Ποια μέτρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση της κεφαλαιακής επάρκειας μιας τράπεζας;

Savings and Loan Crisis: Explained, Summary, Timeline, Bailout, Finance, Cost, History (Ενδέχεται 2024)

Savings and Loan Crisis: Explained, Summary, Timeline, Bailout, Finance, Cost, History (Ενδέχεται 2024)
Ποια μέτρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση της κεφαλαιακής επάρκειας μιας τράπεζας;
Anonim
α:

Η πιο συνηθισμένη αξιολόγηση της κεφαλαιακής επάρκειας μιας τράπεζας είναι ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας. Ωστόσο, πολλοί αναλυτές και επαγγελματίες του τραπεζικού κλάδου προτιμούν το μέτρο οικονομικού κεφαλαίου. Επιπλέον, οι αναλυτές ή οι επενδυτές μπορούν να εξετάσουν το δείκτη μόχλευσης της πρώτης βαθμίδας ή τους βασικούς δείκτες ρευστότητας.

Η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών ρυθμίζεται αυστηρά σε παγκόσμιο επίπεδο, προκειμένου να διασφαλιστεί καλύτερα η σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά και να παρασχεθεί πρόσθετη προστασία στους καταθέτες. Εντός των Ηνωμένων Πολιτειών, οι τράπεζες ρυθμίζονται σε ομοσπονδιακό επίπεδο από την Ομοσπονδιακή Εταιρεία Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC), το Συμβούλιο της Federal Reserve και το Γραφείο του Controller of the Currency (OCC). Επιπλέον, οι κρατικές ναυλωμένες τράπεζες υπόκεινται στις κρατικές ρυθμιστικές αρχές.

Η ρύθμιση και η φερεγγυότητα των τραπεζών θεωρούνται κρίσιμες λόγω της μοναδικής σημασίας που έχει ο τραπεζικός κλάδος για τη λειτουργία της οικονομίας στο σύνολό της. Η παρακολούθηση της οικονομικής κατάστασης των τραπεζών είναι επίσης σημαντική επειδή οι τράπεζες πρέπει να αντιμετωπίσουν μια αναντιστοιχία ρευστότητας μεταξύ των στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού τους. Στο παθητικό μέρος του ισολογισμού της τράπεζας υπάρχουν πολύ ρευστοί λογαριασμοί, όπως οι καταθέσεις όψεως. Ωστόσο, τα περιουσιακά στοιχεία μιας τράπεζας αποτελούνται κυρίως από μάλλον μη ρευστοποιήσιμα δάνεια. Ενώ τα δάνεια μπορούν - και συχνά είναι - να πωλούνται από τις τράπεζες, μπορούν να μετατραπούν γρήγορα σε μετρητά με την πώληση τους με σημαντική έκπτωση.

U. Οι τράπεζες υποχρεούνται να διατηρούν έναν ελάχιστο δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας. Ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας αντιπροσωπεύει το σταθμισμένο πιστωτικό άνοιγμα μιας τράπεζας. Ο λόγος μετράει δύο είδη κεφαλαίων. Το κεφάλαιο πρώτης βαθμίδας είναι το συνήθη μετοχικό κεφάλαιο που μπορεί να απορροφήσει τις ζημίες χωρίς να απαιτείται από την τράπεζα να διακόψει τις δραστηριότητές της Το κεφάλαιο δεύτερης βαθμίδας είναι χρέος μειωμένης εξασφάλισης, το οποίο μπορεί να απορροφήσει τις ζημίες σε περίπτωση εκκαθάρισης μιας τράπεζας. Ορισμένοι αναλυτές επικρίνουν την πτυχή στάθμισης κινδύνου του δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας και επεσήμαναν ότι η υπεροχή των αθετήσεων δανείων που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 αφορούσε δάνεια με πολύ χαμηλό συντελεστή στάθμισης κινδύνου, ενώ πολλά δάνεια με το βαρύτερο συντελεστή στάθμισης για τον κίνδυνο δεν ήταν προεπιλογή.

Σχετικός δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας που μερικές φορές λαμβάνεται υπόψη είναι ο δείκτης μόχλευσης πρώτης βαθμίδας, ο οποίος υπολογίζεται ως κεφάλαιο πρώτης βαθμίδας της τράπεζας διαιρούμενος με τη μέση αξία των συνολικών ενοποιημένων στοιχείων ενεργητικού του. Πολλοί αναλυτές και στελέχη τραπεζών θεωρούν το μέτρο οικονομικού κεφαλαίου ως μια πιο ακριβή και αξιόπιστη εκτίμηση της χρηματοοικονομικής ευρωστίας και της έκθεσης σε κινδύνους από την κεφαλαιακή επάρκεια. Ο υπολογισμός του οικονομικού κεφαλαίου, ο οποίος εκτιμά το ποσό κεφαλαίου που πρέπει να έχει μια τράπεζα για να εξασφαλίσει την ικανότητά του να χειρίζεται τον τρέχοντα εκκρεμό κίνδυνο, βασίζεται στην οικονομική υγεία της τράπεζας, στην πιστοληπτική ικανότητα, στις αναμενόμενες απώλειες και στο επίπεδο εμπιστοσύνης της φερεγγυότητας.Με την ενσωμάτωση αυτών των οικονομικών πραγματικοτήτων, όπως οι αναμενόμενες απώλειες, το μέτρο αυτό θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει μια πιο ρεαλιστική εκτίμηση του πραγματικού επιπέδου χρηματοοικονομικής υγείας και κινδύνου μιας τράπεζας.

Οι επενδυτές ή οι αναλυτές της αγοράς μπορούν επίσης να εξετάσουν τις τράπεζες χρησιμοποιώντας τις τυποποιημένες αξιολογήσεις μετοχών που αξιολογούν την οικονομική υγεία των εταιρειών σε οποιαδήποτε βιομηχανία. Αυτές οι εναλλακτικές μετρήσεις αξιολόγησης περιλαμβάνουν δείκτες ρευστότητας όπως ο τρέχων δείκτης, η αναλογία μετρητών ή ο γρήγορος δείκτης.