Οι επενδυτές επιδιώκουν συνεχώς να βελτιώνουν τα χαρτοφυλάκιά τους αυξάνοντας τα κέρδη και μειώνοντας τον κίνδυνο και τη μεταβλητότητα. Υπάρχουν ορισμένα απλά βήματα για να αυξήσετε την απόδοση του επενδυτικού χαρτοφυλακίου ενός ατόμου. Πέντε περιοχές όπου οι επενδυτές μπορούν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη και να ελαχιστοποιήσουν τις απώλειες περιλαμβάνουν την κατανομή του ενεργητικού, την επανεξισορρόπηση, το κόστος, τους φόρους και την επενδυτική πειθαρχία. Συχνά, οι επενδυτές βρίσκουν ότι τα χαρτοφυλάκιά τους είναι σταθμισμένα με επενδύσεις που θα μπορούσαν εύκολα να αναδιαρθρωθούν για να αυξήσουν την κερδοφορία και να βελτιώσουν τις μακροπρόθεσμες επιδόσεις.

-> ->

Ρύθμιση περιουσιακών στοιχείων

Το ποσοστό που ένας επενδυτής τοποθετεί σε μια ποικιλία διαφορετικών κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων, όπως ομόλογα ή αποθέματα, κατανέμεται ανάλογα με την ανοχή κινδύνου, την οικονομική του σταθερότητα, και πόσο καιρό είναι πρόθυμος να περιμένει να δούμε επιστροφές. Ο καθορισμός του τρόπου κατανομής των περιουσιακών στοιχείων για την επίτευξη μεμονωμένων επενδυτικών στόχων είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για την αύξηση της απόδοσης του χαρτοφυλακίου. Οι επενδυτές πρέπει να καθορίσουν τους μακροπρόθεσμους οικονομικούς τους στόχους, να θέσουν σε εφαρμογή ένα συγκεκριμένο επενδυτικό σχέδιο, να προσδιορίσουν το επίπεδο κινδύνου που είναι άνετο και να εξετάσουν το απαιτούμενο επίπεδο διαφοροποίησης για να παράσχουν προστασία κατά την απροσδόκητη κάμψη της αγοράς. Αυτοί οι παράγοντες βοηθούν τον επενδυτή να καθορίσει πώς να κατανείμει καλύτερα τα χρηματοοικονομικά του περιουσιακά στοιχεία για μέγιστο όφελος.

Όταν ένας επενδυτής κατανέμει τα περιουσιακά στοιχεία με τρόπο που ταιριάζει με τους επενδυτικούς στόχους και τη στρατηγική του, είναι σημαντικό να συνεχίσει να προσαρμόζεται ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο σύμφωνα με τις μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς και τυχόν αλλαγές στην επένδυση στόχους. Καθώς οι επενδύσεις ποικίλουν στις επιδόσεις, δημιουργώντας διαφορετικές αποδόσεις σε μια χρονική περίοδο, το χαρτοφυλάκιο ενδέχεται να έχει τάση να απομακρύνεται από την κατανομή στόχου του επενδυτή. Έτσι, τα χαρακτηριστικά του χαρτοφυλακίου του κινδύνου και των επιστροφών μπορεί να μην είναι ισορροπημένα και να μην είναι αναγκαστικά προσαρμοσμένα στις ανάγκες του επενδυτή. Η εξισορρόπηση της κατανομής για την προώθηση του χαρτοφυλακίου στο στόχο είναι απαραίτητη. Ο στόχος πίσω από αυτό το βήμα δεν είναι τόσο η μεγιστοποίηση των αποδόσεων, αλλά η διατήρηση του στοχευμένου επιπέδου κινδύνου.

Έλεγχος κόστους

Οι επενδυτές πρέπει επίσης να παρακολουθούν συνεχώς το κόστος που δαπανούν για τα χαρτοφυλάκιά τους. Αυτό περιλαμβάνει τους φόρους, τα έξοδα συναλλαγών και τα έξοδα διαχείρισης. Οι δαπάνες για την καταβολή των αμοιβών ενός συμβούλου αποτελούν επίσης μέρος του κόστους που απομακρύνεται από τις πιθανές επιστροφές ενός επενδυτή. Ο λόγος δαπανών των επενδύσεων κεφαλαίων μπορεί να είναι καθοριστικός για τον προσδιορισμό του συνολικού επιπέδου κερδοφορίας του επενδυτή.

Μια καλή επιλογή για τους επενδυτές που προσπαθούν να διατηρήσουν αυτά τα κόστη είναι να εξετάσουν το ενδεχόμενο να επενδύσουν σε χαμηλού κόστους, χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια ή σε ETF και σε δείκτες κεφαλαίων.Και οι δύο τύποι επενδύσεων παρακολουθούν τους δείκτες της αγοράς και είναι μια καλή εναλλακτική λύση όταν ένας επενδυτής επιθυμεί να κρατήσει τα έξοδα του ταμείου στο ελάχιστο.

Διαχείριση των φόρων

Οι φόροι μπορούν να είναι ένας από τους μεγαλύτερους υπολογισμούς από τα κέρδη και επομένως πρέπει να διαχειρίζονται προσεκτικά. Η διαχείριση του φόρου για ένα χαρτοφυλάκιο χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: τη συλλογή των φορολογικών ζημιών, την κατανομή του ενεργητικού και τη στρατηγική απόσυρσης κατά τη συνταξιοδότηση.

Η συγκομιδή των φορολογικών ζημιών συνεπάγεται τη διαχείριση επενδύσεων για τη δημιουργία περισσότερων πιθανών φορολογικών ελαφρύνσεων. Οι επενδυτές μπορούν να επωφεληθούν από τις επενδύσεις που μειώνονται σε αξία με την πώληση με ζημία, η οποία μπορεί να προκαλέσει φορολογική μείωση, μειώνοντας έτσι τους φόρους ενός επενδυτή. Η φορολογική ζημία μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να αντισταθμίσει τα μελλοντικά κέρδη.

Μέρος της καλής κατανομής των θεμελιωδών στοιχείων ενεργητικού είναι η πραγματοποίηση των πιο αποδοτικών από πλευράς φορολογικών επενδύσεων σε φορολογητέους λογαριασμούς και οι λιγότερο αποδοτικές επενδύσεις σε φορολογικούς και μη υποκείμενους στο φόρο λογαριασμούς.

Η εντολή απόσυρσης ισχύει για συνταξιούχους. Συνήθως, οι επενδυτές χρηματοδοτούν διαφορετικούς τύπους λογαριασμών καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Κάθε είδος λογαριασμού συνεπάγεται διαφορετικές φορολογικές συνέπειες κατά την ανάληψη περιουσιακών στοιχείων. Μια καλά σχεδιασμένη στρατηγική απόσυρσης μπορεί να βοηθήσει να σώσουν συνταξιούχους ένα σημαντικό χρηματικό ποσό.

Διατήρηση της πειθαρχίας
Έχοντας ένα καλά σχεδιασμένο επενδυτικό σχέδιο που περιλαμβάνει κατάλληλη κατανομή περιουσιακών στοιχείων, διαχείριση φόρου, επανεξισορρόπηση και διαχείριση κόστους είναι χρήσιμη μόνο εάν ο επενδυτής ασκήσει την απαραίτητη πειθαρχία για να ακολουθήσει την επιλεγμένη επενδυτική στρατηγική και το εμπορικό του σχέδιο. Οι αναλυτές έχουν διαπιστώσει ότι μερικές από τις μεγαλύτερες ζημιές σε ένα χαρτοφυλάκιο επενδύσεων δεν συμβαίνουν απαραίτητα κατά τη διάρκεια της ύφεσης της αγοράς, αλλά όταν οι επενδυτές εγκαταλείπουν τις επιλεγμένες επενδυτικές στρατηγικές τους και ξαφνικά προσπαθούν να ξεπεράσουν την αγορά. Ένας από τους στόχους για τους επενδυτές πρέπει να είναι να αποφεύγουν να αποσπούν την προσοχή τους από τις αγορές ταύρων ή φέρουν και αντί να διατηρούν μια μακροπρόθεσμη προοπτική και πειθαρχημένη προσέγγιση στην επένδυση.