Πριν από λίγες εβδομάδες ο Tom Keene του Bloomberg ζήτησε από έναν από τους καλεσμένους του σε μια συνέντευξη πόσο μεγάλη είναι η αλυσίδα λιανικής πώλησης η πτώση των τιμών του πετρελαίου; Με άλλα λόγια, πόση εξοικονόμηση από την αντλία αερίου είναι Αμερικανοί πραγματικά ικανοί να δαπανήσουν; Η συνεχιζόμενη πτώση των τιμών του πετρελαίου δεν μεταφράστηκε πραγματικά στην ταχεία άνοδο των λιανικών πωλήσεων που περίμεναν πολλοί οικονομολόγοι. Σύμφωνα με τη Forbes, "η συμβατική σκέψη θα μας έλεγε ότι οι θετικές προοπτικές για την οικονομία, σε συνδυασμό με την ανακούφιση από ένα μεγαλύτερο φορτίο των καταναλωτών (υψηλές τιμές βενζίνης) θα ισοδυναμούσαν με ισχυρές δαπάνες, ίσως ακόμη και να οδηγούν τις ΗΠΑ σε αυτή την« οικονομική »ανάκαμψη «έχουμε ακούσει τόσα πολλά για. " Τι συμβαίνει?

Οι χαμηλές τιμές αερίου δεν συσχετίζονται με περισσότερες δαπάνες

Μια γρήγορη ματιά στη σχέση μεταξύ πτώσης των τιμών του πετρελαίου και καταναλωτικών δαπανών στο παρακάτω διάγραμμα μπορεί να προσφέρει κάποια διορατικότητα. Η κόκκινη γραμμή δείχνει ότι οι τιμές του πετρελαίου ξεκίνησαν την πτωτική πορεία τους το τέταρτο τρίμηνο του περασμένου έτους, μειώνοντας κατά το ήμισυ σε λίγους μόνο μήνες. Αυτό που είναι εξίσου ενδιαφέρον από την εξέταση της γαλάζιας γραμμής, που αντιπροσωπεύει την προσωπική κατανάλωση, είναι ότι πήρε επίσης μια βουτιά όταν το πετρέλαιο πέφτει γρήγορα. Γιατί?

Η πιο πιθανή εξήγηση είναι η οικονομική εμπιστοσύνη. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν η νέα κινητήρια δύναμη της οικονομίας της Αμερικής (η επανάσταση του πετρελαίου από σχιστόλιθο) επιβραδύνει και αρχίζει να ρίχνει θέσεις εργασίας ή απλώς μια γενική αίσθηση ότι εάν οι τιμές του πετρελαίου πέφτουν τόσο γρήγορα, τότε κάτι δεν πρέπει να είναι σωστό. Οι δαπάνες αποκλειστικά για τη βενζίνη δεν αρκούν για να επηρεάσουν ουσιαστικά τις προσωπικές δαπάνες στο σύνολό τους, δεδομένου ότι η βενζίνη αντιπροσωπεύει μόλις το 2, 5% της προσωπικής καταναλωτικής δαπάνης, σύμφωνα με τα στοιχεία του Γραφείου Οικονομικής Ανάλυσης του Ηνωμένου Βασιλείου. Δεν ήρθε πολύ καιρό πριν ξαναρχίσουν οι δαπάνες, αλλά δεν επιταχύνθηκαν πραγματικά από την προηγούμενη τάση, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου δεν ενθαρρύνουν πραγματικά την αύξηση των προσωπικών δαπανών. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.: Οι παραγωγοί του U. S. κλείνουν ενώ το πετρέλαιο είναι εκτός χρήματος; )

Ένας άλλος φακός

Ας ρίξουμε μια ματιά στα ίδια δεδομένα με έναν ελαφρώς διαφορετικό τρόπο. Αντί να εξετάσουμε δύο ιστορικές γραμμές, τι βλέπουμε αν χρησιμοποιήσουμε ένα διάγραμμα σκέδασης για να εξετάσουμε τη σχέση μεταξύ αυτών των δύο σειρών δεδομένων; Στο παρακάτω διάγραμμα εξετάζουμε τη μεταβολή των προσωπικών δαπανών ένα μήνα μετά την αλλαγή της τιμής του πετρελαίου. Για παράδειγμα, εξετάζουμε το αποτέλεσμα των δαπανών τον Ιανουάριο του 2015 από την αλλαγή τιμών του πετρελαίου τον Δεκέμβριο του 2014. Αυτή η «καθυστέρηση» πρέπει να δώσει στους ανθρώπους αρκετό χρόνο για να αλλάξουν τις συνήθειες των δαπανών τους, εάν υπάρχουν, από τα χρήματα που έχουν εξοικονομήσει στο φυσικό αέριο αντλία.

Τι μας λένε τα δεδομένα;

Πρώτον, δείχνει ότι η σχέση μεταξύ των αλλαγών στις τιμές του πετρελαίου και των μεταβολών στις καταναλωτικές δαπάνες είναι τυχαία.Αν υπήρχε μια πιο φυσιολογική σχέση μεταξύ αυτών των δύο παραγόντων, τότε θα περίμενε κανείς ότι οι περισσότερες από τις κουκίδες στο διάγραμμα θα πέσουν κάπου μέσα στο σκιασμένο ωοειδές. Αντ 'αυτού, βλέπουμε τυχαία αποτελέσματα όπου οι μεταβολές στις τιμές του πετρελαίου πάνω ή κάτω δεν έχουν πραγματική επίδραση στις προσωπικές δαπάνες.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που έρχονται από το παραπάνω γράφημα είναι ακριβώς το πώς οι φτωχοί Αμερικανοί βρίσκονται στην εξοικονόμηση εν γένει. Αυτό αντανακλάται καλύτερα στον αριθμό των κουκίδων πάνω από τον οριζόντιο άξονα, όπου σε μόλις τέσσερις μήνες από τις 29 μειώθηκε η κατανάλωση. Και μια από τις πιο έντονες μειώσεις των δαπανών ήρθε σε μια εποχή που οι τιμές του πετρελαίου μειώνονταν ταχύτερα. Πηγαίνετε σχήμα.

Γιατί οι δαπάνες προσωπικής κατανάλωσης;

Γιατί να χρησιμοποιείτε δεδομένα PCE (Personal Consumption Expenditures) και όχι πωλήσεις λιανικής; Η εικόνα θα ήταν διαφορετική εάν χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικά δεδομένα; Όχι πραγματικά. Το PCE είναι ένας από τους καλύτερους ορισμούς της διακριτικής δαπάνης και ένα αγαπημένο μέτρο της Fed.

Το Γραφείο Οικονομικής Ανάλυσης των Η.Π.Α. περιγράφει το PCE με αυτόν τον τρόπο: «Οι προσωπικές καταναλωτικές δαπάνες (PCE) δείχνουν το τμήμα των δαπανών που οφείλεται σε διακριτικά στοιχεία, όπως τα αυτοκίνητα, ή οι προσαρμογές που κάνουν οι καταναλωτές στις μεταβολές των τιμών, όπως μια απότομη εξάντληση των τιμών της βενζίνης. "Αυτό ακριβώς προσπαθούμε να μετρήσουμε, οπότε το PCE φαίνεται το πιο κατάλληλο. Ακόμα και μετά την εξέταση της έλλειψης οποιασδήποτε ιστορικής σχέσης μεταξύ αυτής της πρόσφατης πτώσης των τιμών του πετρελαίου και της συμπεριφοράς των καταναλωτών, δεν έχουμε ακόμη εξετάσει την κεντρική μας ανησυχία. Γιατί δεν δαπανούν οι Αμερικανοί;

Το μέσο γαλόνι του φυσικού αερίου είναι περίπου 2 δολάρια. 375 από τα μέσα Σεπτεμβρίου του 2015, δηλαδή από 3 δολάρια. 410 πριν από ένα χρόνο, ενώ το ντίζελ είναι τώρα $ 2. 517, κάτω από $ 3. 80 ανά γαλόνι σύμφωνα με τον Οργανισμό Ενεργειακής Πληροφορίας του Ηνωμένου Βασιλείου (EIA). Το CNN Money συνεχίζει να λέει ότι, συνήθως, όταν το φυσικό αέριο πέφτει τόσο χαμηλά, οι Αμερικανοί ξοδεύουν περισσότερο, αλλά μόνο εάν είναι βέβαιοι ότι η πτώση δεν αποτελεί προσωρινό χτύπημα των τιμών και η οικονομία βρίσκεται σε υγιή βάση. Οι περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να δέχονται ότι οι χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου είναι πιθανό να παραμείνουν για λίγο, αλλά έχουν λιγότερη εμπιστοσύνη στην οικονομική ανάκαμψη της Αμερικής.

Το Bloomberg αναφέρει ότι οι προσδοκίες των Αμερικανών για την οικονομία υποχώρησαν σε ένα τετράμηνο χαμηλό το Σεπτέμβριο, καθώς τα νοικοκυριά ανησύχησαν για τις χρηματοπιστωτικές αγορές και την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας. Σύμφωνα με τον Γκάρυ Λάνγκερ, πρόεδρο της Langer Research Associates LLC, «ενώ οι τιμές του φυσικού αερίου έχουν μειωθεί 34 σεντς από τα μέσα Αυγούστου και η ανεργία είναι η χαμηλότερη από το 2008, η αύξηση των μισθών παραμένει στάσιμη. "Αυτό φαίνεται να είναι αυτό που κρατά τα χέρια των Αμερικανών στις τσέπες τους. Η αργή ή μηδενική αύξηση των μισθών αφήνει τους ανθρώπους να αισθάνονται άβολα για το μέλλον και είναι πιο πιθανό να παραμείνουν σε αυτό που σώζουν στην αντλία.

Το CNN Money κατέληξε σε παρόμοιο συμπέρασμα, αναφέροντας ότι δεν βοηθά αυτό, ενώ όλο και περισσότεροι Αμερικανοί επιστρέφουν στη δουλειά, οι μισθοί τους είναι βασικά επίπεδες. Εάν οι εργαζόμενοι δεν αισθάνονται καλύτερα, είναι πιο απρόθυμοι να δαπανήσουν.Οι οικονομολόγοι υποστηρίζουν επίσης ότι οι Αμερικανοί θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν εξοικονόμηση αερίου για να βοηθήσουν στην εξόφληση χρέους - φοιτητικά δάνεια, προκαταβολές ή κάτι άλλο.

Η κατώτατη γραμμή

Η απάντηση στην ερώτηση του Tom Keene σχετικά με το πόσο μακριά φτάνουν οι αλυσίδες λιανικής στην εξοικονόμηση βενζίνης; Δεν είναι καθόλου καθόλου. Πολύ σημαντικότερο στις λιανικές πωλήσεις είναι το πόσο ασφαλείς άνθρωποι αισθάνονται στη δουλειά τους και πιο συγκεκριμένα πώς αντιδρούν στην στασιμότητα των μισθών. Η οικονομία φαίνεται να κάνει εντάξει, η στέγαση ανακάμπτει, η ανεργία μειώνεται - αλλά εάν οι άνθρωποι δυσκολεύονται να δουν την οριακή μεταβολή των μισθών τους, η εξοικονόμηση λίγων δολλαρίων στην αντλία αερίου είναι πιθανότερο να οδηγήσει σε πρόσθετες αποταμιεύσεις και όχι πρόσθετες δαπάνες.