α:

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ένα σύστημα πολλαπλών κλιμακίων φόρου εισοδήματος σύμφωνα με το οποίο οι φόροι επιβάλλονται από ομοσπονδιακές, πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις. Ομοσπονδιακός και κρατικός φόρος εισοδήματος καθορίζεται με την εφαρμογή ενός φορολογικού συντελεστή σε ένα φορολογητέο εισόδημα. Οι ομοσπονδιακοί και κρατικοί φόροι εισοδήματος διαφέρουν όσον αφορά τους φορολογικούς συντελεστές και τον τρόπο εφαρμογής τους, τους τύπους εισοδήματος που υπόκεινται στον φόρο, τις εκπτώσεις και τις φορολογικές πιστώσεις που επιτρέπονται.

Το 2015, το IRS θέσπισε ομοσπονδιακούς φορολογικούς συντελεστές με επτά αγκύλες και οριακούς φορολογικούς συντελεστές που κυμαίνονταν από 0 έως 39,6%. Οι κρατικοί συντελεστές φόρου εισοδήματος, από την άλλη πλευρά, παρουσιάζουν μεγαλύτερη διακύμανση. Αλάσκα, Φλόριντα, Νεβάδα, Νότια Ντακότα, Τέξας, Ουάσιγκτον και Ουαϊόμινγκ δεν έχουν φόρο εισοδήματος. Το Νιού Χάμσαϊρ και το Τενεσί επιβάλλουν μόνο τόκους και μερίσματα. Όλα τα άλλα κράτη έχουν είτε ενιαίο είτε προοδευτικό φόρο εισοδήματος. Για παράδειγμα, μεταξύ των κρατών που επιβάλλουν έναν ενιαίο φόρο εισοδήματος είναι το Κολοράντο (4,6%), το Ιλινόις (3,75%) και η Ιντιάνα (3,3%). Σε αντίθεση με άλλα κράτη, η Καλιφόρνια έχει ένα προοδευτικό φορολογικό σύστημα με το υψηλότερο φορολογικό συντελεστή 13,3% επί του εισοδήματος άνω του 1 εκατομμυρίου δολαρίων.

-> ->

Ενώ οι περισσότερες κρατικές φορολογικές δηλώσεις ξεκινούν με ομοσπονδιακά προσαρμοσμένο ακαθάριστο εισόδημα (AGI), ορισμένα κράτη απαιτούν προσαρμογές στην AGI. Για παράδειγμα, τα εισοδήματα από τη συνταξιοδότηση φορολογούνται πλήρως από τις ομοσπονδιακές φορολογικές αρχές, ενώ ορισμένα κράτη απαλλάσσουν εν μέρει ή πλήρως τα εισοδήματα από συνταξιοδότηση από φόρους. Η Αλαμπάμα δεν φορολογεί τις συντάξεις που λαμβάνονται από τη δημόσια υπηρεσία και την κυβέρνηση. Το Κονέκτικατ απαλλάσσει το 50% της στρατιωτικής αμοιβής.

Υπάρχουν διαφορές όσον αφορά τη φορολόγηση των τόκων των ομολόγων. Για παράδειγμα, οι τόκοι που εισπράττονται από τα ομόλογα εξοικονόμησης του Ηνωμένου Βασιλείου υπόκεινται σε ομοσπονδιακούς φόρους, ενώ τα κράτη απαλλάσσουν τους τόκους από τα ομόλογα αποταμίευσης του Σ.Σ.

Το ομοσπονδιακό φορολογικό σύστημα επιτρέπει στους φορολογούμενους να χρησιμοποιούν τυποποιημένες ή αναλυτικές παρακρατήσεις. Ενώ η πλειονότητα των κρατών επιτρέπουν επίσης τις ίδιες αναλυτικές παρακρατήσεις από την ομοσπονδιακή φορολογική δήλωση, ορισμένα κράτη επιβάλλουν προσαρμογές. Η πιο συνηθισμένη προσαρμογή είναι ο αποκλεισμός της ομοσπονδιακής έκπτωσης για κρατικούς και τοπικούς φόρους εισοδήματος.

Υπάρχουν επίσης διαφορές όσον αφορά τις πιστώσεις φόρου. Για παράδειγμα, η πολιτεία της Νέας Υόρκης επιτρέπει πίστωση φόρου με βάση το 20% των ασφαλίστρων που καταβλήθηκαν για ασφάλιση μακροχρόνιας περίθαλψης, ενώ οι ομοσπονδιακοί νόμοι απαγορεύουν τέτοιες φορολογικές πιστώσεις.