Αν έχετε ποτέ προσπαθήσει να αποκρυπτογραφήσετε τις εκθέσεις έρευνας σε μετοχές, πιθανότατα θα είστε εξοικειωμένοι με τις αξιολογήσεις που χρησιμοποιούν οι αναλυτές (όπως αγορά, κρατήστε, συσσωρεύστε, ξεπεράστε / κλπ.) για να συνοψίσω τη γνώμη τους για ένα απόθεμα. Αλλά τι σημαίνουν πραγματικά αυτοί οι όροι για εσάς; Οι περισσότεροι επενδυτές απλώς θέλουν να μάθουν εάν ένα απόθεμα είναι "καλό" ή όχι, αλλά πώς μπορεί να επιτευχθεί μια επενδυτική απόφαση όταν χρειάζεστε πρακτικά ένα λεξικό για να ταξινομήσετε τη φρασεολογία;

Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε πώς να αποκρυπτογραφήσουμε το σύστημα αξιολόγησης αναλυτών και να συζητήσουμε πόσο χρήσιμες είναι οι αξιολογήσεις του αναλυτή για τον μέσο επενδυτή.

Το ιστορικό των εκθέσεων αναλυτών
Ένας αναλυτής της έρευνας είναι οικονομικός επαγγελματίας που διερευνά επενδύσεις και διατυπώνει συστάσεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται τους αναλυτές ως αναλυτές μετοχών οι οποίοι, όπως υποδηλώνει το όνομα, ερευνητικά αποθέματα (μετοχές). Στην πραγματικότητα, οι αναλυτές αναλύουν τα πάντα, από ομόλογα σε παράγωγα. Σε αυτό το άρθρο θα μιλάμε για αναλυτές μετοχών.

Οι αναλυτές δημοσιεύουν τα ευρήματά τους σε ερευνητικές εκθέσεις, οι οποίες μπορεί να είναι οτιδήποτε, από περιλήψεις μιας ή δύο σελίδων σε λεπτομερή έγγραφα που έχουν δεκάδες σελίδες.

Μια αναφορά αναλυτή θα περιέχει γενικά τα ακόλουθα στοιχεία:

1. Λεπτομερής περιγραφή της εταιρείας και της βιομηχανίας της, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών οικονομικών αριθμών.
2. Μια τεκμηριωμένη διατριβή που εξηγεί γιατί ο αναλυτής πιστεύει ότι η εταιρεία θα πετύχει ή θα αποτύχει.
3. Τιμή στόχου για το απόθεμα κατά το επόμενο έτος (ή δύο).
4. Μια σύσταση ή βαθμολογία.

Οι περισσότεροι αναλυτές έβαλαν πολλά πράγματα σε αυτές τις αναφορές, συχνά ταξιδεύοντας στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας και πραγματοποιώντας μια πρώτη εκδρομή των επιχειρήσεων.

Όχι όλες οι αξιολογήσεις δημιουργούνται ίσες

Το μεγαλύτερο μέρος του έργου ενός αναλυτή περιέχεται στο σώμα της έκθεσης έρευνας. Παρ 'όλα αυτά, η βαθμολογία λαμβάνει το μερίδιο της προσοχής του λέοντος. Είναι εύκολο να καταλάβεις γιατί: οι βαθμολογίες είναι οι σέξι τσιμπήματα ήχου που μπορεί εύκολα να επαναληφθούν στα χρηματοπιστωτικά μέσα. Επιπλέον, οι περισσότεροι επενδυτές δεν έχουν το χρόνο να καθίσουν και να διαβάσουν μια έκθεση 20 σελίδων.

Το πρόβλημα είναι ότι οι κλίμακες βαθμολογίας δεν είναι ομοιόμορφες μεταξύ της Wall Street. Σε μία χρηματιστηριακή αγορά, η "αγορά" μπορεί να είναι η ισχυρότερη σύσταση, ενώ σε άλλη, η "αγορά" θα μπορούσε να είναι δεύτερη σε μια βαθμολογία "ισχυρών αγορών". Οι δεύτερες υψηλότερες βαθμολογίες έχουν επίσης διάφορα άλλα ονόματα: "συσσωρεύουν", "ξεπεράσουν", "μέτρια αγορά" ή "υπέρβαρα". Ένα παρόμοιο μείγμα όρων εμφανίζεται περαιτέρω κάτω από την κλίμακα, καθώς οι αξιολογήσεις γίνονται πιο αρνητικές. Τέλος, μερικοί χρηματιστές χρησιμοποιούν ένα σύστημα αριθμών για να υποδείξουν τη βαθμολογία τους σε ένα απόθεμα.

Ο παρακάτω πίνακας δείχνει μια προσέγγιση για την αντιστοιχία των αξιολογήσεων μεταξύ τους:

Αγορά, Αγορά, Αγορά

Ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία από το περίπλοκο σύστημα όρων είναι η τάση των αγορών να αγοράζονται ή τουλάχιστον θετικά).Οι λόγοι για αυτό είναι ριζωμένοι στο πώς λειτουργεί ο χρηματοπιστωτικός κλάδος.

Οι αιτίες για τη δημοτικότητα των αξιολογήσεων αγορών εντοπίζονται στις σχέσεις που προκύπτουν όταν οι μεσιτικές υπηρεσίες παρέχουν επενδυτικές τραπεζικές υπηρεσίες σε μεγάλες εταιρείες. Τα κακά νέα για τους μικροεπενδυτές είναι ότι η επενδυτική τραπεζική πλευρά της επιχείρησης είναι πολύ προσοδοφόρα για τα χρηματιστήρια. Η επιθυμία τους να ευχαριστήσουν τους πιθανούς επενδυτές τραπεζικών πελατών τους δημιουργεί μια τεράστια σύγκρουση συμφερόντων. Η έκδοση αρνητικής έρευνας σχετικά με τα αποθέματα των δικών τους εταιρικών πελατών μπορεί να κοστίσει τα χρηματιστήρια κερδοφόρες επιχειρήσεις. Με άλλα λόγια, μια εταιρεία μεσιτείας θα ήταν μάλλον λάθος σε οποιαδήποτε σύσταση αγοράς / πώλησης από το να είναι σωστή και να χάσει έναν εταιρικό πελάτη.

Το ποσοστό συμμετοχής στην έκδοση αξιολογήσεων αγοράς είναι ιδιαίτερα υψηλό όταν μια μεσιτική εταιρεία αναλαμβάνει την προσφορά κινητών αξιών μιας εταιρείας. Σκεφτείτε με αυτό τον τρόπο: Εάν μια μεγάλη μεσιτεία τελείωσε την αναδοχή της IPO της εταιρείας τεχνολογίας, θα ήταν λογικό για τον αναλυτή της μεσιτείας να θέσει χαμηλή βαθμολογία (όπως η πώληση ή η χαμηλότερη απόδοση της αγοράς) στο απόθεμα; Φυσικά, η βαθμολογία πώλησης δεν μπορεί να κοστίσει ακόμη και ο αναλυτής τη δουλειά του.

Άλλες σημαντικές πηγές εσόδων στον χρηματοπιστωτικό κλάδο είναι οι χρεώσεις και προμήθειες που χρεώνουν οι χρηματιστές για την εκτέλεση παραγγελιών πελατών. Ερευνητικές εκθέσεις που αναδεικνύουν τα υπέροχα πράγματα που έρχονται για τα αποθέματα μπορούν έμμεσα να αυξήσουν τις πωλήσεις για μια μεσιτεία, καθώς οι πελάτες αγοράζουν περισσότερα αποθέματα.

Επίσης, θυμηθείτε ότι και οι αναλυτές είναι ανθρώπινοι. Οι συγκρούσεις μπορούν να δημιουργηθούν όταν ένας αναλυτής καλύπτει μια εταιρεία στην οποία κατέχει μετοχές (ή φίλους και οικογένεια). Το αντικίνητρο ενός αναλυτή να θέσει σε κίνδυνο το δικό του χαρτοφυλάκιο θα μπορούσε να επηρεάσει μια απόφαση για το εάν θα απελευθερώσει αρνητικές ειδήσεις.

Πρέπει να αναφέρουμε ότι στις 8 Μαΐου 2002 η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) προέβη σε αλλαγές στους κανόνες που διέπουν κάποιες από τις συγκρούσεις συμφερόντων που αναφέραμε εδώ, όπως το ζήτημα της επενδυτικής τραπεζικής, του αναλυτή και η προσωπική διαπραγμάτευση από τους αναλυτές και τα μέλη των οικογενειών τους κλπ. Οι αλλαγές αποσκοπούσαν στην προστασία μεμονωμένων επενδυτών μετά από μερικά από τα σκάνδαλα αναλυτών μετά την κατάρρευση του dotcom. Κάποιοι λένε ότι οι αλλαγές έχουν επιλύσει πολλά από τα προβλήματα. άλλοι λένε ότι δεν μπορείτε ποτέ να απελευθερώσετε εντελώς την έρευνα από συγκρούσεις συμφερόντων.

Τι καλή είναι οι αναφορές αναλυτών;

Συζητήσαμε τους πολυάριθμους όρους που χρησιμοποιούν οι αναλυτές για να αξιολογήσουν τα αποθέματα και γιατί συχνά αντανακλούν θετικά τις εταιρείες. Όταν προσθέτετε όλα αυτά, μια βαθμολογία αγοράς σημαίνει ότι πρέπει να αγοράσετε το απόθεμα; Πιθανώς όχι.

Συνειδητοποιήστε ότι οι εκθέσεις και οι αξιολογήσεις δεν έχουν σκοπό να σας συμβουλεύσουν προσωπικά. Θα σκέφτεστε ότι οι έννοιες των όρων "αγορά" ή "πώληση" είναι απλές. Στην πραγματικότητα, οι επιχειρήσεις υπογραμμίζουν ότι οι αξιολογήσεις δεν είναι συμβουλές και ότι οι επενδυτικές αποφάσεις δεν πρέπει να λαμβάνονται αποκλειστικά με την αξιολόγηση των αναλυτών. (Ίσως αυτό να εξηγεί ένα μέρος της σύγχυσης στις διαφορετικές κλίμακες αξιολόγησης.)

Αυτή η αποκήρυξη δεν είναι μια ολοκληρωμένη λύση από τη βιομηχανία μεσιτών. Οποιαδήποτε απόφαση για επένδυση σε μια εταιρεία βασίζεται όχι μόνο στην ανάλυση του αποθέματος αλλά και στην προσωπική κατάσταση και στρατηγική του επενδυτή.Μια βαθμολογία ισχυρής αγοράς για έναν επενδυτή μπορεί να είναι μια πώληση για άλλη. Ένα νεαρό στέλεχος θα μπορούσε να είναι εντελώς άνετο με ένα επικίνδυνο απόθεμα υψηλής τεχνολογίας που θα ήταν μια τρομερή επένδυση για έναν χήρο 90 ετών. Σε γενικές γραμμές, θα καθίσετε με έναν οικονομικό αρμόδιο για να καθορίσετε την ανοχή σας στον κίνδυνο, τον χρονικό ορίζοντα, την κατανομή του ενεργητικού και ούτω καθεξής. Ο αναλυτής δεν γνωρίζει καμία από αυτές τις πληροφορίες και έτσι δεν μπορεί να κάνει συστάσεις απευθείας σε εσάς.

Η κατώτατη γραμμή

Παρόλο που η αξιολόγηση του αναλυτή είναι ίσως το πιο αναφερόμενο μέρος μιας έκθεσης, μπορεί να είναι το λιγότερο χρήσιμο. Κατά γενικό κανόνα, μην επενδύετε τα χρήματά σας με βάση μόνο αυτές τις συστάσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι αναφορές των αναλυτών είναι άχρηστες. Οι εκθέσεις έρευνας μπορούν να περιέχουν μερικές μεγάλες πληροφορίες, αλλά να τις χρησιμοποιούν μόνο ως πηγή δεδομένων που συμπληρώνει την έρευνά σας, αντί να την ολοκληρώνει.