Υπήρχε μια φορά όταν οι εργαζόμενοι βρίσκονταν στο έλεος των εργοδοτών τους όταν έφταναν στην ασφάλεια και τα οφέλη που σχετίζονταν με την εργασία, να μην λένε τίποτα για προσλήψεις και προσλήψεις. Ωστόσο, η ώθηση για τα δικαιώματα των εργαζομένων απέκτησε δυναμική στον 20ο ^{αιώνα, με αποτέλεσμα μια σειρά σημαντικών νόμων που εκατομμύρια Αμερικανοί βασίζονται μέχρι σήμερα.} Σήμερα, το Υπουργείο Εργασίας εφαρμόζει περίπου 180 νόμους περί προστασίας των εργαζομένων, που κυμαίνονται από τις απαιτήσεις μισθού μέχρι τις παροχές γονικής άδειας. Άλλες προστασίες εποπτεύονται από οργανισμούς όπως η Επιτροπή Ίσων Ευκαιριών για την Απασχόληση στο Ηνωμένο Βασίλειο. Παρακάτω είναι μερικές από τις βασικές ομοσπονδιακές προστασίες που προσφέρονται στους υπαλλήλους.

1. Ο ελάχιστος μισθός

Ο νόμος περί δίκαιων εργασιακών κανόνων διασφαλίζει ότι οι Αμερικανοί εργαζόμενοι λαμβάνουν ένα κατώτατο μισθό για την εργασία τους. Από το 2009, οι περισσότεροι ιδιωτικοί και δημόσιοι εργοδότες χρειάστηκε να πληρώσουν το προσωπικό τους τουλάχιστον 7 δολάρια. 25 ανά ώρα, αν και ορισμένοι νομοθέτες προσπάθησαν να αυξήσουν το ποσό αυτό. Επιπλέον, η FLSA διαβεβαιώνει ότι οι μη απαλλασσόμενοι εργαζόμενοι λαμβάνουν χρόνο και μισό για τις υπερωρίες που πραγματοποιούν.

Ο νόμος προσφέρει ειδικές προστασίες και για ανηλίκους. Για τις μη γεωργικές θέσεις, περιορίζει τον αριθμό των ωρών που μπορούν να εργαστούν τα παιδιά ηλικίας κάτω των 16 ετών. Επιπλέον, η FLSA απαγορεύει στις επιχειρήσεις να προσλαμβάνουν άτομα κάτω των 18 ετών για ορισμένες εργασίες υψηλού κινδύνου.

2. Ασφάλεια στο χώρο εργασίας

Ο νόμος περί ασφάλειας και υγείας κατά την εργασία του 1970 προχώρησε σε μεγάλο βαθμό στην ελαχιστοποίηση των κινδύνων στον αμερικανικό χώρο εργασίας. Η νομοθεσία δημιούργησε ορισμένες ειδικές διατάξεις για την ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών για τη βιομηχανία κατευθυντήριων γραμμών για τις κατασκευαστικές, ναυτικές και γεωργικές εργασίες. Περιλαμβάνει επίσης μια «Γενική ρήτρα Δασμών» που απαγορεύει οποιαδήποτε πρακτική στο χώρο εργασίας που αντιπροσωπεύει σαφή κίνδυνο για τους εργαζόμενους

Η Διοίκηση Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία έχει πρωταρχική ευθύνη για την επιβολή του νόμου , ενώ οι κρατικές υπηρεσίες μπορούν επίσης να διαδραματίσουν ρόλο στην εφαρμογή ορισμένων διατάξεων, ενώ οι προστασίες επηρεάζουν τους περισσότερους εργαζόμενους, οι αυτοαπασχολούμενοι και όσοι εργάζονται σε μικρές οικογενειακές εκμεταλλεύσεις συγκαταλέγονται μεταξύ εκείνων που απαλλάσσονται από το νόμο

3. Κάλυψη υγείας

Ο νόμος για την προσιτή περίθαλψη υποσχέθηκε να καταστήσει την ασφάλιση υγείας δικαίωμα για τους εργαζόμενους στις περισσότερες επιχειρήσεις μεσαίου και μεγάλου μεγέθους. Η διάταξη "Εμπιστευτική καταβολή εργοδοτών" απαιτεί οι εταιρείες με 50 ή περισσότερους εργαζομένους πλήρους απασχόλησης να τους προσφέρετε ένα ελάχιστο επίπεδο ασφάλισης υγείας - ή να πληρώσετε μια σημαντική ποινή.Για να χαρακτηριστεί ως εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης, ένα άτομο πρέπει να εργάζεται τουλάχιστον 30 ώρες την εβδομάδα κατά μέσο όρο.

Ο κανόνας "shared responsibility" αναμένεται να τεθεί σε ισχύ το 2014, όταν έλαβαν χώρα οι περισσότερες από τις άλλες διατάξεις του ACA.Ωστόσο, η κυβέρνηση Ομπάμα ανέβαλε την απαίτηση για ένα έτος, πράγμα που σημαίνει ότι οι εργοδότες δεν χρειάζεται να παρέχουν κάλυψη μέχρι το 2015.

4. Ο Πρόεδρος Franklin Roosevelt υπέγραψε τον νόμο περί κοινωνικής ασφάλισης το 1935, παρέχοντας στους συνταξιούχους και τους Αμερικανούς με ειδικές ανάγκες ένα χρηματοοικονομικό δίχτυ ασφαλείας. Σήμερα, περισσότεροι από 59 εκατομμύρια άνθρωποι λαμβάνουν επιταγές κοινωνικής ασφάλισης κάθε μήνα, με μέσο ποσό $ 1, 294 για συνταξιούχους και $ 1, 146 για πολίτες με αναπηρίες.

Αυτά τα οφέλη χρηματοδοτούνται από φόρο μισθωτών υπηρεσιών, ο οποίος μπορεί να εμφανίζεται ως "OASDI" στο σμήνος πληρωμής σας. Οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι συνεισφέρουν έκαστο ποσό ύψους 6. 2% των αποδοχών του υπαλλήλου, μέχρι ένα μέγιστο ετήσιο ποσό. Ωστόσο, οι αυτοαπασχολούμενοι φέρουν το πλήρες κόστος του φόρου, με το 12,4% του εισοδήματός τους.

5. Παροχές ανεργίας

Παρόλο που κάθε κράτος έχει δικό του οργανισμό ασφάλισης ανεργίας, τα οφέλη ανεργίας προσφέρονται πραγματικά μέσω ενός κοινού προγράμματος ομοσπονδιακού κράτους. Τα κράτη διαχειρίζονται τις πληρωμές στους ανέργους, αλλά πρέπει να τηρούν ορισμένες ομοσπονδιακές κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο το κάνουν.

Προκειμένου να πληρούν τις προϋποθέσεις για πληρωμές, οι ιδιώτες πρέπει να ήταν άνεργοι για λόγους ανεξάρτητους από τον έλεγχό τους - για παράδειγμα, απολύσεις ή βολές - και να πληρούν τις ειδικές για κάθε χώρα απαιτήσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι είναι επιλέξιμοι να λαμβάνουν παροχές έως και 26 εβδομάδες, αν και οι πληρωμές αυξάνονται μερικές φορές κατά τη διάρκεια περιόδων οικονομικής αναταραχής.

Αν και δεν είναι τόσο γενναιόδωρη όσο οι πληρωμές ανεργίας σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, το σύστημα ανεργίας στο Ηνωμένο Βασίλειο διασφαλίζει ότι οι Αμερικανοί έχουν τουλάχιστον μερικούς μήνες ασφάλειας όταν εγκαταλείπουν προσωρινά το εργατικό δυναμικό.

6. Προστατευτικά Whistleblower

Ένα συνονθύλευμα ομοσπονδιακού καταστατικού συμβάλλει στην προστασία των καταγγελιών που καταγγέλλουν τον εργοδότη τους για παραβιάσεις του νόμου. Συχνά, η προστασία των καταγγελιών είναι ενσωματωμένη σε άλλα νομοθετικά κείμενα που διέπουν μια βιομηχανία. Για παράδειγμα, ο νόμος περί καθαρού αέρα προστατεύει όσους επισημαίνουν τις παραβιάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και ο νόμος για την βελτίωση της ασφάλειας των καταναλωτικών προϊόντων προσφέρει προστασία σε όσους αποκαλύπτουν παράνομες πολιτικές κατασκευής.

Το Πρόγραμμα Προστασίας Καταγγελιών της OSHA είναι το κύριο όργανο υπεύθυνο για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, οι οποίοι φοβούνται να χάσουν τη δουλειά τους ή άλλα αντίποινα εάν μιλούν. Οι εργαζόμενοι που αισθάνονται ότι έχουν υποστεί αποζημίωση για παραβιάσεις εταιρειών αναφορών πρέπει να υποβάλουν καταγγελία στο τοπικό τους γραφείο OSHA εντός 30 ημερών από το περιστατικό.

7. Οικογενειακή άδεια

Ο πρόεδρος Μπιλ Κλίντον υπέγραψε το νόμο περί οικογένειας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ή το FMLA, στο νόμο το 1993. Ως αποτέλεσμα, οι επιλέξιμοι υπάλληλοι λαμβάνουν μέχρι και 12 εβδομάδες αδείας άδειας ανά έτος εάν αποφασίσουν να μείνουν στο σπίτι της γέννησης του παιδιού τους, της υιοθεσίας ή της σοβαρής ασθένειας του ή του μέλους της οικογένειάς του.

Για να λάβετε οφέλη από την FMLA, πρέπει να έχετε με την εταιρεία τουλάχιστον 12 μήνες και να εργαστείτε τουλάχιστον 1, 250 ώρες κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους. Ο νόμος ισχύει μόνο για επιχειρήσεις που απασχολούν τουλάχιστον 50 υπαλλήλους σε ακτίνα 75 μιλίων.

8. Διακρίσεις που βασίζονται στην απασχόληση

Ο νόμος περί πολιτικών δικαιωμάτων του 1964 ήταν μια κρίσιμη στιγμή για την κοινωνική δικαιοσύνη στην Αμερική, ειδικά όταν επρόκειτο για απασχόληση. Ο τίτλος VII του νόμου κατέστη παράνομο για τις επιχειρήσεις να κάνουν διακρίσεις βάσει της "φυλής, χρώματος, θρησκείας, φύλου ή εθνικής καταγωγής". Περίπου 45 χρόνια αργότερα, η Lily Ledbetter Fair Pay Act του 2009 ενίσχυσε περαιτέρω τα δικαιώματα του χώρου εργασίας, απαγορεύοντας τις μισθολογικές διακρίσεις κατά των γυναικών και των μειονοτήτων. Μεταξύ των άλλων ομοσπονδιακών νόμων που προστατεύουν από την ανισότητα στο χώρο εργασίας είναι ο νόμος για την απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ηλικίας του 1967, ο οποίος ισχύει για τους εργαζόμενους 40 ετών και άνω και τον Αμερικανό με Αναπηρία Νόμο του 1990 ή ADA.

Η κατώτατη γραμμή

Σήμερα, οι Αμερικανοί υπάλληλοι απολαμβάνουν πολυάριθμες νομικές προστασίες, με σκοπό να εξασφαλίσουν ένα ελάχιστο επίπεδο εισοδήματος και να τους προστατεύσουν από τον κίνδυνο στον χώρο εργασίας, μεταξύ άλλων διασφαλίσεων.