α:

Το τμήμα λειτουργιών της κατάστασης ταμειακών ροών συμβιβάζει τα καθαρά έσοδα και τις ταμειακές ροές με την προσθήκη των μη τακτικών εξόδων και των μετρητών που παράγονται από τις μεταβολές του κεφαλαίου κίνησης. Οι αυξήσεις των κυκλοφορούντων περιουσιακών στοιχείων και οι μειώσεις των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων θεωρούνται χρήση χρηματικών διαθεσίμων που ωθεί τις ταμειακές ροές από λειτουργικές δραστηριότητες σε σχέση με το καθαρό εισόδημα. Για να δημιουργηθεί μια στρατηγική που αποφεύγει την πτώση των χρημάτων από τις επιχειρήσεις, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να επικεντρωθούν στη μεγιστοποίηση του καθαρού εισοδήματος και στη βελτιστοποίηση των δεικτών αποδοτικότητας.

Η κατάσταση ταμειακών ροών ξεκινά με καθαρό εισόδημα, το οποίο ισούται με το κέρδος που εμφανίζεται στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων. Ως πρώτη καταχώρηση της κατάστασης ταμειακών ροών, η μείωση του καθαρού εισοδήματος είναι ένας σημαντικός παράγοντας που προκαλεί μείωση των ταμειακών ροών από λειτουργίες από μία περίοδο στην άλλη. Το καθαρό εισόδημα αντανακλά τις πωλήσεις και τα έξοδα μιας επιχείρησης σε μια δεδομένη περίοδο και παρέχει στους επενδυτές μια εικόνα της λειτουργικής απόδοσης της εταιρείας.

Η μείωση των πωλήσεων ή η συμπίεση του περιθωρίου έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην κερδοφορία. Οι πωλήσεις μπορεί να επηρεαστούν αρνητικά από τις μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες, την απώλεια της τιμολογιακής ισχύος, το χρονοδιάγραμμα στο πλαίσιο του κύκλου ζωής ενός προϊόντος ή την κακή εκτέλεση της λειτουργίας. Αυτές οι μετατοπίσεις οφείλονται στη μείωση της συνολικής ζήτησης στην οικονομία, στην είσοδο νέων ανταγωνιστών ή στην αναποτελεσματική δραστηριότητα πωλήσεων και εμπορίας. Η συμπίεση του περιθωρίου μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα της προαναφερθείσας απώλειας της τιμολογιακής ισχύος, αν και μπορεί επίσης να αποδοθεί στην κακή διαχείριση εξόδων εσωτερικά.

Οι πιο σημαντικές χρήσεις των μετρητών από το τμήμα λειτουργικών δραστηριοτήτων είναι συνήθως αλλαγές στο κεφάλαιο κίνησης. Οι αυξήσεις και οι μειώσεις ορισμένων κυκλοφορούντων περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων απεικονίζονται στην κατάσταση ταμειακών ροών. Η αύξηση των περιουσιακών στοιχείων ή η μείωση των υποχρεώσεων από μια περίοδο στην άλλη αποτελεί χρήση μετρητών και μειώνει τις ταμειακές ροές από λειτουργίες.

Η διαχείριση του κεφαλαίου κίνησης αξιολογείται από δείκτες αποδοτικότητας όπως ο κύκλος εργασιών αποθέματος, οι εκκρεμείς πωλήσεις ημερών και οι οφειλόμενες ημέρες. Ο κύκλος εργασιών των αποθεμάτων υπολογίζεται με την εύρεση του λόγου ή των πωλήσεων σε μια περίοδο στα αποθέματα στο τέλος της περιόδου. Ο χαμηλότερος κύκλος εργασιών του αποθέματος συνήθως υποδεικνύει λιγότερη αποτελεσματική διαχείριση αποθεμάτων. Η κακή διαχείριση αποθεμάτων επεκτείνει το επίπεδο των αποθεμάτων στον ισολογισμό ανά πάσα στιγμή. Πρόκειται για μια χρήση μετρητών που μειώνει τις ταμειακές ροές από λειτουργίες.

Οι πωλήσεις των ημερών σε εκκρεμότητα μετράνε πόσο γρήγορα μια επιχείρηση συλλέγει μετρητά από τους πελάτες. Αυτή η μέτρηση υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό των ημερών σε μια περίοδο με το λόγο των εισπρακτέων λογαριασμών με τις πωλήσεις πιστώσεων κατά την περίοδο. Εάν οι πωλήσεις σε ημερήσια βάση παρουσιάζουν άνοδο, αυτό σημαίνει ότι οι πρακτικές είσπραξης απαιτήσεων είναι χαμηλές.Αυτό οδηγεί σε υψηλότερα κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία που συνιστούν χρήση μετρητών που μειώνουν τις ταμειακές ροές από λειτουργικές δραστηριότητες.

Οι πληρωτέες ημέρες εκκρεμούν μετράνε πόσο γρήγορα η επιχείρηση πληρώνει τους προμηθευτές της. Υπολογίζεται με πολλαπλασιασμό των ημερών της περιόδου με το λόγο των λογαριασμών πληρωτέων στο κόστος εσόδων σε μια περίοδο. Όταν οι ημέρες πληρωτέες μειώνονται, ο χρόνος που χρειάζεται μια εταιρεία να εγκατασταθεί με τους προμηθευτές της μειώνεται. Αυτό μειώνει τους λογαριασμούς που καταβάλλονται στον ισολογισμό. Η μείωση των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων είναι μια χρήση μετρητών και αυτό μειώνει τις ταμειακές ροές από λειτουργίες.