Ο κόσμος έχει αναδυθεί γρηγορότερα από ό, τι έχει κατανοήσει η παγκόσμια αγορά. Με βάση την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης, η Κίνα έχει το δεύτερο μεγαλύτερο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) στον κόσμο. Περισσότεροι από τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου ηλεκτρικού ρεύματος καταναλώνονται εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο μεγαλύτερος παραγωγός και διανομέας φυσικού αερίου στον κόσμο είναι μια ρωσική επιχείρηση που ονομάζεται Gazprom. Οι παγκόσμιες συγχωνεύσεις και εξαγορές σε πολλούς κλάδους της βιομηχανίας χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις στις "αναδυόμενες" αγορές καθίστανται παγκόσμιοι ηγέτες μέσω σειριακών εξαγορών ανταγωνιστών σε άλλες αναδυόμενες και αναπτυγμένες χώρες.
TUTORIAL: Αμοιβαία κεφάλαια

Με την εκπληκτική ανάπτυξη που συμβαίνει στις αναδυόμενες αγορές, προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ως κατηγορία περιουσιακών στοιχείων διαδραματίζουν σχετικά μικρό ρόλο στα περισσότερα επενδυτικά χαρτοφυλάκια του Σένγκεν - τόσο θεσμικά όσο και λιανικά. Ένας συνήθης κανόνας είναι να περιοριστεί η έκθεση σε αναδυόμενες αγορές στο 5% των περιουσιακών στοιχείων που βασίζονται σε κίνδυνο σε ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο. Δυστυχώς, αυτό το σημείο αναφοράς προέρχεται αυθαίρετα και ως εκ τούτου μπορεί να είναι ξεπερασμένο. Για να κατανοήσουμε αυτό, πρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα ποιες είναι οι αναδυόμενες αγορές, πώς έχουν εξελιχθεί τα χαρακτηριστικά κινδύνου / απόδοσης τους και πού ανήκουν στα σύγχρονα επενδυτικά χαρτοφυλάκια.

Η εξέλιξη των παγκόσμιων αγορών

Από το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, οι διεθνείς κεφαλαιαγορές έχουν περάσει από δύο ξεχωριστές φάσεις εξέλιξης και τώρα βρίσκονται στα αρχικά στάδια μιας τρίτης φάσης.

Η πρώτη φάση θα μπορούσε να ονομαστεί "εποχή του παγκοσμιου". Αυτή ήταν μια εποχή ανθρωπογενών δημιουργιών για την ανακατασκευή του κόσμου μετά την καταστροφή που προκάλεσε δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και μια παγκόσμια κατάθλιψη. Στο συνέδριο του 1944 στο Bretton Woods του Νιού Χάμσαϊρ ιδρύθηκε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), μαζί με τη συμφωνία του Bretton Woods και τη σχετική υποδομή διεθνούς χρηματοδότησης, διευκολύνοντας 25 χρόνια κοινής ανάπτυξης και ευημερίας.
Η δεύτερη φάση, η «εποχή της παγκοσμιοποίησης», ήρθε με τη μορφή ενός ενοχλητικού τσουνάμι που εξαπέλυσε ο γάμος του νόμου του Moore με την ελευθέρωση των αγορών. Η γεωμετρικά εκρηκτική δύναμη των σύγχρονων υπολογιστών αντιμετώπισε την κατάρρευση του συστήματος σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών του Bretton Woods στις αρχές της δεκαετίας του 1970, την άνοδο της αγοράς ευρωομολόγων και τις πρωτοποριακές θεωρίες των παραγώγων κινητών αξιών για να δημιουργήσουν μια τέλεια θύελλα νέων οικονομικών ευκαιριών χωρίς περιορισμούς από τα εθνικά σύνορα περιοριστικές πολιτικές.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η φράση "αναδυόμενες αγορές" κέρδισε δημοτικότητα. Φυσικά, υπήρχαν πάντα αναδυόμενες αγορές. Το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν κάποτε μια αναδυόμενη αγορά, τον 19ο αιώνα, όταν κυριαρχούσαν οι Αγγλία, η Γαλλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η πρώιμη μεταπολεμική περίοδος είδε την εμφάνιση της Ιαπωνίας από την ολική καταστροφή σε μια ζωντανή, υψηλής ανάπτυξης οικονομία - το πρωτότυπο της σύγχρονης αναδυόμενης αγοράς.(Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε

Τι είναι μια αναδυόμενη οικονομία της αγοράς;

)

Το τσουνάμι της παγκοσμιοποίησης πλύθηκε σε μέρη όπου οι αγορές από καιρό απουσίαζαν. Στην κομμουνιστική Κίνα, το δόγμα από το «Μικρό Κόκκινο Βιβλίο» του Μάο Τσε Τουνγκ, ένα βιβλίο από αποσπάσματα από το Τσε Τουνγκ που διανεμήθηκε μεταξύ των μελών του κομμουνιστικού κόμματος, έδωσε τη θέση του σε μια νέα πιο καπιταλιστική μεγιστή που «είναι πλούσια». Στην Ανατολική Ευρώπη, τα τείχη θρυμματίζονται και οι ανταλλαγές τίτλων φωτίζονται για τις επιχειρήσεις. Χαρτοφυλάκιο και κεφάλαια άμεσων επενδύσεων από τις ανεπτυγμένες αγορές της Βόρειας Αμερικής, την Ευρώπη και μια «αναδυόμενη» Ιαπωνία έτρεξε σε όλο τον κόσμο αναζητώντας την επόμενη ευκαιρία που δεν μπορεί να χάσει. Μεγάλο μέρος αυτού του κεφαλαίου, ιδιαίτερα του χρήματος χαρτοφυλακίου, δεν ήταν σε αυτό για μακροπρόθεσμη αλλά έτοιμο να επαναπατριστεί στην πατρίδα όταν οι καιρικές συνθήκες έγιναν σκληρές, όπως στην Ταϊλάνδη το 1997 και τη Ρωσία το 1998. Αυγή της παγκόσμιας κεφαλαιοποίησης Αυτό μας φέρνει στην τρίτη φάση της εξέλιξης της παγκόσμιας αγοράς, την «εποχή της παγκόσμιας κεφαλαιοποίησης». Αυτό που διαφέρει σε αυτό το στάδιο είναι ότι δεν πρόκειται για έναν διπολικό κόσμο με αναπτυγμένες αγορές στο ένα άκρο, αναδυόμενες αγορές από την άλλη και μονοκατευθυντικές ροές κεφαλαίων από πλούσιους σε φτωχούς. Πρόκειται για χώρες και περιφέρειες που κινητοποιούν τις δικές τους κεφαλαιουχικές πηγές από όλο και πιο πλούσιους επιχειρηματικούς και καταναλωτικούς πληθυσμούς. Με άλλα λόγια, οι θέσεις κεφαλαίου συσχετίζονται στενότερα με τις τοποθεσίες παραγωγής, υπηρεσιών και καταναλωτών. Εξετάστε τα εξής: Η Νότια Κορέα και το Ισραήλ αποτελούν μέρος του δείκτη MSCI Emerging Markets, αλλά έχουν υψηλότερο πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ από ό, τι η Ελλάδα, ο οποίος αποτελεί μέρος του δείκτη MSCI EAFE

® των ανεπτυγμένων αγορών. Η Τσεχική Δημοκρατία έχει υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ από ό, τι η Πορτογαλία, και έτσι πηγαίνει. (Για σχετική ανάγνωση, βλέπε

Η σημασία του πληθωρισμού και του ΑΕγχΠ
και

Η εξήγηση του κόσμου μέσω της μακροοικονομικής ανάλυσης .) Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι νέες κεφαλαιαγορές αντικατοπτρίζουν αμφότερα τα πρότυπα παγκόσμιων βέλτιστων πρακτικών και την τοπική γεύση. Το ασφαλιστικό σύστημα επενδύσεων της Πολωνίας, το τεχνολογικό χαρτοφυλάκιο του Χρηματιστηρίου του Τελ Αβίβ και η ουκρανική αγορά εταιρικών ομολόγων είναι όλες οι ξεχωριστές τοπικές αγορές με τα γρήγορα εξελισσόμενα νομικά, κανονιστικά και διαδικαστικά πρότυπα. Όλο και περισσότερο, αυτό που συμβαίνει σε αυτές τις αγορές δεν οφείλεται κατά κύριο λόγο στις αποφάσεις γεύσης της Λονδίνου ή της Νέας Υόρκης, αλλά στις στρατηγικές ενέργειες μεγάλων εταιρειών στη Ρωσία, τη Βραζιλία ή την Κίνα (για παράδειγμα) στην παγκόσμια σκηνή. Κίνδυνος και απόδοση Αν οι γραμμές μεταξύ ανεπτυγμένων και αναδυόμενων αγορών θολώνουν, θα περίμενε κανείς να δει στοιχεία σε σχέση με τα προφίλ κινδύνου-απόδοσης. Με απλά λόγια, το παραδοσιακό σκεπτικό για επενδύσεις στις αναδυόμενες αγορές ήταν να αφιερώσουμε ένα τμήμα ενός χαρτοφυλακίου στην ανάληψη αυξημένου κινδύνου για την επίτευξη υψηλότερων πιθανών αποδόσεων. Μία από τις συνέπειες της παγκόσμιας κεφαλαιοποίησης είναι ότι τα όρια κινδύνου-απόδοσης θα καταστούν λιγότερο έντονα οριοθετημένα. Ο παρακάτω πίνακας παρέχει μια απεικόνιση αυτού. Μετράει τις αποδόσεις επιλεγμένων αγορών σε ετήσια μέση βάση για μια πενταετία και τον μέσο όρο κινδύνου, όπως μετράται με τυπική απόκλιση, για την ίδια περίοδο.

Σχήμα 1

Πηγή: Zephyr & Associates LLC StyleAdvisor
Το σχήμα 1 δείχνει μια εύλογα προβλέψιμη εξέλιξη από χαμηλό κίνδυνο / χαμηλή απόδοση σε υψηλό κίνδυνο / υψηλή απόδοση με λίγες κυκλικές αποκλίσεις. Το ενδιαφέρον είναι το θόλωμα των ορίων, με τις αναδυόμενες αγορές της Μαλαισίας και της Βραζιλίας, οι οποίες κλείνουν το χαρτοφυλάκιο χαμηλότερου κινδύνου και υψηλότερου κινδύνου του τεταρτημορίου, με διάφορες αναπτυγμένες και αναδυόμενες αγορές να καταλαμβάνουν θέσεις μεταξύ τους. Αυτές οι θέσεις σίγουρα δεν είναι στατικές, αλλά υποδηλώνουν μια πιο ξεχωριστή πραγματικότητα από την παραδοσιακή, απλοϊκή διάρθρωση των κινδύνων των αναπτυγμένων και των αναδυόμενων διεθνών αγορών. (Για να διαβάσετε περισσότερα σχετικά με τις διεθνείς επενδύσεις, ανατρέξτε στην ενότητα

Εισαγωγή στην Διεθνή Επένδυση

.)

Μέσα Έκθεσης Οι επενδυτές διαθέτουν αρκετούς εναλλακτικούς τρόπους συμμετοχής στις παγκόσμιες αγορές. Η βιομηχανία αμοιβαίων κεφαλαίων προσφέρει έναν μακρύ κατάλογο διεθνών ταμείων, αν και η πλειοψηφία αυτών εξακολουθεί να ακολουθεί τα παραδοσιακά περιγράμματα των χωριστών κεφαλαίων για αναπτυγμένες και αναδυόμενες αγορές. Ορισμένα κεφάλαια προσφέρουν εναλλακτικές στρατηγικές, όπως ένας παγκόσμιος επενδυτικός θεματικός τομέας επενδύσεων που έχει τη δυνατότητα να συμπεριλάβει όλες τις παγκόσμιες αγορές. Τα χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια (ETFs) έχουν αυξηθεί σε δημοτικότητα. Υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός ETF μονοεθνικών και περιφερειακών οργανισμών που συνήθως προσφέρουν παθητική έκθεση σε υψηλό ποσοστό της συνολικής κεφαλαιοποίησης της εγχώριας αγοράς για τη χώρα. Αυτά είναι διαπραγματεύσιμα σε χρηματιστήρια αξιών με τον ίδιο τρόπο όπως το κοινό απόθεμα. Τέλος, για όσους επιθυμούν να διαθέσουν το χρόνο και την προσπάθεια που απαιτούνται για τη βασική ανάλυση από κάτω προς τα πάνω, υπάρχουν πολλές διεθνείς εταιρείες είτε με κοινές μετοχές είτε με Αμερικανικά Παραστατικά Θεματοφυλακής που διαπραγματεύονται δημόσια σε χρηματιστήρια των ΗΠΑ, παρέχοντας στους επενδυτές μια πιο πρακτική προσέγγιση δημιουργώντας τη δική τους έκθεση σε ξένες επιχειρήσεις. (Για να μάθετε περισσότερα, ανατρέξτε στο

Go International με ξένα κεφάλαια ευρετηρίου
,
Βρείτε περιουσία σε ETF και Επενδύστε πέρα ​​από τα σύνορά σας Γραμμή Το τελικό σημείο δεν είναι να αυξήσουμε δραματικά τις αναδυόμενες αγορές από το 5% στο 50% του χαρτοφυλακίου σας. Όπως δείχνει το Σχήμα 1, υπάρχουν πολλές αγορές υψηλής μεταβλητότητας που δεν είναι κατάλληλες για ανοχές κινδύνου ή επενδυτικούς στόχους. Το θέμα είναι ότι η αστάθεια δεν καταγράφεται σε ένα απλό αναπτυγμένο έναντι του αναδυόμενου μοντέλου και ότι οι πραγματικές αποδοτικές από πλευράς κινδύνου επιστροφές είναι πιθανότερο να προέλθουν από μια στρατηγική που βασίζεται σε μια πιο περίπλοκη κατανόηση αυτών των αγορών και των ευκαιριών που παρουσιάζουν. Μέρος του τι κάνει την επένδυση μια πρόκληση είναι ότι πρέπει να αποφύγουμε να πιάσουμε ένα μυστήριο που δεν συμβαδίζει με την εξελισσόμενη πραγματικότητα των κεφαλαιαγορών. Οι αγορές συμπεριφέρονται μερικές φορές ως γεωλογικές τεκτονικές πλάκες - μπορούν να περάσουν για χρόνια αδιατάρακτες και στη συνέχεια να συγκρουστούν ξαφνικά και να δημιουργήσουν τεράστιες διαταραχές. Αυτά τα τεκτονικά γεγονότα επηρεάζουν ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πλούτου. Η κατανόηση του τρόπου κατανόησης αυτών είναι ένας κρίσιμος παράγοντας για την επιτυχία της επένδυσης.