α:

Η χρονική στιγμή είναι η πρακτική που οι έμποροι προσπαθούν να επωφεληθούν από τις βραχυπρόθεσμες διαφορές μεταξύ των ημερήσιων τιμών κλεισίματος. Αυτό γίνεται με όλους τους τύπους τίτλων. Κάθε φορά που οι επενδυτές βλέπουν τη δυνατότητα γρήγορου κέρδους αγοράζοντας χαμηλά και πωλώντας υψηλά (ή αντίστροφα), μπορούν να το κάνουν.

Τώρα, το χρονοδιάγραμμα των αμοιβαίων κεφαλαίων είναι κακό για τους επενδυτές στα αμοιβαία κεφάλαια, γιατί οι επενδυτές είναι πιο συχνά σε αυτό για μακροπρόθεσμη βάση. Ωστόσο, αγοράζοντας και πωλώντας το αμοιβαίο κεφάλαιο βραχυπρόθεσμα, οι έμποροι αυξάνουν το συνεργατικό κόστος του αμοιβαίου κεφαλαίου και μεταφέρουν αυτά τα έξοδα στους κατόχους μακροπρόθεσμων κεφαλαίων. Η διαπραγμάτευση αυξάνει το κόστος για τον επενδυτή μακροπρόθεσμου αμοιβαίου κεφαλαίου επειδή κάθε φορά που ένας επενδυτής αγοράζει ή πωλεί μερίδια ενός αμοιβαίου κεφαλαίου, η εταιρεία αμοιβαίων κεφαλαίων πρέπει να αγοράσει και να πουλήσει το ίδιο μέρος των πραγματικών τίτλων στο ταμείο. Με κάθε συναλλαγή υπάρχει χρέωση υπηρεσιών (δηλ. Προμήθεια). Αυτά τα τέλη υπηρεσιών τρώνε στις αποδόσεις των ανθρώπων που κρατούν το ταμείο για μακροπρόθεσμο χρονικό διάστημα.

Οι εταιρείες αμοιβαίων κεφαλαίων γνωρίζουν τις επιπτώσεις του χρονοδιαγράμματος και προσπαθούν να το αποτρέψουν προσθέτοντας ποινές πρόωρης εξόφλησης για τους επενδυτές που εξαργυρώνουν τις επενδύσεις τους πριν από ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα. Αυτές οι κυρώσεις μεταφέρουν το κόστος των συναλλαγών στον βραχυπρόθεσμο επενδυτή.