α:

Το 1997, το Κογκρέσο χαιρέτισε την επιτυχία της διπλωματικής μεταρρύθμισης του Medicare με το νόμο περί ισορροπημένου προϋπολογισμού. Μέρος αυτής της πράξης καθιέρωσε ένα ετήσιο ρυθμό βιώσιμης ανάπτυξης (SGR) για την προσαρμογή του επιπέδου των επιτρεπόμενων δαπανών για τις αποζημιώσεις ιατρού του Medicare. Δυστυχώς, το SGR δεν έφερε κανέναν ουσιαστικό μηχανισμό επιβολής. δεν έχει εκπληκτικά αγνοηθεί για το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξής του.

Τα έξοδα Medicare αυξήθηκαν εκθετικά από την υιοθέτηση του νέου SGR - πολύ πέρα ​​από τα εκτιμώμενα επιτρεπόμενα ποσά. Οι συνολικές εκταμιεύσεις του Medicare μειώθηκαν ελαφρά μεταξύ του 1997 και του 2001. Μεταξύ του 2001 και του 2015, οι δαπάνες του Medicare αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 50%.

Οι δαπάνες των ιατρών υπερβαίνουν κατά πολύ το εκτιμώμενο SGR που αναφέρεται στο Federal Register. Ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των αυξήσεων αποδίδεται στο Medicare Part C και στο Part D, οι οποίες θεσπίστηκαν μετά το 2006.

Ο έλεγχος των δαπανών στις εκταμιεύσεις Medicare

Ο μηχανισμός SGR στο νόμο για τον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό συνδέει τις πληρωμές Medicare με τη γενική ανάπτυξη οικονομία (πραγματικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν ανά κάτοικο) καθώς και ακαθάριστες εκτιμήσεις των αυξήσεων των δαπανών ιατρού. Αυτό έχει αποδειχθεί ότι είναι ένας αναποτελεσματικός τρόπος παρακολούθησης του πραγματικού κόστους της υγειονομικής περίθαλψης.

Αυτή η προσπάθεια ελέγχου του κόστους υγειονομικής περίθαλψης αντιμετωπίζει μόνο τα συμπτώματα και όχι την ασθένεια. Η ιατρική αγορά είναι διαρθρωμένη κατά τρόπον ώστε οι ασθενείς και οι γιατροί να μην έχουν πολύ κίνητρο να ελέγχουν το κόστος. Όταν αυτό προκαλεί έξοδα διαφυγής, οι γιατροί και οι παραλήπτες του Medicare υποβάλλουν το αίτημα στο Κογκρέσο να μην μειώσει τις αποζημιώσεις.

Πραγματικές μειώσεις στις πληρωμές Medicare

Παρόλο που ο προβλεπόμενος μηχανισμός SGR - αναλογικές περικοπές στις επιστροφές Medicare ίσες με τις δαπάνες γιατρού που ξεπέρασαν το SGR κατά το προηγούμενο έτος - δεν έχουν τεθεί σε εφαρμογή, εκταμιεύσεις.

Η Medicare SGR επηρεάζει την αύξηση των πληρωμών γιατρούς, παρόλο που δεν ήταν αποτελεσματική στον έλεγχο του κόστους. Η συμβουλευτική επιτροπή πληρωμών του Medicare εκτιμά ότι οι ενημερώσεις γιατρού αυξήθηκαν λιγότερο από 10% από το 2001 έως το 2011, παρόλο που οι δαπάνες ανά δικαιούχο αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 70% κατά την ίδια περίοδο.