α:

Υπάρχουν δύο κύριες αγορές στις οποίες διεξάγονται πράξεις κινητής αξίας: πρωτογενείς και δευτερογενείς. Όταν τα αποθέματα εκδίδονται και πωλούνται για πρώτη φορά από εταιρείες στο κοινό, αυτό ονομάζεται αρχική δημόσια προσφορά (IPO). Αυτή η αρχική ή πρωτογενής προσφορά συνήθως συνάπτεται από μια επενδυτική τράπεζα που θα παραλάβει τα χρεόγραφα και θα τα διανείμει σε διάφορους επενδυτές. Αυτό ονομάζεται πρωτογενής αγορά. Οι επενδυτές που συμμετέχουν στην πρωτογενή αγορά αγοράζουν απόθεμα απευθείας από την εκδότρια εταιρεία. Ωστόσο, αυτή η αγορά κυριαρχείται συνήθως από εξελιγμένους και έμπειρους επενδυτές (δηλαδή από τράπεζες, συνταξιοδοτικά ταμεία, θεσμικούς επενδυτές κ.λπ.).

Συνεπώς, αν δεν είστε επενδυτής που συμμετέχει σε δημόσια εγγραφή, αγοράζετε τίτλους από άλλον μέτοχο στη δευτερογενή αγορά (χρηματιστηριακή αγορά) και αυτός ο άλλος μέτοχος πιστεύει πιθανώς ότι η τιμή του αποθέματος θα είναι πτώση.

Ένας μέτοχος θεωρείται οποιεσδήποτε οντότητα που έχει νόμιμη κυριότητα επί των μετοχών μιας εταιρείας. Η κατοχή νόμιμης ιδιοκτησίας σημαίνει ότι πρέπει να καταγράφεται ως ιδιοκτήτης των μετοχών από την εταιρεία: όταν αγοράζετε ένα απόθεμα από έναν άλλο επενδυτή, τρεις ημέρες μετά την πραγματοποίηση της συναλλαγής το όνομά σας θα εμφανιστεί στο βιβλίο ρεκόρ της εταιρείας και θα θεωρηθεί ο κάτοχος εγγραφής . Ο επενδυτής από τον οποίο αγοράσατε τις μετοχές θα αφαιρεθεί ταυτόχρονα από το βιβλίο των εγγραφών.

Ανεξάρτητα από το αν ο επενδυτής που σας πωλεί το απόθεμα είναι ένα φυσικό πρόσωπο, ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα ή η ίδια η εταιρεία, θεωρείται μέτοχος επειδή κατέχει νομική ιδιοκτησία του αποθέματος. Ο πωλητής ενός μετοχικού κεφαλαίου απωλέει όλα τα συγγενικά δικαιώματα επί των μετοχών, όπως τυχόν μερίσματα, διανομές ή άλλα κεφαλαιουχικά κέρδη / ζημίες από τις μετοχές που έχει πωλήσει.

(Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτές τις έννοιες, ανατρέξτε στο

Βασικά Χρηματιστήρια - 3 ->