α:

Τα πρότυπα που διέπουν τη χρηματοοικονομική πληροφόρηση και τη λογιστική διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι πρακτικές χρηματοοικονομικής πληροφόρησης καθορίζονται από το Συμβούλιο Χρηματοοικονομικών Λογιστικών Προτύπων (FASB) και οργανώνονται στο πλαίσιο των γενικώς αποδεκτών λογιστικών αρχών ή των γενικευμένων λογιστικών αρχών (GAAP). Περισσότεροι από 100 χώρες σε όλο τον κόσμο υιοθέτησαν τα διεθνή πρότυπα χρηματοοικονομικής πληροφόρησης ή τα ΔΠΧΠ, τα οποία αποσκοπούν στη δημιουργία μιας κοινής παγκόσμιας γλώσσας για τις λογιστικές υποθέσεις των εταιρειών. Ενώ η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ή η SEC έχει εκφράσει ανοιχτά την επιθυμία να αλλάξει από τα GAAP στα ΔΠΧΠ, η ανάπτυξη ήταν αργή.

Ορισμένοι λογιστές θεωρούν ότι η μεθοδολογία αποτελεί την κύρια διαφορά μεταξύ των δύο συστημάτων. Το GAAP βασίζεται σε κανόνες και τα ΔΠΧΠ βασίζονται σε αρχές. Αυτή η αποσύνδεση εκδηλώνεται σε συγκεκριμένες λεπτομέρειες και ερμηνείες. Οι κατευθυντήριες γραμμές των ΔΠΧΠ παρέχουν πολύ λιγότερες συνολικές λεπτομέρειες από τις ΓΑΛΑ. Κατά συνέπεια, το θεωρητικό πλαίσιο και οι αρχές των ΔΠΧΠ αφήνουν περισσότερο περιθώριο για ερμηνεία και μπορεί συχνά να απαιτούν μακροχρόνιες γνωστοποιήσεις στις οικονομικές καταστάσεις. Από την άλλη πλευρά, οι συνεπείς και διαισθητικές αρχές των ΔΠΧΠ είναι λογικότερες και πιθανόν να αντιπροσωπεύουν καλύτερα τα οικονομικά των επιχειρηματικών συναλλαγών.

Ίσως η πιο αξιοσημείωτη συγκεκριμένη διαφορά μεταξύ GAAP και ΔΠΧΠ περιλαμβάνει τις θεραπείες απογραφής τους. Οι κανόνες των ΔΠΧΠ απαγορεύουν τη χρήση μεθόδων λογιστικής απογραφής τελευταίου, πρώτου ή πρώτου, ή LIFO. Οι κανόνες GAAP επιτρέπουν το LIFO. Και τα δύο συστήματα επιτρέπουν τη μέθοδο first-in, first-out ή FIFO και τη μέθοδο του μέσου σταθμικού κόστους. Τα GAAP δεν επιτρέπουν την αναστροφή των αποθεμάτων, ενώ τα ΔΠΧΠ τους επιτρέπουν υπό ορισμένες προϋποθέσεις.

Μια άλλη βασική διαφορά αναφοράς είναι ότι η ΓΑΛΑ απαιτεί οι οικονομικές καταστάσεις να περιλαμβάνουν μια κατάσταση συνολικού εισοδήματος. Τα ΔΠΧΠ δεν θεωρούν ότι το συνολικό εισόδημα αποτελεί βασικό στοιχείο της απόδοσης και συνεπώς δεν το περιλαμβάνει. Αυτό αφήνει περιθώριο για την ανάμειξη του ιδιοκτήτη και της μη ιδιοκτήτης δραστηριότητας μέσα στις οικονομικές καταστάσεις.