α:

Στη σύγχρονη οικονομία υπάρχουν δύο βασικοί τύποι φορολογικών συστημάτων: ο οριακός φορολογικός συντελεστής και ο σταθερός φορολογικός συντελεστής. Κάτω από ένα περιθωριακό σύστημα, τα άτομα φορολογούνται με διαφορετικά ποσοστά βάσει των επιπέδων εισοδήματός τους. Υπάρχουν σαφώς καθορισμένες αγκύλες για κάθε επίπεδο αυτού του τύπου συστήματος. Με τους σταθερούς φόρους, το επιτόκιο δεν αλλάζει ανεξάρτητα από το εισόδημα του ατόμου. Ανεξάρτητα από το πόσο ένα άτομο κάνει, αυτός ή αυτή θα φορολογούνται με το ίδιο ποσοστό.

Το σύστημα οριακού φορολογικού συντελεστή

Ο περιθωριακός συντελεστής φόρου εισοδήματος ονομάζεται συνήθως «δίκαιος φόρος», αν και ο όρος αυτός είναι εξαιρετικά αμφισβητούμενος, καθώς όσοι κερδίζουν περισσότερα θα πληρώσουν σημαντικά περισσότερους φόρους. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε το Ίδρυμα Φορολογίας το 2013, στο πλαίσιο ενός περιθωριακού φορολογικού συστήματος, το υψηλότερο μισό όλων των δικαιούχων στις Ηνωμένες Πολιτείες καταβάλλει το 97% των φόρων. Ορισμένοι πιστεύουν ότι αυτή η μέθοδος είναι δίκαιη, ενώ άλλοι αντιτίθενται στις φορολογικές κλίμακες πιστεύοντας ότι αφαιρέστε το κίνητρο για να εργαστείτε σκληρότερα και να κάνετε περισσότερα χρήματα.

Φόροι επί των φόρων

Οι υποστηρικτές των ενιαίων φόρων υποστηρίζουν ότι το σύστημα αυτό είναι δίκαιο επειδή φορολογεί όλα τα άτομα και τις επιχειρήσεις με τον ίδιο ρυθμό, αντί να λαμβάνει υπόψη τα επίπεδα του εισοδήματός τους. Τα συστήματα ενιαίας φορολογίας συνήθως δεν επιτρέπουν εκπτώσεις. Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες έχουν υιοθετήσει αυτήν την πολιτική και από τότε έχουν βιώσει οικονομική ανάπτυξη. Για το λόγο αυτό, υπάρχει κάποια συζήτηση για τη μετάβαση σε ένα ενιαίο φόρο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτός ο τρόπος φορολόγησης συνδέεται συχνά με χώρες που έχουν μια αυξανόμενη οικονομία, αλλά υπάρχουν λίγα στοιχεία για να υποστηριχθεί ο σταθερός φόρος ως μοναδική αιτία ανάπτυξης.