α:

Οι επενδυτές μπορούν να χρησιμοποιήσουν αρκετούς διαφορετικούς τύπους για τον υπολογισμό της τελικής τιμής μιας επιχείρησης, αλλά επιτρέπουν σε όλους - τουλάχιστον θεωρητικά - να αυξήσουν αρνητικά την τιμή τερματισμού. Αυτό θα συνέβαινε αν το κόστος του μελλοντικού κεφαλαίου υπερέβαινε τον υποτιθέμενο ρυθμό ανάπτυξης. Στην πράξη, ωστόσο, οι αρνητικές αποτιμήσεις των τερματικών δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα για πολύ καιρό. Η αξία ιδίων κεφαλαίων μιας εταιρείας μπορεί να πέσει ρεαλιστικά μόνο στο μηδέν. οι υπόλοιπες υποχρεώσεις θα διακανονιστούν σε διαδικασία πτώχευσης.

Δεδομένου ότι η τερματική αξία μιας επιχείρησης υπολογίζεται ως μόνιμη διαχρονικότητα, θα πρέπει να επιδοτείται σε μεγάλο βαθμό από την κυβέρνηση ή να έχει ατέρμονα ταμειακά αποθέματα για την εξίσωση για να υποστηρίξει αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης .

Η χρήση των τερματικών τιμών και των υποθέσεων ανάπτυξης

Η τελική αξία μιας εταιρείας είναι μια πρόχειρη προσέγγιση της μελλοντικής της αξίας σε κάποια ημερομηνία πέρα ​​από την οποία οι συγκεκριμένες ταμειακές ροές δεν μπορούν να εκτιμηθούν. Υπάρχουν διάφορα μοντέλα για τον υπολογισμό της τελικής τιμής, συμπεριλαμβανομένης της μεθόδου αύξησης της διάρκειας και της μεθόδου ανάπτυξης Gordon.

Η μέθοδος ανάπτυξης του Gordon έχει μοναδικό τερματικό ρυθμό ανάπτυξης. Οι άλλοι υπολογισμοί της τελικής τιμής επικεντρώνονται εξ ολοκλήρου στα έσοδα της επιχείρησης και αγνοούν τους μακροοικονομικούς παράγοντες, αλλά η μέθοδος ανάπτυξης του Gordon περιλαμβάνει έναν εντελώς υποκειμενικό τερματικό ρυθμό ανάπτυξης βασισμένο σε οποιοδήποτε κριτήριο που επιθυμεί ο επενδυτής.

Για παράδειγμα, ο ρυθμός αύξησης των ταμειακών ροών μπορεί να συνδέεται με την προβλεπόμενη αύξηση του ΑΕΠ ή τον πληθωρισμό. Θα μπορούσε να οριστεί αυθαίρετα στο 3%. Ο αριθμός αυτός προστίθεται στη συνέχεια στα κέρδη προ φόρων, χρηματοδοτικών, επενδυτικών αποτελεσμάτων και αποσβέσεων (EBITDA), κατόπιν ο αριθμός που προκύπτει διαιρείται με το σταθμισμένο μέσο κόστος κεφαλαίου (WACC) μείον τον ίδιο τερματικό ρυθμό ανάπτυξης.

Οι περισσότερες ακαδημαϊκές ερμηνείες της τελικής αξίας υποδεικνύουν ότι οι σταθεροί (τερματικοί) ρυθμοί ανάπτυξης πρέπει να είναι μικρότεροι ή ίσοι με τον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας στο σύνολό της. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους το ΑΕγχΠ χρησιμοποιείται ως προσέγγιση για το μοντέλο ανάπτυξης του Gordon.

Και πάλι, δεν υπάρχει εννοιολογικός λόγος να πιστεύουμε ότι αυτός ο ρυθμός ανάπτυξης θα μπορούσε να είναι αρνητικός. Ο αρνητικός ρυθμός ανάπτυξης υποδηλώνει ότι η επιχείρηση θα ρευστοποιήσει μέρος του εαυτού της κάθε χρόνο μέχρι να εξαφανιστεί τελικά - καθιστώντας την επιλογή για ρευστοποίηση πιο ελκυστική. Η μόνη περίπτωση που αυτό φαίνεται εφικτό είναι όταν μια εταιρεία αντικαθίσταται αργά με νέα τεχνολογία.

Οι επιχειρήσεις που κερδίζουν σήμερα λιγότερο από το κόστος κεφαλαίου

Οι εταιρείες που βρίσκονται σε πτωτική τάση ή βρίσκονται σε δύσκολη θέση δεν είναι εύκολο να εκτιμήσουν οι επενδυτές με τερματικά μοντέλα ανάπτυξης. Είναι πολύ πιθανό ότι μια τέτοια επιχείρηση δεν θα καταφέρει ποτέ να σταθερή ανάπτυξη. Παρόλα αυτά, δεν έχει νόημα για τους επενδυτές να κάνουν αυτή την υπόθεση όταν το τρέχον κόστος κεφαλαίου υπερβαίνει τα τρέχοντα κέρδη.

Ο αρνητικός ρυθμός ανάπτυξης είναι ιδιαίτερα δύσκολος με τις νέες, πολύπλοκες ή κυκλικές επιχειρήσεις. Οι επενδυτές δεν μπορούν λογικά να βασίζονται στη χρήση του υφιστάμενου κόστους κεφαλαίου ή των επιτοκίων επανεπένδυσης, οπότε ίσως χρειαστεί να κάνουν επικίνδυνες υποθέσεις σχετικά με τις μελλοντικές προοπτικές.

Κάθε φορά που ένας επενδυτής συναντά μια επιχείρηση με αρνητικά καθαρά κέρδη σε σχέση με το κόστος του κεφαλαίου, είναι πιθανόν καλύτερα να βασιστείτε σε άλλα θεμελιώδη εργαλεία εκτός της τερματικής αποτίμησης.