a:

Η θεωρία υποθέτει ότι υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ των πραγματικών τιμών και των τιμών ισορροπίας. Ο στόχος της θεωρίας γενικής ισορροπίας είναι να προσδιοριστεί το ακριβές σύνολο των συνθηκών υπό τις οποίες η τιμή ισορροπίας είναι πιθανό να επιτύχει σταθερότητα. Η θεωρία συνδέεται στενότερα με τον Léon Walras, ο οποίος έγραψε το "Elements of Pure Economics" το 1874. Ενώ η ιδέα είχε μιλήσει αόριστα από παλαιότερους οικονομολόγους, ήταν ο πρώτος που διατύπωσε την ιδέα λεπτομερώς.

Ο Walras ξεκίνησε την εξήγηση της θεωρίας γενικής ισορροπίας περιγράφοντας την απλούστερη οικονομία που μπορεί να φανταστεί κανείς. Σε αυτή την οικονομία, υπήρχαν μόνο δύο αγαθά που μπορούσαν να ανταλλάσσονται, αναφερόμενα ως x και y. Ο καθένας στην οικονομία θεωρήθηκε αγοραστής ενός από τα προϊόντα αυτά και ένας πωλητής του άλλου. Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, η προσφορά και η ζήτηση θα ήταν αλληλεξαρτώμενες, διότι η κατανάλωση καθενός από τα εμπορεύματα θα εξαρτιόταν από τους μισθούς που προέκυπταν από την πώληση καθενός από τα εμπορεύματα.

Η τιμή καθενός από τα εμπορεύματα θα αποφασίζεται με μια διαδικασία υποβολής προσφορών, την οποία ο Walras αναφέρεται ως "tâtonnement" (ή "groping" στα αγγλικά). Περιέγραψε αυτό το ζήτημα σε σχέση με έναν μεμονωμένο πωλητή που καλεί την τιμή ενός αγαθού στην αγορά και οι καταναλωτές ανταποκρίνονται είτε αγοράζοντας είτε μειώνοντας την πληρωμή. Μέσω διαδικασίας δοκιμής και σφάλματος, ο πωλητής θα προσαρμόσει την τιμή ανάλογα με τη ζήτηση - την τιμή ισορροπίας. Ο Walras πίστευε ότι δεν θα υπήρχε ανταλλαγή αγαθών μέχρι να επιτευχθεί η τιμή ισορροπίας, υπόθεση που επικρίνεται από άλλους.

Όταν περιγράφει την ισορροπία σε μεγαλύτερη κλίμακα, ο Walras εφάρμοσε αυτήν την αρχή στις ρυθμίσεις πολλαπλών αγορών, οι οποίες είναι πολύ πιο περίπλοκες. Εισήγαγε ένα τρίτο αγαθό στο μοντέλο του - που αναφέρεται ως z. Από αυτό, θα μπορούσαν να προσδιοριστούν τρεις αναλογίες τιμών, εκ των οποίων ένα θα ήταν περιττό, δεδομένου ότι δεν θα παρείχε πληροφορίες που δεν μπορούσαν να προσδιοριστούν από τους άλλους. Αυτό το πλεονασματικό αγαθό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το πρότυπο με το οποίο θα μπορούσαν να εκφραστούν όλες οι άλλες αναλογίες τιμών - το πρότυπο θα παρέχει έναν οδηγό για τα συναλλαγματικά επιτόκια.

Θεωρητικά, η θεωρία του Walras είχε μετασχηματιστικά αποτελέσματα. Η οικονομία, πρώην λογοτεχνική και φιλοσοφική πειθαρχία, θεωρήθηκε τώρα ως ντετερμινιστική επιστήμη. Η επιμονή του ότι τα οικονομικά θα μπορούσαν να περιοριστούν σε πειθαρχημένη μαθηματική ανάλυση εξακολουθεί να υφίσταται σήμερα. Με πιο πρόσφατους όρους, μπορεί επίσης να λεχθεί ότι η θεωρία της γενικής ισορροπίας Walras έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις. Εξαλείφει τις γραμμές μεταξύ μικροοικονομίας και μακροοικονομίας, καθώς τα οικονομικά που σχετίζονται με μεμονωμένα νοικοκυριά και επιχειρήσεις δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι υπάρχουν ξεχωριστά από τη μακροοικονομία.