Ο τομέας των ναρκωτικών παρακολουθεί πολύ στενά την ευρύτερη αγορά με μόνο ελαφρά μεγαλύτερη μεταβλητότητα. Ο τομέας είναι ένας από τους πολλούς που διατηρεί στενή σχέση με την αγορά στο σύνολό της. μαζί, αυτοί οι τομείς αποτελούν την πλειοψηφία ενός χαρτοφυλακίου τυπικού επενδυτή - 50% έως 60%. Οι μεμονωμένες προτιμήσεις καθορίζουν πόση από την πλειοψηφία αυτή δίνει ένας επενδυτής στα ναρκωτικά, σε αντίθεση με άλλους τομείς με παρόμοια μεταβλητότητα.
Η διαφοροποίηση είναι μια τεχνική διαχείρισης χαρτοφυλακίου που κρατά το χαρτοφυλάκιο από το να υπόκειται επίσης σε διακυμάνσεις ή μειώσεις οποιασδήποτε επένδυσης ή τομέα. Η κατάρρευση της Enron στις αρχές της δεκαετίας του 2000, κατά τη διάρκεια της οποίας πολλοί επενδυτές έχασαν τα πάντα - συνεπεία του γεγονότος ότι τα χαρτοφυλάκιά τους είχαν επενδυθεί σε μετοχές της Enron - υπογράμμισε τις αρετές της διαφοροποίησης ενός χαρτοφυλακίου σε ένα ευρύ φάσμα τομέων.
Παρόλο που καμία συγκεκριμένη μέθοδος διαφοροποίησης δεν είναι παγκοσμίως αποδεκτή ως καλύτερη, οι περισσότεροι επενδυτές τηρούν ορισμένες βασικές παραμέτρους κατά τη διάρθρωση των χαρτοφυλακίων τους. Οι τομείς που διατηρούν στενές σχέσεις με την ευρύτερη αγορά αποτελούν συνήθως το ήμισυ τουλάχιστον ενός διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου, με 20% έως 25% να παραμένουν σε κάθε άκρο για πιο επιθετικές και πιο συντηρητικές επενδύσεις. Αυτοί οι αριθμοί αντιπροσωπεύουν το χαρτοφυλάκιο ενός τυπικού επενδυτή με μέση ανοχή κινδύνου και όρεξη για ανάπτυξη. Οι επιθετικοί επενδυτές που επιθυμούν να επωμιστούν τον κίνδυνο, σε αντάλλαγμα για ισχυρότερες αποδόσεις, αυξάνουν το χώρο χαρτοφυλακίου που αφιερώνεται σε τομείς υψηλής ανάπτυξης, ενώ οι συντηρητικοί επενδυτές που προσπαθούν να μετριάσουν τον κίνδυνο και να πλουτίσουν σιγά-σιγά αποφύγουν τους πτητικούς κλάδους υπέρ της σταθερότητας.
Η μετρική που χρησιμοποιούν οι επενδυτές για να μετρήσουν τη μεταβλητότητα ενός τομέα σε σύγκριση με την ευρύτερη αγορά είναι γνωστή ως ο συντελεστής βήτα. Ένας τομέας με βήτα 1 κινείται με την ευρύτερη αγορά και με το ίδιο επίπεδο μεταβλητότητας. Ένας τομέας με βήτα μεγαλύτερη από 1 είναι πιο ασταθής. κινείται υψηλότερα από την αγορά όταν η αγορά ανεβαίνει και μειώνεται όταν η αγορά είναι μειωμένη. Ένας τομέας με βήτα μεταξύ 0 και 1 είναι λιγότερο ασταθής από την ευρύτερη αγορά, ενώ ένας τομέας με αρνητική βήτα κινείται αντίστροφα με την αγορά - όταν η αγορά είναι μειωμένη και αντίστροφα.
Ο φαρμακευτικός τομέας του τομέα των ναρκωτικών, που αποτελείται από εταιρείες που παράγουν και πωλούν χημικά φάρμακα, φέρει ένα βήτα 1. 03. Ο τομέας της βιοτεχνολογίας νεότερης και υψηλής τεχνολογίας, με εταιρείες που αναπτύσσουν φάρμακα από ζωντανά κύτταρα, φέρει ένα βήτα 1. 1. Και οι δύο παρακολουθούν την ευρύτερη αγορά, αλλά το τμήμα της βιοτεχνολογίας είναι πιο ασταθές. είναι νεώτερο, λιγότερο αποδεδειγμένο και απαιτεί πιο προηγμένη τεχνολογία.
Το επενδυτικό στυλ καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο οι επενδυτές χρησιμοποιούν αυτές τις πληροφορίες για να διαθέσουν ένα ποσοστό των διαφοροποιημένων χαρτοφυλακίων τους στον τομέα των ναρκωτικών και ποιο ποσοστό των επενδύσεών τους σε φάρμακα πηγαίνει στον τομέα της φαρμακευτικής έναντι του τομέα της βιοτεχνολογίας.Οι επενδυτές στην ανάπτυξη βρίσκουν τον τομέα των ναρκωτικών, ειδικότερα τη βιοτεχνολογία, ελκυστικό για τις υψηλότερες από τις μέσες αποδόσεις που προσφέρει σε μια αγορά ταύρων. Οι συντηρητικοί επενδυτές προτιμούν πιο σταθερούς τομείς που μειώνονται λιγότερο κατά τη διάρκεια της ύφεσης της αγοράς.
Ποιο ποσοστό ενός διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου πρέπει να επενδυθεί στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών;
Μάθετε πώς οι επενδυτές χρησιμοποιούν την εκτιμώμενη ανοχή κινδύνου τους για να καθορίσουν ποιο ποσοστό των χαρτοφυλακίων τους θα πρέπει να επενδύσει σε χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες.
Ποιο ποσοστό ενός διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου πρέπει να επενδυθεί στον τομέα των τηλεπικοινωνιών;
Μάθετε πώς μεταβλητές όπως η ανοχή κινδύνου και η επενδυτική στρατηγική καθορίζουν πόσο ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο επενδύεται στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Αν και η ιδανική διάρθρωση του χαρτοφυλακίου ποικίλλει άγρια βάσει παραγόντων όπως το επενδυτικό στυλ και η ανοχή κινδύνου, ο μέσος επενδυτής αφιερώνει οπουδήποτε από το 5% έως 20% του διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου του στον τομέα των τηλεπικοινωνιών.
Ποιο ποσοστό ενός διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου πρέπει να εκτεθεί στον τομέα των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας;
Μάθετε πώς οι επενδυτές καθορίζουν πόσο από το διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιό τους θα πρέπει να είναι αφιερωμένο σε επιχειρήσεις κοινής ωφελείας, έναν σταθερό τομέα που τείνει να μην ταλαντεύεται με την αγορά.