α:

Ο δείκτης κάλυψης των τόκων είναι ένας από τους πολλούς δείκτες χρέους που χρησιμοποιούν οι αναλυτές στην αγορά. Ο τύπος επιτρέπει στους επενδυτές ή στους αναλυτές να καθορίσουν πόσο άνετα μπορεί να καταβάλει ένας άνετος τόκος σε όλο το οφειλόμενο χρέος του. Ο δείκτης υπολογίζεται χρησιμοποιώντας τα έξοδα τόκων (κόστος δανεισμού) μιας εταιρείας κατά τη διάρκεια μιας δεδομένης χρονικής περιόδου, συνήθως ετησίως, για να διαιρέσει τα κέρδη της πριν από τους τόκους και τους φόρους κατά την ίδια χρονική περίοδο. Η εξίσωση έχει ως εξής:

Λόγος κάλυψης τόκων = Κέρδη προ φόρων και τόκων (EBIT) / Τόκοι για έξοδα χρέους

Ο δείκτης κάλυψης κακών επιτοκίων είναι οποιοσδήποτε αριθμός μικρότερος από 1, δεδομένου ότι αυτό σημαίνει ότι τα τρέχοντα κέρδη της εταιρείας είναι ανεπαρκή για την εξυπηρέτηση του τρέχοντος χρέους της εταιρείας. Οι πιθανότητες μιας επιχείρησης να είναι σε θέση να συνεχίσει να καλύπτει τα έξοδα τόκων είναι αμφίβολα ακόμη και με ποσοστό κάλυψης τόκων κάτω του 1,5, ειδικά αν η εταιρεία είναι ευάλωτη σε εποχιακές ή κυκλικές μειώσεις εισοδήματος.

Αν και μια εταιρεία που αντιμετωπίζει δυσκολίες στην εξυπηρέτηση του χρέους της μπορεί να καταφέρει να παραμείνει οικονομικά στη διάθεσή της για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι ζωτικής σημασίας για τους αναλυτές και τους επενδυτές να παραμείνουν ενήμεροι για την ικανότητα της εταιρείας να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις από τόκους. Ο χαμηλός δείκτης κάλυψης του ενδιαφέροντος είναι μια ορισμένη κόκκινη σημαία για τους επενδυτές, καθώς μπορεί να αποτελέσει ένα σήμα έγκαιρης προειδοποίησης για επικείμενη χρεοκοπία.

Ο αριθμός που συνιστά καλό ή τουλάχιστον ελάχιστα αποδεκτό ποσοστό κάλυψης των τόκων ποικίλλει ανάλογα με το είδος της επιχείρησης που ασχολείται με μια εταιρεία, καθώς και με την ατομική ιστορία της εταιρείας από μήνα σε μήνα ή από έτος σε μήνα, ετήσια έσοδα. Για μια εταιρεία που έχει δείξει τη δυνατότητα διατήρησης των εσόδων σε αρκετά συνεπή επίπεδο, ο δείκτης κάλυψης του επιτοκίου ίσος με 2 ή καλύτερα μπορεί να είναι ελάχιστα αποδεκτός από τους αναλυτές ή τους επενδυτές. Για εταιρείες με έσοδα που έχουν ιστορικά πιο ασταθείς, ο δείκτης κάλυψης του ενδιαφέροντος μπορεί να μην θεωρείται καλός εάν δεν είναι πολύ μεγαλύτερος από 3.