α:

Η ιστορία του δανεισμού, ιδιαίτερα του δανεισμού εκτός χρήματος, δεν είναι καλά τεκμηριωμένη. Πιστεύεται ευρέως στους οικονομικούς ιστορικούς ότι δανεισμός ενός είδους εμπορεύματος έναντι άλλου υπήρχε πριν από χιλιάδες χρόνια. Εντούτοις, τα εξασφαλισμένα δάνεια από τις τράπεζες έγιναν κοινότατα τα τελευταία εκατοντάδες χρόνια.

Μεσοποταμία, Ελλάδα και Ρώμη

Τα παλαιότερα γραπτά δάνεια χρονολογούνται στη Μεσοποταμία πριν από περισσότερα από 3 000 χρόνια. Τα επιζών συμβόλαια μερικές φορές αναφέρουν ενδιαφέρον και λειτουργικό πιστωτικό σύστημα, αλλά όχι απαραίτητα εξασφαλίσεις με τη σύγχρονη έννοια.

Οι πρώτες μορφές εξασφάλισης ήταν πιθανότατα δάνεια, όπου οι φτωχοί εργάτες δανείστηκαν ενάντια στην υπόσχεση των υπηρεσιών τους. Είναι επίσης πιθανό ότι οι σκλάβοι έγιναν μια μορφή εξασφάλισης σε πολλούς πολιτισμούς. Η δανειοδότηση με εργασία ήταν συνηθισμένη στις αρχαίες ελληνικές πόλεις-κράτη, κυρίως στους ναούς.

Οι πλούσιοι γαιοκτήμονες και οι φεουδάρχες άρχοντες χρησιμοποίησαν την περιουσία τους και τη γη ως εγγύηση για να δανειστούν χρήματα κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Άλλοι πολίτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μια μορφή εξασφαλισμένου δανεισμού προσφέροντας ένα ή περισσότερα στοιχεία για δανειακά κεφάλαια. Ένα πρόσθετο τέλος χρεώθηκε για μεγαλύτερες περιόδους δανεισμού ως είδος ενδιαφέροντος. Μόλις ολοκληρωθεί η συμφωνηθείσα περίοδος και επιστραφούν τα κεφάλαια, οι δανειολήπτες θα μπορούσαν να ανακτήσουν τα ασφαλισμένα τους στοιχεία.

Ωστόσο, τα επιτόκια αυξήθηκαν εκθετικά όταν οι χορηγήσεις μεταφέρθηκαν από μικρές επιχειρήσεις σε πολιτικά συνδεδεμένες ελίτ. Η κατάχρηση πρακτικών δανεισμού κατά τα τελευταία χρόνια της αυτοκρατορίας οδήγησε την Καθολική Εκκλησία να καταγγείλει την πρακτική της τοκογλυφίας τον τέταρτο αιώνα.

Παρά τη στάση της Εκκλησίας, τα δανειακά δάνεια ήταν συνήθης στην Ευρώπη μέχρι το 1800. Ίσως η πιο ακραία εγγύηση που είχε υποσχεθεί ποτέ προσφέρθηκε το 1824. Οι τότε επαναστατικές ελληνικές δυνάμεις, αγωνιζόμενες για ανεξαρτησία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, πρόσφεραν το "σύνολο της εθνικής περιουσίας της Ελλάδας" ως δέσμευση για τους κατόχους όλων των υποχρεώσεων. Παρόλο που ήταν πιθανότατα η μεγαλύτερη εμπράγματη εγγύηση γης, η Ελλάδα κατέληξε σε αθέτηση των δανείων αυτών μετά τη νίκη της ανεξαρτησίας.

Τραπεζικά δάνεια

Τα πρώτα τραπεζικά δάνεια και συστηματοποιημένες παράλληλες υποχρεώσεις συνέβησαν στην Ιταλία, όπου οι δανειστές έμποροι εγκαθιστούσαν πάγκους στις τοπικές αγορές. Ο όρος τράπεζα προήλθε από την ιταλική λέξη "banca", η οποία αναφέρεται σε πάγκους στους οποίους θα κάθισαν χρηματιστές.

Οι σύγχρονες έννοιες για τη δέσμευση του αγορασθέντος περιουσιακού στοιχείου ως εξασφάλιση, όπως οι εξασφαλισμένες υποθήκες, ήταν μάλλον λιγότερο συνηθισμένες έως ότου οι τράπεζες μπορούσαν να αναπτύξουν αξιόπιστα συστήματα εντοπισμού δανειοληπτών και περιουσιακών στοιχείων.

Οι δανειοδοτήσεις για επιχειρήσεις και οι πιστωτικές εξασφαλίσεις

s για δάνεια που εξασφαλίζονται από καταναλωτικά προϊόντα άρχισαν να εμφανίζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη της δεκαετίας του 1860.Στοιχεία όπως τα έπιπλα, τα διαμάντια, τα σπίτια και οι αποδείξεις αποθήκης ήταν ενεχυριασμένα περιουσιακά στοιχεία σε «κινητά δάνεια».

Τα δάνεια δόσεων κατέστησαν σημαντικό μέρος της αγοράς της ραπτομηχανής στο Σ.Α. στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Η πρακτική πιάστηκε γρήγορα. Μια μελέτη του 1899 των εμπόρων της Βοστώνης διαπίστωσε ότι οι μισοί πωλούσαν ήδη σε δόσεις.

Οι πωλήσεις πιστώσεων ήταν επίσης κρίσιμες για την αυτοκινητοβιομηχανία. Τα πρώτα αυτοκίνητα Model T της Henry Ford θα μπορούσαν να κοστίζουν το μισό εισόδημα. Μέχρι το 1924, το 75% όλων των πωλήσεων αυτοκινήτων έγιναν με πίστωση.