α:

Ο επιχειρηματικός κίνδυνος έρχεται σε μια ποικιλία απτών και άυλων μορφών κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής των επιχειρήσεων. Ορισμένοι κίνδυνοι εμφανίζονται κατά τη διάρκεια των συνήθων εργασιών, ενώ άλλοι οφείλονται σε έκτακτες περιστάσεις που δεν αναγνωρίζονται εύκολα. Ανεξάρτητα από το επιχειρηματικό μοντέλο μιας επιχείρησης, τη βιομηχανία ή το επίπεδο των κερδών, οι επιχειρηματικοί κίνδυνοι πρέπει να προσδιοριστούν ως μια στρατηγική πτυχή του επιχειρηματικού σχεδιασμού. Μόλις προσδιοριστούν οι κίνδυνοι, οι εταιρείες λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να τα διαχειριστούν για να προστατεύσουν τα επιχειρηματικά τους περιουσιακά στοιχεία. Τα πιο συνηθισμένα είδη διαχείρισης κινδύνου που εφαρμόζονται στις επιχειρήσεις περιλαμβάνουν αποφυγή, μετριασμό, μεταφορά και αποδοχή.

Αποφυγή κινδύνου

Ο ευκολότερος τρόπος για μια επιχείρηση να διαχειριστεί τον εντοπισμένο κίνδυνο είναι να την αποφύγει εντελώς. Στην πιο συνηθισμένη μορφή της, η αποφυγή λαμβάνει χώρα όταν μια επιχείρηση αρνείται να συμμετάσχει σε δραστηριότητες γνωστές ή θεωρούμενες ότι φέρουν κίνδυνο οποιουδήποτε είδους. Για παράδειγμα, μια επιχείρηση θα μπορούσε να παραιτηθεί από την αγορά ενός κτιρίου για μια νέα θέση λιανικής, καθώς ο κίνδυνος της θέσης που δεν δημιουργεί αρκετά έσοδα για την κάλυψη του κόστους του κτιρίου είναι υψηλό. Ομοίως, ένα νοσοκομείο ή μια μικρή ιατρική πρακτική μπορεί να αποφύγει την εκτέλεση ορισμένων διαδικασιών που είναι γνωστό ότι συνεπάγονται υψηλό βαθμό κινδύνου για την ευημερία του ασθενούς. Παρά το γεγονός ότι αποφεύγεται ο κίνδυνος είναι μια απλή μέθοδος για τη διαχείριση δυνητικών απειλών για μια επιχείρηση, η στρατηγική οδηγεί επίσης σε απώλεια εσόδων.

Μείωση του κινδύνου

Οι επιχειρήσεις μπορούν επίσης να επιλέξουν να διαχειριστούν τον κίνδυνο μέσω μετριασμού ή μείωσης. Ο μετριασμός του επιχειρηματικού κινδύνου αποσκοπεί στη μείωση των αρνητικών συνεπειών ή των επιπτώσεων συγκεκριμένων, γνωστών κινδύνων και χρησιμοποιείται συχνότερα όταν οι επιχειρηματικοί κίνδυνοι είναι αναπόφευκτοι. Για παράδειγμα, μια αυτοκινητοβιομηχανία μετριάζει τον κίνδυνο ανάκλησης ενός συγκεκριμένου μοντέλου διεξάγοντας έρευνα και λεπτομερή ανάλυση του δυνητικού κόστους μιας τέτοιας ανάκλησης. Εάν το κεφάλαιο που απαιτείται για να πληρώσει ο αγοραστής για τις ζημίες που προκαλούνται από ένα ελαττωματικό όχημα είναι μικρότερο από το συνολικό κόστος της ανάκλησης, η αυτοκινητοβιομηχανία μπορεί να επιλέξει να μην εκδώσει ανάκληση. Ομοίως, οι εταιρείες λογισμικού μετριάζουν τον κίνδυνο να μην λειτουργήσει σωστά ένα νέο πρόγραμμα απελευθερώνοντας το προϊόν σταδιακά. Ο κίνδυνος απόρριψης κεφαλαίου μπορεί να μειωθεί μέσω αυτού του τύπου στρατηγικής, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει κάποιος βαθμός κινδύνου.

Μεταφορά κινδύνου

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι επιχειρήσεις επιλέγουν να μεταφέρουν τον κίνδυνο μακριά από τον οργανισμό. Η μεταφορά κινδύνου συνήθως πραγματοποιείται με την καταβολή ασφαλίστρου σε ασφαλιστική εταιρεία σε αντάλλαγμα για προστασία από σημαντικές οικονομικές ζημίες. Για παράδειγμα, η ασφάλιση ακίνητης περιουσίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προστασία μιας επιχείρησης από τις οικονομικές απώλειες που υφίστανται όταν συμβαίνει ζημιά σε κτίριο ή άλλη εγκατάσταση. Ομοίως, οι επαγγελματίες του κλάδου των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών μπορούν να αγοράσουν ασφάλειες σφαλμάτων και παραλείψεων για την προστασία τους από αγωγές που υποβάλλονται από πελάτες ή πελάτες που ισχυρίζονται ότι έλαβαν κακές ή εσφαλμένες συμβουλές.

Αποδοχή κινδύνου

Η διαχείριση κινδύνου μπορεί επίσης να εφαρμοστεί μέσω της αποδοχής του κινδύνου. Οι εταιρείες διατηρούν ένα ορισμένο επίπεδο κινδύνου που προκαλείται από συγκεκριμένα έργα ή επέκταση εάν το αναμενόμενο κέρδος από την επιχειρηματική δραστηριότητα είναι πολύ μεγαλύτερο από τον δυνητικό κίνδυνο. Για παράδειγμα, οι φαρμακευτικές εταιρείες χρησιμοποιούν συχνά τη διατήρηση ή την αποδοχή κινδύνου κατά την ανάπτυξη ενός νέου φαρμάκου. Το κόστος της έρευνας και ανάπτυξης δεν υπερτερεί των δυνατοτήτων που προκύπτουν από την πώληση του νέου φαρμάκου, οπότε ο κίνδυνος θεωρείται αποδεκτός.