α:

Το επιχειρηματικό μοντέλο Razor / Razorblade οφείλει το όνομά του σε έναν βασιλιά Gillette, ιδρυτή της επωνύμου εταιρείας razorblade. Η ιστορία πηγαίνει ότι η ιδέα της Gillette για τη δημιουργία μιας χρήσης ξυραφάκια που απορρέουν από την προσωπική της εμπειρία με μια ευθεία ξυράφι που φοριέται έτσι έγινε άχρηστη. Η Gillette αιτιολόγησε - και δικαίως - ότι αν μπορούσε να προσφέρει στους καταναλωτές ένα ανθεκτικό, μόνιμο ξυράφι συμπληρωμένο με φτηνά και εύκολα αντικαταστάσιμα πτερύγια, θα μπορούσε να ανοίξει την αγορά περιποίησης προσώπου για τους άνδρες και να δημιουργήσει μια τεράστια πελατειακή βάση.

AD:

Στη σύγχρονη εποχή, το μοντέλο Razor / Razorblade εξελίχθηκε για να σημάνει οποιαδήποτε επιχειρηματική πρακτική στην οποία μια εταιρεία προσφέρει ένα εφάπαξ προϊόν - συνήθως με ελάχιστο ή μηδενικό κόστος (βλέπε leader loss) - δηλαδή που συμπληρώνεται από ένα άλλο προϊόν για το οποίο ο καταναλωτής υποχρεούται να κάνει επαναλαμβανόμενες αγορές. Ίσως το πιο πρόσφατο σύγχρονο παράδειγμα αυτής της πρακτικής περιλαμβάνει καλωδιακές εταιρείες που παραδίδουν συσκευές DVR σε πελάτες και στη συνέχεια χρεώνουν εκείνους τους πελάτες μηνιαίες συνδρομές για τη χρήση των DVR.

AD:

Ωστόσο, μια εταιρεία δεν χρειάζεται να δώσει προϊόντα μακριά για να τηρήσει το μοντέλο Razor / Razorblade. Για παράδειγμα, κατά τα πρώτα χρόνια κατασκευής κονσόλων βιντεοπαιχνιδιών "Next Generation", τόσο η Sony όσο και η Microsoft θα πωλούσαν τα προϊόντα τους σε σημαντική απώλεια. Στη συνέχεια θα αντισταθμίσουν τις απώλειες αυτές προσφέροντας συνδρομές για τυχερά παιχνίδια σε απευθείας σύνδεση και συμφωνίες αδειοδότησης λογισμικού. Με αυτόν τον τρόπο, οι δύο εταιρείες κατάφεραν να εκμεταλλευτούν το μοντέλο Razor / Razorblade - δημιουργώντας κέρδη από πιστούς, επαναλαμβανόμενους καταναλωτές.

AD:

Αυτή η ερώτηση απαντήθηκε από τον Justin Bynum.