α:

Η πρωταρχική διαφορά μεταξύ της εξωτερικής ανάθεσης και της ανάθεσης είναι η μέθοδος κατά την οποία οι εργασίες κατανέμονται μεταξύ διαφόρων εταιρειών ή τμημάτων για στρατηγικούς σκοπούς. Άλλες διαφορές μεταξύ αυτών των δύο επιχειρηματικών πρακτικών περιλαμβάνουν τον έλεγχο, το κόστος, την τοποθεσία και τους πόρους.

Το Insourcing είναι μια επιχειρηματική πρακτική που εκτελείται μέσα στην επιχειρησιακή υποδομή ενός οργανισμού. Η εξωτερική ανάθεση, από την άλλη πλευρά, επικεντρώνεται στη βοήθεια εξωτερικών οργανισμών που δεν είναι συνδεδεμένοι με την εταιρεία για να ολοκληρώσουν συγκεκριμένες εργασίες. Ως αποτέλεσμα, οι διαφορές αυτές επηρεάζουν τις πτυχές κόστους, τοποθέτησης και πόρων του οργανισμού, οι οποίες επηρεάζουν τη λήψη αποφάσεων.

Το κόστος που συνδέεται με την είσπραξη είναι διαφορετικό από το κόστος που σχετίζεται με την εξωτερική ανάθεση. Η είσοδος είναι συνήθως πιο δαπανηρή για έναν οργανισμό ως αποτέλεσμα της εφαρμογής νέων διαδικασιών για να ξεκινήσει μια διαφορετική διαίρεση του οργανισμού. Η εξωτερική ανάθεση χρησιμοποιεί το αναπτυγμένο εργατικό δυναμικό ενός εξωτερικού οργανισμού για την εκτέλεση εργασιών.

Οι πόροι είναι μια άλλη σημαντική διαφορά μεταξύ αυτών των δύο επιχειρηματικών πρακτικών. Η εξωτερική ανάθεση χρησιμοποιεί τους πόρους ενός εξωτερικού οργανισμού για υπηρεσίες και προϊόντα κατασκευής. Το Insourcing χρησιμοποιεί αναπτυγμένους πόρους μέσα στον οργανισμό για την εκτέλεση εργασιών ή την επίτευξη ενός στόχου. Για παράδειγμα, ένας οργανισμός μπορεί να παρέχει τεχνική υποστήριξη για ένα νέο προϊόν ως αποτέλεσμα της δημιουργίας τεχνικής υποστήριξης για ένα άλλο προϊόν εντός του οργανισμού.

Ο έλεγχος της επιχείρησης σχετικά με τις διαδικασίες και τη λήψη αποφάσεων διαφέρει κατά τη χρήση της εξωτερικής ανάθεσης και της ανάθεσης. Οι οργανισμοί που χρησιμοποιούν την εξωτερική ανάθεση για μια συγκεκριμένη υπηρεσία ή διαδικασία κατασκευής έχουν ελάχιστο διοικητικό έλεγχο στις μεθόδους ενός εξωτερικού οργανισμού. Για παράδειγμα, ένας οργανισμός που είναι γνωστός για την φιλική εξυπηρέτηση των πελατών δεν έχει τη δυνατότητα να επιβάλει ή να διαχειριστεί τον τρόπο με τον οποίο ένα εξωτερικό κέντρο υποστήριξης αλληλεπιδρά με τους πελάτες.

Η τοποθεσία είναι μια άλλη διαφορά μεταξύ της ανάθεσης σε εξωτερικούς συνεργάτες και της εισφοροποίησης. Η είσοδος στο χώρο τοποθετεί νέες λειτουργίες και διαδικασίες στο χώρο του οργανισμού, ενώ η εξωτερική ανάθεση συνεπάγεται έναν εξωτερικό οργανισμό γενικά μακριά από τις δραστηριότητες του κύριου οργανισμού.