Είναι αναπόφευκτες οι οικονομικές ύφεσεις;

Chrystia Freeland: The rise of the new global super-rich (Νοέμβριος 2024)

Chrystia Freeland: The rise of the new global super-rich (Νοέμβριος 2024)
Είναι αναπόφευκτες οι οικονομικές ύφεσεις;

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim
α:

Το δημοφιλές συναίσθημα των οικονομικών αναλυτών και πολλών οικονομολόγων είναι ότι η ύφεση είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα του επιχειρηματικού κύκλου σε μια καπιταλιστική οικονομία. Οι εμπειρικές ενδείξεις, τουλάχιστον στην επιφάνεια, φαίνεται να υποστηρίζουν έντονα αυτή τη θεωρία. Οι ύφεσες είναι ιδιαίτερα συχνές στις σύγχρονες οικονομίες και, πιο συγκεκριμένα, φαίνεται να ακολουθούν περιόδους έντονης ανάπτυξης. Δυστυχώς, η εμπειρική συνέπεια δεν μπορεί ποτέ να αποδειχθεί αναπόφευκτη. Ο μόνος τρόπος για να αποδείξουμε λογικά το αναπόφευκτο αποτέλεσμα ενός επιχειρηματικού κύκλου είναι μέσω της λογικής και της συλλογιστικής, όχι ιστορικών στοιχείων.

Σκεφτείτε το ακόλουθο σενάριο: ένα έμβλημα έξι όψεων τυλίγεται 24 φορές, ποτέ δεν προσγειώνεται στον αριθμό τέσσερα. Υποθέτοντας ότι δεν υπάρχουν στατιστικές πιθανολογίες, οι εμπειρικές ενδείξεις δείχνουν ότι δεν είναι δυνατόν να τερματίσουμε στον αριθμό τέσσερα. Λογικά, όμως, τίποτα δεν εμποδίζει τον 25ο κύλινδρο από την προσγείωση σε τέσσερα. Αυτό το πιθανό αποτέλεσμα είναι σύμφωνο με όλα όσα είναι γνωστά για ένα εξάπλευρο πεθαίνουν. Κατά τον ίδιο τρόπο, δεν έχει νόημα να λέμε ότι η ύφεση είναι αναπόφευκτη μόνο επειδή η ιστορία είναι γεμάτη με προηγούμενες οικονομικές περιόδους ύφεσης.

-> ->

Κατανόηση της ύφεσης

Η «ύφεση» είναι ο τίτλος που δίνεται σε μια οικονομική περίοδο που χαρακτηρίζεται από αρνητική πραγματική ανάπτυξη, μείωση της παραγωγής, υποτονικές τιμές και ανερχόμενη ανεργία. Αυτές οι περίοδοι προκύπτουν από μια ασυνήθιστη, ταυτόχρονη και μεγάλη ομαδοποίηση επιχειρηματικών σφαλμάτων ή κακές επενδύσεις. Αντιμετωπίζοντας οικονομικές απώλειες και μειωμένα περιθώρια, οι επιχειρήσεις περιορίζουν την παραγωγή και ανακατανέμουν τους πόρους από λιγότερο πολύτιμους στόχους προς πιο πολύτιμους σκοπούς.

Πολλές φορές, οι κακές επενδύσεις δημιουργούν μια ατμόσφαιρα ανθυγιεινής κερδοσκοπίας στην αγορά. Τα υπερτιμημένα περιουσιακά στοιχεία προσελκύουν περισσότερους επενδυτές που κυνηγούν μη βιώσιμα κέρδη. Πολλοί ισχυρίζονται ότι η τάση να γίνονται εικασίες σχετικά με τις μη βιώσιμες επενδύσεις είναι η κύρια κινητήρια δύναμη πίσω από τις ύφεσες. Υποστηρίζουν ότι αυτοί οι κερδοσκόποι είναι ένα αναγκαίο κομμάτι της καπιταλιστικής αγοράς και, κατά συνέπεια, οι περιοδικές ύφεσες είναι αναπόφευκτες. Όπως πρότεινε ο John Maynard Keynes, "η ανθρώπινη φύση απαιτεί γρήγορα αποτελέσματα, υπάρχει ιδιαίτερη δυναμική για να κερδίσουμε χρήματα γρήγορα."

Ωστόσο, λογικά, υπάρχουν ελλείποντα στοιχεία στην εξήγηση αυτή. Τι δημιουργεί την αρχική κακή επένδυση; Γιατί τόσοι πολλοί προηγουμένως έξυπνοι και επιτυχημένοι επιχειρηματίες πέφτουν στην παγίδα; Και γιατί υπάρχουν περιόδους ισχυρής ανάπτυξης ενεργητικού ή τομέα που δεν προκαλούν κερδοσκοπικές φυσαλίδες;

Οικονομικά και αναπόφευκτα

Υπάρχουν πολύ λίγες βεβαιότητες ή αξιωματικές αλήθειες στα οικονομικά. Οι οικονομολόγοι ισχυρίζονται ότι οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με σπάνια μέσα για να επιδιώξουν σκόπιμους σκοπούς. Τα οικονομικά μπορούν να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει εθελοντικό εμπόριο χωρίς τα δύο μέρη να λαμβάνουν αύξηση αξίας, υποκειμενική αξία, τουλάχιστον στην εκ των προτέρων έννοια.Τα οικονομικά μπορούν ακόμη να δείξουν ότι οι έλεγχοι των τιμών οδηγούν σε σχετικές ελλείψεις ή πλεονάσματα. Ωστόσο, η οικονομική λογική δεν δείχνει ότι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα των συγκεντρωτικών μεμονωμένων συναλλαγών οδηγεί σε περιόδους πτώσης της πραγματικής παραγωγής.

Ένας άλλος τρόπος να εξετάσουμε αυτό το πρόβλημα είναι να θέσουμε μια άλλη ερώτηση: "Είναι δυνατόν να επιτευχθεί αειφόρος οικονομική ανάπτυξη;" Εννοιολογικά, ναι. Είναι πιθανό, αν και απίθανο, ότι οι τεχνολογικές ή επιχειρησιακές καινοτομίες εμφανίζονται με ρυθμό συνεπή με τη συνεχή ανάπτυξη. Είναι επίσης εννοιολογικά πιθανό οι οικονομικοί παράγοντες να ακολουθούν σταθερά επιχειρηματικές κρίσεις, να κατανέμουν αποτελεσματικά τους πόρους και να διατηρούν ένα επίπεδο σταθερής ή συνεχώς αυξανόμενης παραγωγικότητας. Αν είναι εννοιολογικά δυνατή η επίτευξη μόνιμων ρυθμών ανάπτυξης, τότε δεν μπορεί να είναι, εξ ορισμού, αναπόφευκτο να υπάρξει οικονομική ύφεση.