α:

Από τότε, οι κανονισμοί έχουν αρθεί ή τροποποιηθεί σε ορισμένες χώρες, αλλά σε γενικές γραμμές, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πιο φιλελεύθερους νόμους για τις ανοικτές πωλήσεις από ό, τι οι περισσότεροι κόσμοι.

Η ανοικτή πώληση είναι μια επενδυτική τεχνική που επιδιώκει να επωφεληθεί από την πτώση της αξίας της ασφάλειας. Στην ουσία, οι ανοικτές πωλήσεις αντιπροσωπεύουν την αντίθετη στρατηγική των παραδοσιακών κεφαλαιακών κερδών που επενδύουν. Όταν ένας επενδυτής ανοικτός πωλεί ένα απόθεμα, το συγκεκριμένο απόθεμα δανείζεται πραγματικά στον επενδυτή από έναν μεσίτη. Ο επενδυτής πωλεί το απόθεμα και στη συνέχεια υπόσχεται να αγοράσει ή να καλύψει τον ίδιο αριθμό μετοχών και να τα επιστρέψει στον μεσίτη. Αυτή η στρατηγική πληρώνει μόνο όταν το απόθεμα μειώνεται σε αξία από την ημερομηνία πώλησης μέχρι την ημερομηνία αποπληρωμής.

Για αρκετές δεκαετίες, ορισμένοι πολιτικοί και προγνωστικοί υπέβαλαν ισχυρισμούς ότι οι ανοικτές πωλήσεις μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν στην πτώση ή την ύφεση της αγοράς. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους μια χώρα μπορεί να απαγορεύσει τις ανοικτές πωλήσεις. Κάποιοι πιστεύουν ότι η ανοικτή πώληση μαζικά προκαλεί σπειροειδής πώληση, πληγώνει τις τιμές των μετοχών και καταστρέφει την οικονομία. Άλλοι χρησιμοποιούν την απαγόρευση των ανοικτών πωλήσεων ως ψευδοδάφνη στις τιμές των μετοχών.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι ανοικτές πωλήσεις υπάγονται στη ρυθμιστική αρχή της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ ή της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Παρόλο που έχουν τεθεί σε εφαρμογή προσωρινές απαγορεύσεις για τα ανοικτά πωληθέντα οικονομικά αποθέματα στα λεγόμενα "downticks" στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια ποσοτική ανάλυση για τέτοιες ενέργειες επί σειρά ετών οδήγησε τελικά στην κατάργηση της ρύθμισης κατά των ανοικτών πωλήσεων το 2007.

Οι περισσότεροι οικονομολόγοι και επενδυτές πιστεύουν ότι οι ανοικτές πωλήσεις αποτελούν σημαντικό μέρος της διαδικασίας ανακάλυψης των τιμών και υπογραμμίζουν τα μειονεκτήματα των βασικών στοιχείων της εταιρείας, τα οποία στέλνουν σημαντικά μηνύματα στην αγορά. Παρ 'όλα αυτά, οι ανοικτές πωλήσεις συχνά παρεξηγούνται και ως εκ τούτου θεωρούνται κίνδυνος, όχι σε αντίθεση με τις συναλλαγές δικαιωμάτων προτίμησης, τις προθεσμιακές αγορές ή τους λογαριασμούς περιθωρίου.