Η Νότια Κορέα έχει επιδείξει εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη τα τελευταία 50 χρόνια, καθιστώντας το ένα από τα πλουσιότερα έθνη στον κόσμο. Οι προοπτικές εξακολουθούν να είναι ως επί το πλείστον θετικές για την ασιατική χώρα, ενώ η αύξηση του ΑΕΠ αναμένεται να επιταχυνθεί στο 3% εν μέσω της βελτίωσης της εγχώριας κατανάλωσης. Ωστόσο, το 2016 παρουσιάζει ορισμένες προκλήσεις για τη Νότια Κορέα, κυρίως υπό μορφή απειλών κατά του εξαγωγικού ανταγωνισμού.

1. Πληθωρισμός στις γειτονικές χώρες

Η οικονομία της Νότιας Κορέας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το διεθνές εμπόριο, με τις εξαγωγές να φτάνουν σχεδόν στο 50% του ΑΕΠ το 2014. Επομένως, οι συναλλαγματικές ισοτιμίες με τα νομίσματα στις κοντινές χώρες είναι σημαντικές για τις προοπτικές της Κορέας. Επειδή η Κίνα και η Ιαπωνία είναι δύο από τους πιο στενούς εμπορικούς εταίρους της Νότιας Κορέας, η υποτίμηση του γιουάν και του γιεν θα μπορούσε να έχει αποπληθωριστικό αντίκτυπο, καθώς τα εισαγόμενα αγαθά και υπηρεσίες θα γίνουν φθηνότερα και οι εξαγωγές ακριβότερες στις τελικές αγορές. Αυτό θέτει τους εγχώριους παραγωγούς σε σαφή μειονεκτική θέση έναντι των ανταγωνιστών στις γειτονικές χώρες.

Η Κίνα και η Ιαπωνία είναι επίσης σημαντικοί ανταγωνιστές της Κορέας στις παγκόσμιες αγορές. Ο πληθωρισμός σε αυτά τα νομίσματα θα μπορούσε να διαβρώσει την ανταγωνιστικότητα των τιμών της Νότιας Κορέας, καθώς τα ίδια αγαθά είναι φθηνότερα εάν προέρχονται από την Κίνα ή την Ιαπωνία, ενώ όλοι οι άλλοι παράγοντες είναι ίσοι. Η Νότια Κορέα έχει αντιμετωπίσει αυτήν την συγκεκριμένη πρόκληση από το 2012, όταν η Ιαπωνία έλαβε μέτρα για να υποτιμήσει ορισμένες τιμές ηλεκτρονικών και μετάλλων. Οι εξαγωγές υπήρξαν απολύτως καθοριστικές για την αναπτυσσόμενη οικονομική ανάπτυξη της Νότιας Κορέας από τη δεκαετία του 1960 έως το 2015 και οι σοβαρές απειλές για την ανταγωνιστική θέση της χώρας θα μπορούσαν να έχουν σοβαρές συνέπειες για το αναπτυξιακό δυναμικό.

2. Έκθεση στην Κίνα

Η οικονομία της Νότιας Κορέας εκτείνεται μαζικά στην Κίνα, με τους κινέζους να είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας προϊόντων της Νότιας Κορέας. Η συσσωρευμένη ζήτηση στην Κίνα είναι επομένως μια σημαντική κινητήρια δύναμη της οικονομικής ανάπτυξης στη Νότια Κορέα και η επιβραδυνόμενη ανάπτυξη του ΑΕΠ με μεγάλη δημοσιότητα φαίνεται να προκαλεί κάποια στασιμότητα στην ανάπτυξη των εξαγωγών της Κορέας. Πολλές κινεζικές εταιρείες αγωνίζονται να διατηρήσουν τα επίπεδα λειτουργικών κερδών τους και ένας αυξανόμενος αριθμός κινεζικών ομολόγων εξελίσσεται επίσης, γεγονός που θα μπορούσε να δημιουργήσει ζητήματα ρευστότητας. Το περιοριστικό πλεόνασμα του εμπορικού ισοζυγίου θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα σημαντικό κτύπημα στην κορεατική οικονομία και να αποσταθεροποιήσει τις συναλλαγματικές ισοτιμίες Εκτός από τη χρήση της νομισματικής πολιτικής για να ελαχιστοποιηθούν οι διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών, υπάρχει μικρή δύναμη της Νότιας Κορέας για να αναγκάσει τη ζήτηση στην Κίνα για εισαγωγές.

3. Η αύξηση των επιτοκίων των ΗΠΑ

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ ανακάλεσε τη μακροπρόθεσμη επεκτατική νομισματική πολιτική της, αυξάνοντας τα επιτόκια κατά 0,25% το Δεκέμβριο του 2015. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι αναμένουν από τις Ηνωμένες Πολιτείες να αυξήσουν περαιτέρω τα επιτόκια το 2016, παγκόσμιες οικονομίες που εξακολουθούν να ασκούν επεκτατική νομισματική πολιτική.Το κεφάλαιο θα κυμανθεί δυσανάλογα στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς οι επενδυτές επιδιώκουν υψηλότερες αποδόσεις του χρέους. Ενώ οι βραχυπρόθεσμοι παράγοντες καθιστούν τη Νότια Κορέα πιο πιθανό να συνεχίσει να μειώνει τα επιτόκια, οι υπουργοί οικονομικών της χώρας πρέπει να παρακολουθούν τις ροές κεφαλαίων σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες για να εξασφαλίσουν ότι οι κορεατικές εταιρείες μπορούν να έχουν άνετη πρόσβαση στις παγκόσμιες κεφαλαιαγορές. Η αύξηση των εξαγωγών προς τις Ηνωμένες Πολιτείες θα βοηθήσει τη Νότια Κορέα να επωφεληθεί από την αύξηση των επιτοκίων της Fed, μειώνοντας την ανάγκη να κυνηγηθούν οι ρυθμοί αύξησης στο εξωτερικό.

4. Δομικά ζητήματα

Μεταξύ των σημαντικότερων κατηγοριών εξαγόμενων εμπορευμάτων της Νότιας Κορέας είναι οι ημιαγωγοί και άλλος ηλεκτρονικός εξοπλισμός, τα αυτοκίνητα και τα διυλισμένα προϊόντα πετρελαίου. Όλες αυτές οι κατηγορίες έχουν αντιμετωπίσει σημαντική πίεση στις τιμές παγκοσμίως, δημιουργώντας μια σειρά θεμάτων για τη βιομηχανία στη Νότια Κορέα. Η τιμολογιακή πίεση μειώνει τα συνολικά έσοδα που διατίθενται σε αυτούς τους κλάδους σε ένα δεδομένο όγκο παραγωγής. Αυτό συμπιέζει επίσης τα κέρδη σε παραγωγικές επιχειρήσεις, γεγονός που οδηγεί σε παγίωση και μείωση του κόστους. Τυπικά, οι εκστρατείες ενοποίησης βιομηχανιών και οικονομικής απόδοσης οδηγούν σε απώλειες θέσεων εργασίας και σε πιέσεις προς τα κάτω στους μισθούς. Καθώς οι εν λόγω βιομηχανίες ωριμάζουν, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις λειτουργούν όλο και περισσότερο σε μειονεκτική θέση έναντι των μεγάλων κατεστημένων φορέων εκμετάλλευσης, οι οποίες μπορούν επίσης να καταπνίξουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Οι οικονομίες που ωριμάζουν με τους αυξανόμενους μισθούς συχνά αγωνίζονται να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών σε σύγκριση με τις χώρες με φθηνότερη εργασία, ειδικά αν η ώριμη οικονομία προηγουμένως βασιζόταν σε σχετικά εντατική εργασία. Σε πολλές περιπτώσεις, η απασχόληση στον τομέα των υπηρεσιών γίνεται πιο εμφανής στις οικονομίες που ωριμάζουν. Η αύξηση της παραγωγικότητας στον τομέα των υπηρεσιών είναι συχνά βραδύτερη από ό, τι στους βιομηχανικούς τομείς, συχνά επειδή οι πάροχοι υπηρεσιών είναι δυσανάλογα μικρότερες επιχειρήσεις και είναι λιγότερο πιθανό να επωφεληθούν από τις παγκόσμιες αλυσίδες αξίας, περιορίζοντας έτσι την αύξηση των μισθών.