α:

Αρκετοί τύποι δαπανών επηρεάζουν τα κέρδη μιας επιχείρησης, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων εξοπλισμού, των αποθεμάτων και των εγκαταστάσεων. Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες για όλες τις επιχειρηματικές δαπάνες: τα λειτουργικά έξοδα και τα γενικά έξοδα. Το κόστος που εμπίπτει σε κάθε κατηγορία εξαρτάται από τη φύση της επιχείρησης. Ουσιαστικά, τα λειτουργικά έξοδα σχετίζονται άμεσα με την παραγωγή, ενώ τα γενικά έξοδα είναι το κόστος για τη λειτουργία της επιχείρησης.

Τα λειτουργικά έξοδα περιλαμβάνουν υλικά, εργασία και μηχανήματα που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή ενός προϊόντος ή την παροχή υπηρεσίας. Για παράδειγμα, ένας εμφιαλωτής σόδας έχει το κόστος του αλουμινίου για κουτιά, το κόστος μηχανών και το κόστος εργασίας. Ένας εύκολος τρόπος για να καθορίσετε τα λειτουργικά έξοδα για μια συγκεκριμένη επιχείρηση είναι να σκεφτείτε το κόστος που εξαλείφεται κλείνοντας την παραγωγή για μια χρονική περίοδο. Για παράδειγμα, ο εμφιαλωτής σόδας πρέπει ακόμα να πληρώσει τις πληρωμές μίσθωσης εγκαταστάσεων, αλλά όλες οι δαπάνες που σχετίζονται με την πραγματική κατασκευή της σόδα παύουν.

Τα γενικά έξοδα αντιπροσωπεύουν κόστη που είναι πιο στατικές και σχετίζονται με γενικές επιχειρηματικές λειτουργίες, όπως η πληρωμή του λογιστικού προσωπικού και το κόστος εγκατάστασης. Στο παραπάνω σενάριο με τον εμφιαλωτή σόδας, οι πληρωμές μίσθωσης εγκαταστάσεων εξακολουθούν να οφείλονται ακόμη και αν δεν πραγματοποιείται τρέχουσα παραγωγή εντός της εγκατάστασης. Επομένως, τα έξοδα εγκαταστάσεων είναι γενικά έξοδα. Ομοίως, ο εμφιαλωτής σόδας εξακολουθεί να υφίσταται άλλες επιχειρηματικές δαπάνες, όπως οι ασφαλιστικοί και διοικητικοί μισθοί και οι μισθοί διαχείρισης. Τα γενικά έξοδα περιλαμβάνουν επίσης τα έξοδα μάρκετινγκ και άλλα έξοδα που προκύπτουν για την πώληση του προϊόντος. Για τον εμφιαλωτή σόδας, αυτό περιλαμβάνει εμπορικές διαφημίσεις, σήμανση σε διαδρόμους λιανικής πώλησης και διαφημιστικό κόστος. Αυτά τα κόστη εξακολουθούν να παραμένουν αν διακοπεί η παραγωγή για σύντομο χρονικό διάστημα.