Οι ανταλλαγές και η αγορά swap είναι ως επί το πλείστον μυστήριο για τους καθημερινούς μεμονωμένους επενδυτές και τους περιστασιακούς οπαδούς των χρηματοπιστωτικών αγορών.

Ωστόσο, η αγορά ανταλλαγής είναι τεράστια και παίζει σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική αγορά. Παρακάτω, εξετάζουμε προσεχώς τις ανταλλαγές και την αγορά ανταλλαγής στο σύνολό της. Ας ελπίσουμε ότι θα απομυθοποιήσει αυτό που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα συγκεχυμένο θέμα για όσους δεν ασχολούνται τακτικά με ανταλλαγές.

Εισαγωγή στις Συμβάσεις Ανταλλαγής (Swaps)

Η ανταλλαγή είναι παράγωγο μέσο που επιτρέπει στους αντισυμβαλλομένους να ανταλλάσσουν (ή να ανταλλάσσουν) μια σειρά ταμειακών ροών με βάση συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα. Συνήθως, μία σειρά ταμειακών ροών θα θεωρείται το σταθερό σκέλος της συμφωνίας, ενώ η άλλη θα είναι λιγότερο προβλέψιμη, όπως οι ταμειακές ροές με βάση ένα επιτόκιο αναφοράς ή μια συναλλαγματική ισοτιμία, συνήθως αναφέρεται ως το πλωτό σκέλος. Η συμφωνία ανταλλαγής, όπως είναι γνωστή, η οποία θα συμφωνηθεί από αμφότερα τα μέρη, θα καθορίσει τους όρους της ανταλλαγής, συμπεριλαμβανομένων των υποκείμενων αξιών για τα σκέλη μαζί με τη συχνότητα και τις ημερομηνίες πληρωμής. Ένα συμβαλλόμενο μέρος θα εισέλθει σε μια ανταλλαγή συνήθως για έναν από τους δύο λόγους, ως αντιστάθμιση για άλλη θέση ή για εικασίες σχετικά με τη μελλοντική αξία του υποκείμενου δείκτη / νόμισμα / κλπ. Του πλωτού ποδιού.

Για τους κερδοσκόπους που θέλουν να τοποθετήσουν στοιχήματα στην κατεύθυνση των επιτοκίων (όπως τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου), οι ανταλλαγές επιτοκίων είναι ένα ιδανικό μέσο. Ενώ παραδοσιακά κάποιος θα διαπραγματεύεται τα ομόλογα για να κάνει τέτοια στοιχήματα, εισέρχεται σε οποιαδήποτε πλευρά μιας συμφωνίας ανταλλαγής επιτοκίων, θα αποκτήσετε άμεση έκθεση σε κινήσεις επιτοκίων με ουσιαστικά καμία αρχική ταμειακή δαπάνη.

Ένας σημαντικός κίνδυνος (εκτός από τον προφανή κίνδυνο επιτοκίων) για τους επενδυτές ανταλλαγής είναι ο κίνδυνος αντισυμβαλλομένου. Δεδομένου ότι οποιαδήποτε κέρδη κατά τη διάρκεια μιας συμφωνίας ανταλλαγής θεωρούνται μη πραγματοποιημένα μέχρι την επόμενη ημερομηνία διακανονισμού, η έγκαιρη πληρωμή από τον αντισυμβαλλόμενο καθορίζει το κέρδος. Εάν ο αντισυμβαλλόμενος δεν μπορεί να εκπληρώσει την υποχρέωσή του, ίσως δεν μπορείτε να εισπράξετε τις νόμιμες πληρωμές σας.

Επιπλέον, αν ένα συμβαλλόμενο μέρος αποφασίσει ότι είναι καιρός να βγεί από μια συμφωνία ανταλλαγής, έχει αρκετές επιλογές για μια επιτυχημένη έξοδο. Με την αγορά ανταλλαγής που έχει τόσους πολλούς συμμετέχοντες, μπορεί να είναι σχετικά εύκολο να πουλήσετε τη θέση σας σε άλλο μέρος που είναι πρόθυμο να αναλάβει την έκθεση. Επίσης, όπως συμβαίνει και με άλλα παράγωγα, το εξερχόμενο μέρος θα μπορούσε απλώς να λάβει μια θέση αντιστάθμισης σε άλλη ανταλλαγή για να μηδενίσει τη θέση. Άλλες στρατηγικές περιλαμβάνουν την είσοδο σε θέσεις αντισταθμιστικής αντιστάθμισης που ακυρώνουν αποτελεσματικά το πρωτότυπο.

Η Αγορά Ανταλλαγής

Καθώς οι ανταλλαγές είναι ιδιαίτερα προσαρμοσμένες και δεν τυποποιούνται εύκολα, η αγορά ανταλλαγής θεωρείται αγορά εξωχρηματιστηριακά. Αυτό σημαίνει ότι οι συμβάσεις ανταλλαγής δεν μπορούν συνήθως να διαπραγματεύονται εύκολα σε ανταλλαγή (υπάρχουν ωστόσο δείκτες ανταλλαγής σε ορισμένες δημόσιες ανταλλαγές).

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι ανταλλαγές είναι μη ρευστοποιήσιμα μέσα, μάλλον το αντίθετο. Η αγορά ανταλλαγής είναι μια από τις μεγαλύτερες και πιο υγρές αγορές στον κόσμο, με πολλούς πρόθυμους συμμετέχοντες, στις περισσότερες περιπτώσεις, έτοιμοι να πάρουν τις δύο πλευρές μιας σύμβασης για να αντισταθμίσουν κάποιο είδος έκθεσης ή για κερδοσκοπία. Εκτιμάται ότι το 2009 το πλασματικό ποσό που εκκρεμούσε στις εξωχρηματιστηριακές πράξεις ανταλλαγής επιτοκίων πλησίαζε 350 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Τύποι Ανταλλαγών

1) Απλές Ανταλλαγές Βανίλιας

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τις ανταλλαγές, θα δούμε προσεχτικά πώς λειτουργεί το swap vanilla. Οι απλές συμβάσεις ανταλλαγής επιτοκίων βανίλιας είναι σίγουρα ο πιο κοινός τύπος ανταλλαγής. Χρησιμοποιούνται ευρέως από κυβερνήσεις, εταιρείες, θεσμικούς επενδυτές, αμοιβαία κεφάλαια υψηλού κινδύνου και πολλές άλλες χρηματοπιστωτικές οντότητες.

Σε μια απλή ανταλλαγή βανίλιας, ένα συμβαλλόμενο μέρος (συμβαλλόμενο μέρος Χ) συμφωνεί να καταβάλει στον αντισυμβαλλόμενο (μέρος Y) ένα σταθερό ποσό με σταθερό επιτόκιο και πλασματικό ποσό δολαρίου (ή ευρώ ή οτιδήποτε άλλο). Σε αντάλλαγμα, το συμβαλλόμενο μέρος Y θα καταβάλει στο συμβαλλόμενο μέρος Χ ποσό που βασίζεται στο ίδιο αυτό πλασματικό ποσό, αλλά εξαρτάται επίσης από κυμαινόμενο επιτόκιο, το οποίο συνήθως βασίζεται στο LIBOR.

Ωστόσο, το πλασματικό ποσό δεν ανταλλάσσεται μεταξύ των μερών, καθώς το επόμενο αποτέλεσμα θα ήταν ίσο. Στην αρχή, η αξία της ανταλλαγής σε οποιοδήποτε μέρος είναι μηδέν. Ωστόσο, καθώς τα επιτόκια παρουσιάζουν διακυμάνσεις με την πάροδο του χρόνου, η αξία της ανταλλαγής θα κυμαίνεται επίσης, με οποιοδήποτε συμβαλλόμενο μέρος Χ ή συμβαλλόμενο μέρος Y να έχει ισοδύναμο μη πραγματοποιημένο κέρδος στην μη πραγματοποιηθείσα ζημία του άλλου μέρους. Σε κάθε ημερομηνία διακανονισμού, εάν το κυμαινόμενο επιτόκιο έχει εκτιμηθεί σε σχέση με το σταθερό, ο πληρωτής κυμαινόμενου επιτοκίου οφείλει μια καθαρή πληρωμή στον πάροχο.

Για παράδειγμα, κατά την έναρξη, το συμβαλλόμενο μέρος X συμφώνησε να καταβάλει σταθερό επιτόκιο 4%, ενώ έλαβε κυμαινόμενο επιτόκιο LIBOR + 50 bps από το συμβαλλόμενο μέρος Y με ένα πλασματικό ποσό 1, 000, 000. Την εποχή της πρώτης η ημερομηνία διακανονισμού LIBOR είναι 4. 25%, δηλαδή το κυμαινόμενο επιτόκιο είναι τώρα 4,75% και το μέρος Y πρέπει να καταβάλει πληρωμές στο συμβαλλόμενο μέρος Χ. Ως εκ τούτου, η καθαρή πληρωμή θα είναι η διαφορά μεταξύ των δύο συντελεστών πολλαπλασιασμένων επί το πλασματικό ποσό [4. (2) Συναλλαγματική ισοτιμία

Σε μια ανταλλαγή νομισμάτων, δύο αντισυμβαλλόμενοι επιδιώκουν την ανταλλαγή κεφαλαίων και την καταβολή τόκων στα αντίστοιχα νομίσματά τους . Τέτοιες συμφωνίες ανταλλαγής επιτρέπουν στους αντισυμβαλλομένους να κερδίζουν τόσο την έκθεση σε επιτόκια όσο και το άνοιγμα συναλλάγματος, καθώς όλες οι πληρωμές πραγματοποιούνται στο νόμισμα του αντισυμβαλλομένου.

Για παράδειγμα, μια επιχείρηση με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο επιθυμεί να αντισταθμίσει μια μελλοντική υποχρέωση που έχει στο U. K., ενώ μια επιχείρηση που βασίζεται στην U.K επιθυμεί να κάνει το ίδιο για μια συμφωνία που αναμένει να κλείσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Με τη σύναψη μιας ανταλλαγής νομισμάτων, τα μέρη μπορούν να ανταλλάξουν ένα ισοδύναμο ονομαστικό ποσό (βάσει της συναλλαγματικής ισοτιμίας) και να συμφωνήσουν να καταβάλλουν περιοδικούς τόκους βάσει των εγχώριων επιτοκίων τους. Η ανταλλαγή νομισμάτων υποχρεώνει και τις δύο πλευρές να ανταλλάσσουν πληρωμές με βάση τις διακυμάνσεις τόσο των εγχώριων επιτοκίων όσο και της συναλλαγματικής ισοτιμίας μεταξύ του U.Το δολάριο S. και τη λίρα κατά τη διάρκεια της συμφωνίας. (Βλέπε επίσης:

Βασικά στοιχεία ανταλλαγής νομισμάτων

.)

3) Ανταλλαγή μετοχών Μια μετοχική ανταλλαγή είναι παρόμοια με μια ανταλλαγή επιτοκίων. Ωστόσο, σε μια ανταλλαγή μετοχών και όχι σε ένα σκέλος που είναι η "σταθερή" πλευρά, βασίζεται στην απόδοση ενός δείκτη μετοχών. Για παράδειγμα, ένα συμβαλλόμενο μέρος θα πληρώσει το πλωτό σκέλος (συνήθως συνδέεται με το LIBOR) και θα λάβει τις αποδόσεις σε ένα προκαθορισμένο δείκτη αποθεμάτων σε σχέση με το πλασματικό ποσό της σύμβασης. Εάν ο δείκτης διαπραγματεύεται σε τιμή 500 σε αρχικό στάδιο με ένα πλασματικό ποσό $ 1, 000, 000 και μετά από τρεις μήνες ο δείκτης εκτιμάται πλέον στα 550, η αξία της ανταλλαγής στο μέρος που λαμβάνει το δείκτη αυξήθηκε με 10% (υποθέτοντας ότι το LIBOR δεν έχει αλλάξει). Οι συμφωνίες ανταλλαγής μετοχών μπορούν να βασίζονται σε λαϊκούς παγκόσμιους δείκτες, όπως το S & P 500 ή το Russell 2000, ή μπορεί να αποτελείται από ένα προσαρμοσμένο καλάθι τίτλων που αποφασίζουν οι αντισυμβαλλόμενοι. (Βλέπε επίσης:

5 Παράγωγα μετοχικού κεφαλαίου και τον τρόπο λειτουργίας τους

.)

4) Συμβάσεις αντιστάθμισης πιστωτικού κινδύνου Μια ανταλλαγή πιστωτικού κινδύνου ή CDS είναι ένας διαφορετικός τύπος swap, - η δομή των περιοδικών πληρωμών δεν είναι ακριβής με τον ίδιο τρόπο όπως άλλοι τύποι ανταλλαγών. Ένα CDS μπορεί να θεωρηθεί σχεδόν ως ένα είδος ασφαλιστηρίου συμβολαίου, με το οποίο ο αγοραστής του CDS θα προβεί σε περιοδικές πληρωμές προς τον εκδότη με αντάλλαγμα ότι εάν η υποκείμενη ασφάλεια σταθερού εισοδήματος τεθεί σε αθέτηση, ο αγοραστής θα επιστραφεί για την απώλεια . Οι πληρωμές ή τα ασφάλιστρα βασίζονται στο προεπιλεγμένο άνοιγμα ανταλλαγής για την υποκείμενη ασφάλεια, το οποίο αναφέρεται επίσης ως ασφάλιστρο ανταλλαγής κινδύνου εξόφλησης. Για παράδειγμα, ένας διαχειριστής χαρτοφυλακίου κατέχει δεσμό 1 εκατομμυρίου δολαρίων (ονομαστική αξία) και θέλει να προστατεύσει το χαρτοφυλάκιό του από πιθανή αθέτηση υποχρέωσης. Μπορεί να ζητήσει από έναν αντισυμβαλλόμενο που είναι διατεθειμένος να του εκδώσει μια σύμβαση ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης (συνήθως μια ασφαλιστική εταιρεία) και να πληρώσει το ετήσιο ασφάλιστρο ανταλλαγής 50 σημείων βάσης για να συνάψει τη σύμβαση.

Έτσι, κάθε χρόνο ο διαχειριστής χαρτοφυλακίου θα καταβάλει στην ασφαλιστική εταιρεία $ 5,000 ($ 1, 000, 000 x 0.50%) ως μέρος της συμφωνίας CDS για τη διάρκεια της ανταλλαγής. Εάν εντός ενός έτους ο εκδότης του ομολόγου αθετήσει τις υποχρεώσεις του και η αξία του ομολόγου μειωθεί κατά 50%, ο εκδότης CDS υποχρεούται να καταβάλει στον διαχειριστή χαρτοφυλακίου τη διαφορά μεταξύ της ονομαστικής ονομαστικής αξίας του ομολόγου και της τρέχουσας αγοραίας αξίας του, ύψους $ 500.000. Δείτε επίσης:

Ανταλλαγές πιστωτικών προεπιλογών: Εισαγωγή

.)

Η κατώτατη γραμμή Οι συμφωνίες ανταλλαγής και η αγορά ανταλλαγής μπορούν εύκολα να κατανοηθούν μόλις γνωρίζετε τις βασικές αρχές. Να θυμάστε ότι οι swaps είναι πολύ δημοφιλές παράγωγο μέσο που χρησιμοποιούν τα μέρη όλων των τύπων για να ανταποκριθούν στις συγκεκριμένες επενδυτικές στρατηγικές τους. Φυσικά, υπάρχουν πάντα περισσότερα για να μάθουν αυτά τα επενδυτικά μέσα.