a:

Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών εμφανίζεται όταν η αξία των εισαγωγών ενός έθνους υπερβαίνει την αξία των εξαγωγών του. Αυτό ονομάζεται επίσης «έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών» ή απλώς «εμπορικό έλλειμμα», αν και υπάρχουν μικρές τεχνικές διαφορές μεταξύ εμπορικού ελλείμματος και ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών. Γενικά, ο τρεχούμενος λογαριασμός είναι η κατοπτρική εικόνα των κεφαλαίων και των οικονομικών λογαριασμών. Δεν υπάρχει πραγματική διαφορά μεταξύ του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών που εφαρμόζεται από μια ανεπτυγμένη χώρα έναντι μιας λιγότερο ανεπτυγμένης χώρας.

Ωστόσο, οι ανεπτυγμένες χώρες τείνουν να τρέχουν περισσότερα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών σε σχέση με τους λιγότερο ανεπτυγμένους ομολόγους τους. Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι γι 'αυτό. Πρώτον, οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες τείνουν να έχουν συγκριτικό πλεονέκτημα στη δημιουργία πολλών τύπων καταναλωτικών αγαθών ή υπηρεσιών ως θέσεις εργασίας "στο εξωτερικό". Η φτηνή γη και η εργασία τείνει να είναι πιο άφθονη στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι τα αναπτυγμένα έθνη τείνουν να δαπανούν περισσότερα χρήματα και είναι πολύ ασφαλέστεροι προορισμοί για επενδύσεις κεφαλαίου.

Πολλοί άνθρωποι μπερδεύονται από το έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών και το βλέπουν σε αρνητικό φως. Αυτό μπορεί απλά να περιστρέφεται γύρω από τις υποδηλώσεις με τη λέξη "έλλειμμα". Αν, αντιθέτως, το έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών αναφερόταν ως "πλεόνασμα λογαριασμών κεφαλαίου", το οποίο είναι εξίσου ακριβές, ενδέχεται να μην λάβει τον ίδιο αρνητικό τύπο.

Σε ένα εξαιρετικά απλουστευτικό παράδειγμα, εξετάστε το ακόλουθο σενάριο δύο χωρών που περιλαμβάνει αναπτυγμένη χώρα Α και λιγότερο ανεπτυγμένη χώρα Β. Η χώρα Α αγοράζει κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα από τη χώρα Β επειδή τα αγαθά μπορούν να παραχθούν πιο φτηνά στη χώρα Β από ότι στο σπίτι. Τώρα, κρατώντας δολάρια χώρας A, η χώρα Β γυρίζει και επενδύει αυτά τα δολάρια στη χώρα Α επειδή είναι ασφαλέστερο μέρος για να κερδίσει απόδοση. Και οι δύο χώρες επωφελούνται: η χώρα Α λαμβάνει φθηνότερα αγαθά και μεγαλύτερο κεφάλαιο, ενώ η χώρα Β λαμβάνει απασχόληση στα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, το εισόδημα και ελπίζουμε ότι θα βελτιωθεί η απόδοση των επενδύσεων στο εξωτερικό.