Ποιος είναι ο σκοπός του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου;

3 Χρόνια - 3 Μνημόνια, Β' Μέρος - Τετάρτη 24/04 24:00 (Απρίλιος 2024)

3 Χρόνια - 3 Μνημόνια, Β' Μέρος - Τετάρτη 24/04 24:00 (Απρίλιος 2024)
Ποιος είναι ο σκοπός του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου;

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim
α:

Οι δηλωμένοι στόχοι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου περιλαμβάνουν την παροχή συμβουλών πολιτικής στις κυβερνήσεις των κρατών μελών και στις κεντρικές τράπεζες. παροχή έρευνας, ανάλυσης και προβλέψεων σε διεθνείς και μεμονωμένες αγορές. προσφέροντας δάνεια σε έθνη-μέλη · και άλλες μορφές βοήθειας ή κατάρτισης για να βοηθήσουν τις χώρες να διαχειριστούν καλύτερα τις οικονομίες τους.

Προέλευση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου

Το ΔΝΤ ιδρύθηκε μετά την Μεγάλη Ύφεση και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι οικονομικοί και πολιτικοί ηγέτες συγκεντρώθηκαν στο Bretton Woods του Νιου Χάμσαϊρ για να δημιουργήσουν μια νέα παγκόσμια οικονομική συνεργασία για την αποφυγή των καταστροφών των κύκλων των επιχειρήσεων και του πολέμου.

Στην αρχή της ζωής, το ΔΝΤ ήταν υπεύθυνο μόνο για την εποπτεία των σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών, μέρος του καθεστώτος συναλλαγματικών αποθεμάτων σε δολάρια-χρυσό του Bretton Woods. Το ΔΝΤ εξελίχθηκε σε πεδίο εφαρμογής και επιρροή στις επόμενες δεκαετίες, ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση του συστήματος Bretton Woods στη δεκαετία του 1970.

Το Σύγχρονο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο

Από το 2015, το ΔΝΤ είχε 187 έθνη μέλη. Κάθε έθνος μέλος δέχεται δημόσια και υποστηρίζει το στόχο της παγκόσμιας οικονομικής σταθερότητας και, θεωρητικά, υποταγή κάποιας κυριαρχικής εξουσίας για να υποστηρίξει αυτόν τον στόχο.

Οι οικονομικές κρίσεις κατά τη δεκαετία του '80 και του '90 - η κρίση του μεξικανικού πέσο, η ρωσική αθέτηση, η ιαπωνική στασιμότητα και τα νομισματικά προβλήματα στη Βραζιλία και την Αργεντινή - βοήθησαν το ΔΝΤ να υιοθετήσει πιο ενεργό εντολή.

Τώρα το ΔΝΤ παρέχει δάνεια για να βοηθήσει τα έθνη-μέλη να καθορίσουν τα προβλήματα του ισοζυγίου πληρωμών και να αποφύγουν τις κρίσεις. Το πιο περίεργο παράδειγμα ήταν η διάσωση της ελληνικής κυβέρνησης το 2011.

Το πιο δύσκολο δίλημμα για το σύγχρονο ΔΝΤ είναι η πράξη εξισορρόπησης μεταξύ παροχής βοήθειας και δημιουργίας ηθικού κινδύνου. Μια χώρα που αντιμετωπίζει χρηματοπιστωτική κρίση μπορεί να ζητήσει από το ΔΝΤ τη διάσωση, αλλά δεν είναι σαφές εάν η χώρα βρίσκεται σε κρίση επειδή έκανε φτωχές πολιτικές αποφάσεις, γνωρίζοντας ότι η βοήθεια του ΔΝΤ θα χρησίμευε ως αντιστάθμισμα.