α:

Με ευρεία έννοια, οι τιμές των μετοχών των τραπεζών καθοδηγούνται από τις ίδιες δυνάμεις όπως και κάθε άλλη μετοχή. Σημαντικοί, αφηρημένοι παράγοντες περιλαμβάνουν το γενικό κλίμα της αγοράς, τις προσδοκίες για το μέλλον, τη θεμελιώδη αποτίμηση και τη ζήτηση για τραπεζικές υπηρεσίες. Οι τράπεζες είναι κάπως μοναδικές, επειδή η δραστηριότητα των κεντρικών τραπεζών, όπως η πολιτική των Federal Reserve στις Ηνωμένες Πολιτείες, διαδραματίζει πραγματικά σημαντικό ρόλο στις τραπεζικές επιχειρήσεις.

Η αποτίμηση των αποθεμάτων πρέπει πάντα να αντικατοπτρίζει την τρέχουσα υγεία μιας επιχείρησης και το μελλοντικό της αναπτυξιακό δυναμικό. Για τις τράπεζες, αυτό σημαίνει ότι είναι σε θέση να κάνετε υγιή δάνεια, να λάβετε τόκους και τέλη σε άλλους λογαριασμούς και να περιορίσετε τον κίνδυνο αντισυμβαλλομένου.

Στοιχεία αποτίμησης

Οι επενδυτές χρησιμοποιούν μια ευρεία ποικιλία μεθόδων αποτίμησης (κυρίως θεμελιώδεις επενδυτές), αλλά υπάρχουν πολλά υποκείμενα στοιχεία που είναι καθολικά ή σχεδόν καθολικά. Αυτά περιλαμβάνουν τους αναμενόμενους κινδύνους, την αναμενόμενη ανάπτυξη, τις προεξοφλημένες μελλοντικές αποδόσεις και το κόστος κεφαλαίου.

Ανάπτυξη

Η ανάπτυξη πρέπει να είναι βιώσιμη. Οι περισσότεροι θεμελιώδεις και αξιόλογοι επενδυτές αναζητούν μερίσματα και διάφορες άλλες λογιστικές μετρήσεις για να δείξουν δυναμικό ανάπτυξης. Ειδικότερα για τις τράπεζες, η νομισματική πολιτική επηρεάζει την ανάπτυξη και την κερδοφορία δια χειραγώγησης των επιτοκίων. Μερικές φορές - όπως μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-2008 - οι κυβερνήσεις ακόμη και εκδίδουν απευθείας επιπλέον κεφάλαια στις τράπεζες για να στηρίξουν τον χρηματοπιστωτικό τομέα.

Οι τράπεζες είναι πιθανό να αναπτυχθούν και να αποδώσουν κέρδη προσελκύοντας τους καταθέτες, κάνοντας βιώσιμα δάνεια, εκδίδοντας πίστωση με άλλες μορφές ή πραγματοποιώντας επενδύσεις. Επειδή η Ομοσπονδιακή Ασφαλιστική Εταιρεία Καταθέσεων (FDIC) εγγυάται στους καταθέτες μέχρι $ 250, 000, μεγάλο μέρος του εγγενούς κινδύνου για τις τράπεζες ανακουφίζεται.

Κίνδυνοι

Τα αποθέματα των τραπεζών επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τρεις τύπους κινδύνου: κίνδυνο επιτοκίου, κίνδυνο αντισυμβαλλομένου και ρυθμιστικό κίνδυνο.

Η μεγάλη πλειοψηφία των τραπεζικών περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων είναι ευαίσθητα σε επιτόκια. Σε γενικές γραμμές, οι τράπεζες θέλουν να μεγιστοποιήσουν το ύψος των τόκων που παράγουν από τα δάνεια και να ελαχιστοποιήσουν το ενδιαφέρον που καταβάλλουν για τις καταθέσεις. Λάβετε υπόψη ότι οι καταθέσεις είναι υποχρεώσεις και δάνεια - απαιτήσεις - είναι στοιχεία ενεργητικού για τις τράπεζες.

Τα περιουσιακά στοιχεία μιας τράπεζας είναι μόνο τόσο καλά όσο οι οφειλέτες με τους οποίους πραγματοποιεί συναλλαγές. Όταν γίνεται υποθήκη ή δάνειο αυτοκινήτου, οι τράπεζες προβαίνουν σε αναδοχή για να εξασφαλίσουν ότι ο οφειλέτης μπορεί να εξοφλήσει το δάνειο. Ωστόσο, η βεβαιότητα αποπληρωμής είναι πολύ δύσκολο για τους επενδυτές να αποκτήσουν μια καλή αίσθηση. Δύο τράπεζες, το καθένα με δάνεια ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων, μπορεί να έχουν πολύ διαφορετική έκθεση στον κίνδυνο αντισυμβαλλομένου.

Η ρύθμιση των τραπεζών είναι ένα αμφιλεγόμενο θέμα. Πολλοί κατηγορούν τους τραπεζικούς κανονισμούς για την ευπάθεια των τραπεζών του Ηνωμένου Βασιλείου πριν από τη Μεγάλη Ύφεση. ακόμα άλλοι κατηγορούν την απελευθέρωση για την οικονομική κρίση του 2007-08.Είτε έτσι είτε αλλιώς, οι τιμές των μετοχών της τράπεζας είναι ευαίσθητες στις αντιληπτές επιπτώσεις της αλλαγής της κυβερνητικής επιρροής.

Κέρδη και μελλοντικές αποδόσεις

Οι τράπεζες με υψηλούς δείκτες τιμών προς κέρδη (P / E) ή υψηλότερες τιμές τιμής προς βιβλίο (P / B) τείνουν να έχουν υψηλότερες τιμές μετοχών. Δεδομένου ότι οι τράπεζες έχουν μεγάλη μόχλευση από τη φύση τους, είναι πολύ σημαντικό οι ταμειακές ροές να είναι αρκετά σημαντικές ώστε να καλύπτουν τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις.

Κόστος Κεφαλαίου

Το κόστος κεφαλαίου είναι δύσκολο να εκτιμηθεί από τις τράπεζες, επομένως δεν είναι απολύτως σαφές πόσο το κόστος του κεφαλαίου αντικατοπτρίζεται στην αποτίμηση των τραπεζών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι περισσότερες τράπεζες διαθέτουν πολλά μέσα εκτός ισολογισμού και, στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια ειδική σχέση δανεισμού με την Federal Reserve.

Η κύρια πηγή τραπεζικού κεφαλαίου προέρχεται από τους λογαριασμούς των καταθετών. Κατά τη διάρκεια περιόδων χαμηλού επιτοκίου, οι τράπεζες πρέπει να εξισορροπούν το χαμένο κόστος κεφαλαίου με τη σχετική δυσκολία προσέλκυσης νέων καταθέσεων.