνουν ούτε καν προσόντα για να λάβουν οφέλη από αυτό. Αν έχετε λάβει οφέλη, ενδέχεται να εξακολουθείτε να δικαιούστε θρησκευτική απαλλαγή εάν τα εξοφλήσετε. Οι άνθρωποι που παραιτούνται από την ιθαγένεια του Σ.Σ. μπορούν να επιλέξουν. Ορισμένοι αλλοδαποί μη κατοίκων δεν χρειάζεται να πληρώνουν στο σύστημα, ανάλογα με το είδος της θεώρησης που έχουν. Οι υπάλληλοι των ξένων κυβερνήσεων που εδρεύουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι φοιτητές που απασχολούνται στο πανεπιστήμιο τους απαλλάσσονται επίσης. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.
Υπάρχει τρόπος να μην καταβάλετε την κοινωνική ασφάλιση;
) Τι γίνεται με την επιλογή; Σύμφωνα με ένα δημόσιο σύστημα συνταξιοδότησης ή μια συμφωνία του Τμήματος 218, ορισμένοι υπάλληλοι του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης καλύπτονται και δεν πληρώνουν στην Κοινωνική Ασφάλιση. Αυτοί οι εργαζόμενοι δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Με ιδιωτικούς λογαριασμούς αποταμίευσης, εξαρτάται από εσάς αν θα συμβάλλετε. Ακόμη και αν ο εργοδότης σας εγγράψει αυτόματα στο σχέδιο 401 (k) σε μια προσπάθεια να σας ωθήσει να συνεισφέρετε, μπορείτε να καταργήσετε την εγγραφή σας αν το επιθυμείτε.
Πώς διαχειρίζεται το χρήμα;
Οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης πάνε σε ένα συλλογικό δοχείο. τα κεφάλαια δεν κρατούνται στα μεμονωμένα ονόματά μας. Δεν μπορούμε να αποφασίσουμε πώς διαχειρίζονται τα χρήματα αυτά. Το σύστημα δημιουργείται ως μεταβίβαση πλούτου μεταξύ γενεών: Οι φόροι κοινωνικής ασφάλισης που συλλέγει η κυβέρνηση από τους τρέχοντες εργαζόμενους πληρώνουν για τα οφέλη των σημερινών συνταξιούχων.
Επειδή οι διαφορετικές γενιές είναι διαφορετικά μεγέθη, η δομή αυτή οδηγεί σε αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πρόβλημα χρονισμού με την καταβολή των παροχών. Οι φόροι από την τεράστια γενιά Baby Boomer υποστήριζαν άνετα τη συνταξιοδότηση της σχετικά μικρής Αθόρυβης Γενιάς (γεννηθείς μεταξύ 1925 και 1945, πολλά από τα χρόνια που είχαν πληγεί από την κατάθλιψη και τον πόλεμο) και τη μεγαλύτερη γενιά (τα μέλη της οποίας πολέμησαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο). Με όλο και περισσότερους Boomers να φτάνουν στη συνταξιοδότηση - και το γεγονός ότι η Gen X, η επόμενη γενιά, είναι πολύ μικρότερη - τα αποθεματικά της Κοινωνικής Ασφάλισης εκτιμάται ότι θα έχουν εξαφανιστεί μέχρι το 2034 και υπάρχει εικασία για μειωμένα οφέλη για τους μελλοντικούς συνταξιούχους. Ο Gen Y, οι Millennials, είναι μια ακόμη μεγαλύτερη γενιά από τους Boomers, αλλά δεν είναι σαφές πόσο καλά οι οικονομικές συνεισφορές τους θα χρησιμεύσουν για την υποστήριξη των Boomers και του Gen X και πόσο μεγάλες θα είναι οι επόμενες γενιές.
Ανάλογα με το πότε συνταξιοδοτείτε, πόσα κερδίσατε και την οικογενειακή σας κατάσταση, μπορεί να δείτε μια καλύτερη ή χειρότερη απόδοση της "επένδυσής σας" όσον αφορά την επιστροφή περισσότερων από εσάς που συνεισφέρατε. Μερικοί άνθρωποι θα προτιμούσαν να έχουν την επιλογή να εξοικονομήσουν και να επενδύσουν αυτά τα χρήματα μόνοι τους, επειδή νομίζουν ότι θα μπορούσαν να κερδίσουν καλύτερη απόδοση. άλλοι πιστεύουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα το έκαναν χειρότερο αν ιδιωτικοποιηθεί η Κοινωνική Ασφάλιση. (999)
Είναι εντάξιμο να θυμάστε ότι το Σ.τ. έλαβε την ιδέα ενός συστήματος κοινωνικής ασφάλισης από τον 19ο αιώνα της Γερμανίας.Αυτή η πολύ καπιταλιστική μοναρχία ξεκίνησε ένα πρόγραμμα κοινωνικής ασφάλισης γήρατος το 1889 με εντολή του καγκελαρίου Otto von Bismarck, εν μέρει για να αποτρέψει τις ριζοσπαστικές σοσιαλιστικές ιδέες που επιπλέουν εκείνη τη στιγμή. Έτσι, η αρχική κοινωνική ασφάλιση αποτελούσε αντι-σοσιαλιστικό ελιγμό από μια συντηρητική κυβέρνηση.
Παρόλα αυτά, επειδή η αμερικανική κυβέρνηση διαδραματίζει έναν τόσο κυρίαρχο ρόλο στο αμερικανικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης - να αποφασίσει πόσο και πότε πληρώνουν οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες στο σύστημα και πόσα άτομα λαμβάνουν τα οφέλη όταν τα αποκτήσουν και αποτρέποντας σχεδόν όλους από την αποχώρηση - φαίνεται δίκαιο να καλούμε τα οφέλη της Κοινωνικής Ασφάλισης μια μορφή σοσιαλισμού. Το πρόγραμμα απαιτεί από τους εργαζομένους και τους εργοδότες τους, μαζί με τους αυτοαπασχολούμενους, να καταβάλουν το σύστημα καθ 'όλη τη διάρκεια των εργασιακών τους ετών. Η κυβέρνηση ελέγχει τα χρήματα που συνεισφέρουν και αποφασίζει πότε και πόσο θα επιστρέψουν - και αν - φθάσουν στην ηλικία συνταξιοδότησης. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Εισαγωγή στην Κοινωνική Ασφάλιση .)