α:

Οι εταιρείες μπορούν να κατέχουν δύο τύπους περιουσιακών στοιχείων: υλικά και άυλα.

Τα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία είναι περιουσιακά στοιχεία που λαμβάνουν φυσική μορφή. Αυτά αποτελούνται από πάγια περιουσιακά στοιχεία, όπως κτίρια, οχήματα και μηχανήματα. Αποτελούνται επίσης από κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία, τα οποία περιλαμβάνουν μετρητά και αποθέματα. Η υπεραξία είναι μια μορφή άϋλου περιουσιακού στοιχείου, μαζί με τις συμβάσεις και τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Αν και ένα άυλο περιουσιακό στοιχείο δεν έχει φυσική μορφή, εξακολουθεί να παρέχει αξία στην εταιρεία. Τα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία είναι πολύ ευκολότερο να ρευστοποιηθούν από τα άυλα περιουσιακά στοιχεία. τα μηχανήματα και τα κτίρια διαθέτουν δευτερογενή αγορά.

Η υπεραξία δημιουργείται ως αποτέλεσμα της αγοράς μιας εταιρείας από την άλλη με ένα ασφάλιστρο. Αντιπροσωπεύει τη διαφορά μεταξύ της τιμής που καταβάλλει ο αγοραστής και της λογιστικής αξίας της εταιρείας-στόχου. Απεικονίζει το ασφάλιστρο που καταβάλλεται για τη φήμη, την τεχνολογία, τα εμπορικά σήματα και άλλες λιγότερο απτές ιδιότητες της εταιρείας.

Δεδομένου ότι η υπεραξία προκύπτει ως υπολειπόμενο μέρος της τιμής αγοράς, δεν μπορεί να μετρηθεί άμεσα. Μπορεί να αξιολογηθεί ανεξάρτητα από παραδοχές που βασίζονται στην υπερβάλλουσα αξία της επιχείρησης που αγοράζεται.

Για τα ενσώματα πάγια περιουσιακά στοιχεία, εάν υπάρχει αναμενόμενη ωφέλιμη ζωή άνω του ενός έτους, τότε απαιτείται η απόσβεση της αξίας του ενεργητικού κατά τη διάρκεια της ωφέλιμης ζωής τους.

Πριν από το 2001, οι λογιστικοί κανόνες απαιτούσαν την απόσβεση της υπεραξίας για περίοδο έως και 40 ετών. Ωστόσο, το 2001, το Συμβούλιο Δημοσιονομικών Λογιστικών Προτύπων (FASB) εξέδωσε λογιστική δήλωση που έληξε την αυτόματη απόσβεση της υπεραξίας. Ως αποτέλεσμα, η υπεραξία μετράται ετησίως για να προσδιοριστεί εάν υπήρξε ζημία απομείωσης. Εάν δεν υπάρχει απομείωση, η υπεραξία μπορεί να παραμείνει στον ισολογισμό μιας εταιρείας επ 'αόριστον.