a:

Μια συγχώνευση συμβαίνει όταν δύο ξεχωριστές οντότητες συνδυάζουν τις δυνάμεις για να δημιουργήσουν μια νέα, κοινή οργάνωση. Μια εξαγορά αναφέρεται στην εξαγορά μιας οντότητας από μια άλλη. Μια νέα εταιρεία δεν εξέρχεται από μια εξαγορά. Αντίθετα, η μικρότερη εταιρεία καταναλώνεται συχνά και παύει να υφίσταται και τα περιουσιακά της στοιχεία γίνονται μέρος της μεγαλύτερης εταιρείας. Οι αποκτήσεις - μερικές φορές αποκαλούμενες εξαγορές - γενικά έχουν μια πιο αρνητική συνειδητοποίηση από τις συγχωνεύσεις. Για το λόγο αυτό, πολλές εταιρείες εξαγοράς αναφέρονται σε μια απόκτηση ως συγχώνευση, ακόμη και όταν σαφώς δεν είναι.

Από νομική άποψη, μια συγχώνευση απαιτεί δύο εταιρείες να ενοποιηθούν σε μια νέα οντότητα με νέα ιδιοκτησιακή και διοικητική δομή (φαινομενικά με μέλη κάθε επιχείρησης). Μια εξαγορά πραγματοποιείται όταν μια εταιρεία αναλαμβάνει όλες τις αποφάσεις επιχειρησιακής διαχείρισης ενός άλλου. Η πιο κοινή ερμηνευτική διάκριση είναι αν η αγορά είναι φιλική (συγχώνευση) ή εχθρική (απόκτηση).

Στην πράξη, οι φιλικές συγχωνεύσεις ίσων δεν λαμβάνουν χώρα πολύ συχνά. Είναι ασυνήθιστο ότι δύο εταιρείες θα επωφεληθούν από το συνδυασμό δυνάμεων και δύο διαφορετικοί διευθύνοντες σύμβουλοι συμφωνούν να εγκαταλείψουν κάποια εξουσία για να συνειδητοποιήσουν αυτά τα οφέλη. Όταν συμβεί αυτό, τα αποθέματα και των δύο εταιρειών παραδίδονται και εκδίδονται νέα αποθέματα με την επωνυμία της νέας επιχειρησιακής ταυτότητας.

Επειδή οι συγχωνεύσεις είναι τόσο ασυνήθιστες και οι εξαγορές αντιμετωπίζονται αρνητικά, οι δύο όροι έχουν συσσωρευτεί όλο και περισσότερο και χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό μεταξύ τους. Οι σύγχρονες εταιρικές αναδιαρθρώσεις αναφέρονται συνήθως ως συγχωνεύσεις και εξαγορές (Μ & Α) και όχι απλώς ως συγχώνευση ή εξαγορά. Οι πρακτικές διαφορές μεταξύ των δύο όρων μειώνονται με αργούς ρυθμούς από τον νέο ορισμό των συμφωνιών συγχωνεύσεων και εξαγορών.