Τι είναι η θεωρία τιμολόγησης διαιτησίας;

Λαύριο - ΠΑΟΚ: η παρακάμερα... (Νοέμβριος 2024)

Λαύριο - ΠΑΟΚ: η παρακάμερα... (Νοέμβριος 2024)
Τι είναι η θεωρία τιμολόγησης διαιτησίας;
Anonim
α:

Η θεωρία τιμολόγησης με αντιπαράθεση (APT) είναι ένα τεχνικό μοντέλο πολλαπλών παραγόντων που βασίζεται στη σχέση μεταξύ αναμενόμενης απόδοσης ενός χρηματοοικονομικού περιουσιακού στοιχείου και κινδύνου. Το μοντέλο έχει σχεδιαστεί για να αποτυπώνει την ευαισθησία των αποδόσεων του περιουσιακού στοιχείου στις αλλαγές σε ορισμένες μακροοικονομικές μεταβλητές. Οι επενδυτές και οι οικονομικοί αναλυτές μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα αποτελέσματα για να βοηθήσουν τους τίτλους τιμών.

Η θεωρία της τιμολόγησης του αρμπιτράζ είναι εγγενής στην πεποίθηση ότι οι λανθασμένες αξίες μπορούν να αντιπροσωπεύουν βραχυπρόθεσμες ευκαιρίες κέρδους χωρίς κίνδυνο. Το APT διαφέρει από το πιο συνηθισμένο μοντέλο τιμολόγησης ενεργητικού κεφαλαίου (CAPM), το οποίο χρησιμοποιεί μόνο έναν παράγοντα. Όπως το CAPM, ωστόσο, το APT υποθέτει ότι ένα μοντέλο παράγοντα μπορεί να περιγράψει αποτελεσματικά τη συσχέτιση μεταξύ κινδύνου και απόδοσης.

Το πρότυπο θεωρητικής τιμολογιακής θεωρίας δημιουργείται για να εξετάσει διάφορες μακροοικονομικές μεταβλητές, όπως τα επιτόκια, τα ποσοστά πληθωρισμού, οι τιμές της ενέργειας, η ανεργία και η υπερπαραγωγή. Η APT λαμβάνει υπόψη τόσο συστηματικούς όσο και συγκεκριμένους κινδύνους και σταθμίζει τις αντίστοιχες επιπτώσεις τους στις αποδόσεις. Οι συστηματικοί κίνδυνοι συσχετίζονται μεταξύ όλων των περιουσιακών στοιχείων.

Οι τιμές ασφαλείας που δημιουργούνται από το μοντέλο συγκρίνονται στη συνέχεια με τις πραγματικές τιμές της αγοράς. Οι διαφορές μεταξύ των δύο αντιπροσωπεύουν ευκαιρίες αρραβώνων. Όταν εντοπίζονται, ο επενδυτής μπορεί να πραγματοποιήσει συναλλαγές σε δύο διαφορετικά περιουσιακά στοιχεία, από τα οποία το ένα είναι εσφαλμένο. Τα περιουσιακά στοιχεία που είναι σχετικά υπερβολικά ακριβά πωλούνται και τα έσοδα χρησιμοποιούνται για την αγορά περιουσιακών στοιχείων που είναι σχετικά χαμηλά.

Επιπλέον, ο επενδυτής μπορεί να κατασκευάσει ένα χαρτοφυλάκιο περιουσιακών στοιχείων με σωστή τιμολόγηση. Αυτά στη συνέχεια σταθμίζονται για να παράγουν μια beta για κάθε κοινό παράγοντα πανομοιότυπο με τα εσφαλμένα betas. Δεδομένου ότι τα χαρτοφυλάκια έχουν την ίδια έκθεση με τους μακροοικονομικούς παράγοντες ως εσφαλμένα περιουσιακά στοιχεία, είναι πιθανό να παραμείνει ένα και να παραμείνει μακρύ, από την άλλη, για να δημιουργηθεί μια κατάσταση με καθαρή μηδενική έκθεση σε μακροοικονομικές μεταβλητές. Με αυτόν τον τρόπο, η ευκαιρία γίνεται χωρίς κινδύνους.