α:

Οι εταιρείες έχουν την επιλογή να πληρώσουν έξοδα για ορισμένες δαπάνες που σχετίζονται με την επιχειρηματική δραστηριότητα, δημιουργώντας μια λογιστική εγγραφή γνωστή ως προπληρωμένη δαπάνη ή αναβαλλόμενη δαπάνη. Για λογιστικούς σκοπούς, τα ποσά των προπληρωμένων εξόδων και των αναβαλλόμενων εξόδων καταχωρούνται στον ισολογισμό μιας εταιρείας και οι μειώσεις σε κάθε πραγματοποιούνται κατά τη στιγμή της κατανάλωσης του περιουσιακού στοιχείου. Επειδή μια επιχείρηση δεν αποκομίσει άμεσα τα οφέλη από τα αγαθά ή τις υπηρεσίες που αγοράζονται, τόσο τα προπληρωμένα έξοδα όσο και τα έξοδα αναβολής καταχωρούνται ως περιουσιακά στοιχεία στην εταιρεία μέχρι να πραγματοποιηθεί πλήρως η δαπάνη του αγαθού ή της υπηρεσίας. Αν και τα προπληρωμένα και τα αναβαλλόμενα έξοδα είναι προκαταβολή για αγαθά ή υπηρεσίες, υπάρχουν σαφείς διαφορές μεταξύ των δύο κοινών λογιστικών όρων.

Προπληρωμένα έξοδα

Οι περισσότερες αγορές που πραγματοποιεί μια εταιρεία εκ των προτέρων ταξινομούνται στην ετικέτα των προπληρωμένων εξόδων. Αυτά τα προπληρωμένα αγαθά ή υπηρεσίες είναι εκείνα που προορίζονται για επιχειρήσεις ή εξαντλούνται εντός ενός έτους από την αγορά, όπως είναι τα ενοίκια ή οι φόροι ιδιοκτησίας. Μέχρις ότου επιτευχθεί το όφελος από την αγορά, τα προπληρωμένα έξοδα εμφανίζονται στον ισολογισμό ως ένα κυκλοφορούν ενεργητικό. Για παράδειγμα, αν μια εταιρεία πληρώσει τον ιδιοκτήτη της $ 30.000 το Δεκέμβριο για ενοικίαση από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο, η επιχείρηση μπορεί να συμπεριλάβει το συνολικό ποσό που καταβλήθηκε προς τα κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία το Δεκέμβριο. Καθώς κάθε μήνα περνάει, ο λογαριασμός προπληρωμένου εξόδων μειώνεται με το μηνιαίο ποσό ενοικίου μέχρι να εξαντληθούν τα συνολικά $ 30.000. Τα κοινά έξοδα προπληρωμής για τα οποία πραγματοποιείται κατανάλωση μέσα σε ένα έτος περιλαμβάνουν ενοίκιο εγκατάστασης, φόρους ακίνητης περιουσίας, ασφάλιστρα και έξοδα τόκων.

Αναβαλλόμενα Έξοδα

Τα αναβαλλόμενα έξοδα, γνωστά και ως αναβαλλόμενα τέλη, αποτελούν μακροπρόθεσμη κατηγορία προπληρωμένων εξόδων. Όταν μια επιχείρηση αγοράζει αγαθά ή υπηρεσίες για τα οποία η κατανάλωση δεν πραγματοποιείται αμέσως ή δεν προγραμματίζεται εντός των επόμενων 12 μηνών, δημιουργείται ένας λογαριασμός αναβαλλόμενου εξόδου που πρέπει να τηρείται ως μη κυκλοφορούν ενεργητικό στον ισολογισμό. Η πλήρης κατανάλωση ενός αναβαλλόμενου εξόδου μπορεί να είναι έτη μετά την αρχική αγορά. Για παράδειγμα, μια επιχείρηση που εκδίδει ομόλογα για την άντληση κεφαλαίων αναλαμβάνει υψηλό κόστος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας έκδοσης. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν νομικές αμοιβές για την προετοιμασία της τεκμηρίωσης, τα τέλη επενδυτικής τραπεζικής για τον ασφαλειοδότη των ομολογιών ή τα τέλη που σχετίζονται με λογιστικές υπηρεσίες, τα οποία μπορούν να προσθέσουν έως και εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια για την εταιρεία. Τα τέλη έκδοσης χρεογράφων μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως αναβαλλόμενο έξοδο και η εταιρεία μπορεί να εξαντλήσει ένα μέρος του κόστους εξίσου για τη διάρκεια ζωής του ομολόγου των 20 ή 30 ετών. Άλλα κοινά έξοδα αναβαλλόμενων δαπανών περιλαμβάνουν έξοδα εκκίνησης, αγορά νέου εργοστασίου ή εγκατάστασης, έξοδα μετακόμισης και διαφημιστικά έξοδα.

Και τα δύο προπληρωμένα έξοδα και τα έξοδα αναβολής είναι σημαντικές πτυχές της λογιστικής διαδικασίας μιας επιχείρησης. Ως εκ τούτου, η κατανόηση της διαφοράς μεταξύ των δύο όρων είναι απαραίτητη για την αναφορά και την καταγραφή του κόστους με τον πιο ακριβή τρόπο.