α:

Οι πέντε C πιστώσεων περιλαμβάνουν έναν κατάλογο των παραγόντων που χρησιμοποιούνται από τους δανειστές για να προβλέψουν την πιθανότητα ενός δανειολήπτη να αθετήσει ένα δάνειο. Οι πέντε παράγοντες είναι ο χαρακτήρας, η ικανότητα, το κεφάλαιο, οι εξασφαλίσεις και οι όροι. Η αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας ενός δανειολήπτη, από την άλλη πλευρά, αποτελεί συνολική αξιολόγηση της φερεγγυότητάς του. Ανάλογα με τον οργανισμό που πραγματοποιεί την αξιολόγηση, ορισμένα ή όλα τα πέντε πιστωτικά μόρια C μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον υπολογισμό της πιστοληπτικής ικανότητας του δανειολήπτη.

Οι τράπεζες και οι εταιρείες χρηματοδότησης είναι επιρρεπείς στην εκτίμηση του κινδύνου πριν συμφωνήσουν να δώσουν δανειολήπτη ένα δάνειο. Θέλουν όσο το δυνατόν περισσότερη διασφάλιση ότι το πιθανό εισόδημα που δημιουργείται από το δάνειο υπερτερεί του κινδύνου αθέτησης. Παρόλο που δεν υπάρχει ανόητη μέθοδος για την πλήρη εξάλειψη του κινδύνου ή για την εξασφάλιση ότι κάθε δανειολήπτης κάνει καλή συμφωνία για την εξόφληση του δανείου του με τόκους, οι δανειστές έχουν δημιουργήσει αρκετά βήματα που χρησιμοποιούν με υψηλό βαθμό επιτυχίας για να αποφασίσουν εάν θα δανείσουν χρήματα σε ένα δυνητικό οφειλέτης.

Ένα τέτοιο βήμα είναι να αξιολογήσουμε διάφορους παράγοντες που είναι γνωστό ότι είναι ισχυροί δείκτες του κινδύνου του δυνητικού δανειολήπτη. Οι πιο συνηθισμένοι από αυτούς τους παράγοντες έχουν καταστραφεί σε μια ομάδα γνωστή συνολικά ως οι πέντε Cs πίστωσης. Ο χαρακτήρας αναφέρεται στη φήμη του δανειολήπτη όσον αφορά τα οικονομικά θέματα, όπως το ιστορικό αποπληρωμής των χρεών εγκαίρως στο παρελθόν. Ικανότητα είναι η ικανότητά του να αποπληρώσει ένα δάνειο, που καθορίζεται από το εισόδημά του σε σύγκριση με άλλα εκκρεμή χρέη του. Το κεφάλαιο περιλαμβάνει τα χρήματα που ο οφειλέτης βάζει προς μια επένδυση, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο αθέτησης, διασφαλίζοντας ότι έχει το δέρμα στο παιχνίδι. Η ασφάλεια είναι το περιουσιακό στοιχείο που δεσμεύεται από τον οφειλέτη για την εξασφάλιση του δανείου. Οι όροι του δανείου, συμπεριλαμβανομένου του επιτοκίου και της προθεσμίας αποπληρωμής, επηρεάζουν επίσης τον κίνδυνο αθέτησης.

Οι δανειστές χρησιμοποιούν τα πέντε Cs σε σχέση με το άλλο όταν λαμβάνουν πιστωτικές αποφάσεις. Μια ανεπάρκεια σε μια περιοχή μπορεί συχνά να αντισταθμιστεί όταν ένας δανειολήπτης είναι ισχυρός σε άλλη περιοχή. Για παράδειγμα, ένας δανειολήπτης με τρελό χαρακτήρα, όπως αποδεικνύεται από τις προηγούμενες αθετήσεις, μπορεί να πάρει ακόμη δάνειο αν δεσμεύσει βαρύ εξασφαλίσεις.

Ένα άλλο βήμα είναι η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του δανειολήπτη. Η πραγματική εργασία υπολογισμού της πιστοληπτικής ικανότητας εκτελείται συνήθως σε έναν οργανισμό πιστοληπτικής αξιολόγησης, ο οποίος χρησιμοποιεί τις πέντε C μονάδες πίστωσης και άλλες μεθόδους για την εκχώρηση βαθμολογίας σε έναν δανειολήπτη. Οργανισμοί όπως το Moody's και το Standard & Poor's για την κυβέρνηση των επιτοκίων και τους εμπορικούς δανειολήπτες, ενώ τα γραφεία όπως οι Equifax και Experian επιτοκίων μεμονωμένους δανειολήπτες. Οι οργανισμοί παροχής στοιχείων πιστοληπτικής ικανότητας συγκεντρώνουν δεδομένα σχετικά με έναν δυνητικό δανειολήπτη και στη συνέχεια χρησιμοποιούν ιδιόκτητες αλγορίθμους για τη μετατροπή αυτών των δεδομένων σε τυποποιημένη κλίμακα που μεταφέρει την πιστοληπτική ικανότητα.

Για παράδειγμα, η Standard & Poor's χρεώνει τους δανειολήπτες σε μια κλίμακα από AAA (εξαιρετική πίστωση) έως D (φοβερή πίστωση). Οι κύριοι οργανισμοί αναφοράς πιστώσεων για άτομα χρησιμοποιούν αριθμητικά αποτελέσματα. Γενικά, η βαθμολογία των 700 ετών ή υψηλότερη σημαίνει ισχυρή φερεγγυότητα, ένα σκορ στη δεκαετία του 600 υποδηλώνει μέτριο κίνδυνο και ένα σκορ κάτω από 600 σημαίνει υψηλό κίνδυνο δανειολήπτη.