α:

Η ιδέα ότι τα αποθέματα σταθερά τιμολογούνται και αναπροσαρμόζονται στην εύλογη αξία τους είναι η κεντρική υπόθεση της αποτελεσματικής αγοράς, ή EMH. Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν τρεις μορφές της ΕΜΗ και καθένα από αυτά έχει διαφορετικά κατώφλια για αυτό που θεωρείται αποδοτική τιμή εύλογης αξίας. Το ισχυρό EMH είναι το πιο ριζοσπαστικό, υποθέτοντας ότι όλες οι σχετικές πληροφορίες ενσωματώνονται πλήρως στην τιμή μιας ασφάλειας. Ακόμη και οι πληροφορίες εμπιστευτικών πληροφοριών αντανακλώνται με ακρίβεια στην EMH, καθιστώντας κάθε μορφή αξίας να επενδύει μια αβάσιμη στρατηγική. Η μέτρια ή ημι-ισχυρή EMH υποδεικνύει ότι όλες οι διαθέσιμες στο κοινό πληροφορίες αντανακλώνται πλήρως στην τιμή μιας ασφάλειας. Η πιο ευρέως αποδεκτή εκδοχή της αποτελεσματικής αγοράς, η ασθενής EMH, αναφέρει ότι όλες οι τιμές και τα δεδομένα της αγοράς που υπήρχαν στο παρελθόν αντικατοπτρίζονται στην τιμή ενός τίτλου, αλλά οι τρέχουσες ή μελλοντικές πληροφορίες για την εταιρεία ενδέχεται να μην αντικατοπτρίζονται στην τιμή.

Τι είναι η εύλογη αξία στις αγορές;

Η εύλογη αξία ή η δίκαιη αγοραία αξία είναι ένας λογιστικός και οικονομικός όρος που αντιπροσωπεύει αμερόληπτη και ορθολογική τιμή για ένα αγαθό ή ένα περιουσιακό στοιχείο. Η δίκαιη αγοραία αξία ερμηνεύεται διαφορετικά από εκείνους που πιστεύουν στην υπόθεση της αποδοτικής αγοράς και εκείνους που πιστεύουν στη συμπεριφορική χρηματοδότηση. Η νομιμότητα της εύλογης αξίας έχει πολύ σημαντικές συνέπειες για την επένδυση στη χρηματιστηριακή αγορά.

Σύμφωνα με τις τρεις εκδόσεις της EMH, οι επενδυτές αντιδρούν γρήγορα στις μεταβαλλόμενες συνθήκες και η τιμολόγηση της ασφάλειας πραγματοποιείται σε ορθολογική βάση σε διαφανείς αγορές. Αυτό σημαίνει ότι η αγοραία τιμή μιας ασφάλειας είναι κατά κανόνα ίση ή σχεδόν ισοδύναμη με την εύλογη αξία της. Το αδύναμο EMH εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι οι μεταγενέστερες αλλαγές δεν έχουν ακόμη αποτιμηθεί στην εύλογη αξία, αφήνοντας περιθώρια για θεμελιώδη ανάλυση και διαπραγμάτευση εμπιστευτικών πληροφοριών. Οι θεμελιώδεις επενδύσεις δεν είναι χρήσιμες στο πλαίσιο του ημι-ισχυρού ΕΜΗ, ωστόσο, επειδή δεν υπάρχουν πληροφορίες που ένας μη εσωτερικός έμπορος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει προς όφελός του που δεν έχει ήδη τιμολογηθεί στο περιουσιακό στοιχείο. Δεν υπάρχει περιθώριο τεχνικής ανάλυσης σε οποιαδήποτε έκδοση του EMH.

Η χρηματοδότηση της συμπεριφοράς δεν τοποθετεί τόσο μεγάλο απόθεμα στην εύλογη αξία, διότι υποθέτει παραπληροφόρηση, υπερβολική εμπιστοσύνη και άλλες παραλλαγές, προκαλώντας την απόκλιση της τιμής του περιουσιακού στοιχείου από την εύλογη αξία του. Παρόλο που η συμπεριφοριστική χρηματοδότηση υποδηλώνει ότι η εύλογη αξία και η τιμή της αγοράς τείνουν προς την κατεύθυνση του άλλου μακροπρόθεσμα, υπάρχουν περιθώρια για κέρδη και απώλειες στην αγορά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μετριάσουν τις αποδόσεις των μέσων αγορών.

Διαφωνίες σχετικά με την υπόθεση της αποδοτικής αγοράς

Η γενικώς αναφερθείσα συνέπεια της αποτελεσματικής υπόθεσης αγοράς είναι ότι κανείς δεν μπορεί να νικήσει την αγορά με συνέπεια με μια στρατηγική χρονομέτρησης ή επιλογής εμπειρογνωμόνων.Οποιαδήποτε αποδεικτικά στοιχεία για το αντίθετο θεωρείται ασυνήθιστη τύχη, κάτι που είναι στατιστικά αναμενόμενο, δεδομένου του πλήθους των επενδυτών που επιχειρούν την «παράλογη» στρατηγική στρατηγικής επένδυσης.

Για προφανείς λόγους, οι περισσότεροι επενδυτές διαφωνούν με το EMH. Η ύπαρξη φυσαλίδων περιουσιακών στοιχείων και σημαντικές συγκρούσεις στην αγορά, όπως το 1929 ή το 1987, φαίνεται να υποδηλώνουν ότι οι τίτλοι μπορούν να υπερεκτιμηθούν ή να υποτιμηθούν. Επισημαίνουν επίσης την αξία των επενδυτών όπως ο Warren Buffet, ο οποίος έχει δημιουργήσει αποδόσεις που ξεπερνούν κατά πολύ τους συνήθεις δείκτες της αγοράς για αρκετές δεκαετίες.