α:

Χρησιμοποιώντας σχεδόν οποιοδήποτε μέτρο, τμήματα της Ινδίας έχουν το χαμηλότερο κόστος ζωής στον κόσμο. Η Ινδία καταλαμβάνει τις πρώτες 10 θέσεις στον κατάλογο πόλεων του Numbeo. Το Πακιστάν, η Αίγυπτος, το Νεπάλ και η Ινδονησία εκπροσωπούνται πολύ καλά. Υπάρχουν τόσο μακροοικονομικοί όσο και μικροοικονομικοί λόγοι για τη διαφορά μεταξύ των θέσεων με το υψηλότερο και χαμηλότερο κόστος ζωής, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής δύναμης, της διαθεσιμότητας πόρων, της εκπαίδευσης, του βαθμού διαφθοράς, του επιπέδου τεχνολογικής καινοτομίας και της παραγωγικότητας.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να ορίσετε το "κόστος ζωής". Ο δείκτης τιμών καταναλωτή χρησιμοποιείται συχνά για τον προσδιορισμό αυτού του μέτρου. ωστόσο έχει περιορισμούς. Αναγνωρίζοντας ότι ο ΔΤΚ δεν είναι επαρκής για την επίτευξη μιας πραγματικής κατανόησης του κόστους ζωής σε διαφορετικές τοποθεσίες, οι οργανισμοί, όπως το Expatistan και ο Numbeo, υπολογίζουν τους δείκτες κόστους ζωής που προσπαθούν να δώσουν μεγαλύτερη σαφήνεια.

Το Γραφείο Στατιστικής Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας του Ηνωμένου Βασιλείου περιγράφει δείκτη κόστους ζωής ως "στόχο εννοιολογικής μέτρησης, ωστόσο, όχι μια απλή εναλλακτική λύση στον ΔΤΚ". Ο υπολογισμός ενός δείκτη κόστους ζωής κάνει υποθέσεις σχετικά με την ποσότητα χρησιμότητας που παράγουν οι καταναλωτές. Είναι δύσκολο να μετρήσουμε με ακρίβεια τη χρησιμότητα, γεγονός που καθιστά προβληματικό τον υπολογισμό ενός πραγματικού δείκτη κόστους ζωής.

Ένας τόπος με χαμηλό κόστος ζωής δεν πρέπει να συγχέεται ως ένα μέρος που είναι "φθηνό" για να ζήσει. Οι άνθρωποι που ζουν σε μέρη με το χαμηλότερο κόστος ζωής αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, μεταξύ των οποίων ο πόλεμος, η φτώχεια, οι ασθένειες, η έλλειψη πρόσβασης σε καθαρό νερό και η έλλειψη πρόσβασης σε ιατρικές προμήθειες, μεταξύ άλλων.