Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα κάθε είδους ασφάλισης ζωής είναι το αφορολόγητο όφελος θανάτου. Ωστόσο, ορισμένοι κερδοσκόποι άρχισαν να μεταφέρουν ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής μεταξύ των μερών, προκειμένου να αποκομίσουν μεγάλα ασφάλιστρα χωρίς φόρο. Για να αποθαρρύνει αυτό, το Κογκρέσο δήλωσε ότι κάθε ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής που μεταβιβάζεται για οποιοδήποτε είδος υλικής αντιπαροχής μπορεί να φορολογείται εν μέρει ή πλήρως όταν χορηγείται το επίδομα θανάτου.

Ο κανόνας αυτός είναι γνωστός ως κανόνας μεταφοράς αξίας και αποτελεί μια από τις ελάχιστες εξαιρέσεις από τη γενική απαλλαγή από τη φορολογία που ισχύει για όλα τα έσοδα από παροχές θανάτου από ασφάλειες ζωής. Ωστόσο, ο ίδιος ο κανόνας έχει αρκετές εξαιρέσεις. Θα εξετάσουμε αυτές τις εξαιρέσεις καθώς και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες μια μεταφορά πολιτικής μπορεί να οδηγήσει σε φορολόγηση. (Οι σκληροί χρόνοι απαιτούν απεγνωσμένα μέτρα, αλλά επιταχύνουν την πολιτική ασφάλισης ζωής σας, ακόμη και αξίζει να εξεταστεί; Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε την

Επανεπένδυση στην πολιτική ασφάλισης ζωής .) Το κανόνα μεταφοράς για αξία

Ο κανόνας μεταφοράς για την αξία ορίζει ότι όταν ο αποδέκτης μιας πολιτικής ασφάλισης ζωής μεταφέρει το όφελος σε ένα άλλο μέρος, το καθεστώς απαλλαγής από το φόρο του συμβολαίου θα αφαιρεθεί και ο αγοραστής θα πρέπει να καταβάλει φόρο εισοδήματος για ένα μέρος του επιδόματος θανάτου. Ο κανόνας είναι μήλο εάν η πολιτική λαμβάνεται σε αντάλλαγμα για πολύτιμη αντιπαροχή οποιουδήποτε είδους. Το ποσό του επιδόματος θανάτου που δεν φορολογείται ισούται με την αξία του εισπραχθέντος ανταλλάγματος συν τα τυχόν μεταγενέστερα ασφάλιστρα που καταβάλλονται στην πολιτική από τον αποδέκτη μετά τη μεταβίβαση. Το υπόλοιπο επίδομα θανάτου φορολογείται πλήρως ως συνηθισμένο εισόδημα.

- <-> Παράδειγμα

Η XYZ Corporation αγοράζει ένα ασφαλιστικό συμβόλαιο ζωής $ 10, 000 σε έναν από τους βασικούς υπαλλήλους της. Πληρώνει τα ασφάλιστρα για την πολιτική αυτή για πέντε χρόνια και στη συνέχεια μεταβιβάζει την πολιτική σε έναν άλλο υπάλληλο για $ 8, 000. Ο νέος υπάλληλος πληρώνει επιπλέον ασφάλιστρα ύψους $ 4,000 στην πολιτική. Ο αρχικός υπάλληλος-κλειδί αποχωρεί και το επίδομα θανάτου καταβάλλεται στον δεύτερο υπάλληλο. Μόνο 12.000 δολάρια (8000 δολάρια + 4000 δολάρια) από το επίδομα θανάτου μπορούν να εξαιρεθούν από τη φορολογία. το υπόλοιπο φορολογείται ως συνήθη εισόδημα στον εργαζόμενο.

Θεωρητικά, αυτός ο κανόνας είναι εννοιολογικά αρκετά απλός. Ωστόσο, ο ορισμός της "εκτίμησης" πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά προκειμένου να καθοριστεί πότε εφαρμόζεται. Παρά την κοινή αντίληψη ότι η εξέταση αναφέρεται σε μια μορφή χρηματικών πληρωμών, ενίοτε δεν απαιτείται καμία τυπική μεταβίβαση οποιουδήποτε είδους ή να παρέχεται απτή μέριμνα για την παραβίαση αυτού του κανόνα. Στην περίπτωση αυτή, η εξέταση μπορεί να είναι απλώς μια αμοιβαία συμφωνία κάποιου είδους που συνδέεται με τη μεταφορά της πολιτικής.
Για παράδειγμα, εάν δύο μέτοχοι σε μια στενή επιχείρηση συνάπτουν ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής και ονομάζουν ο ένας τον άλλον ως δικαιούχους, τότε ο αποδέκτης του επιδόματος θανάτου προβαίνει στην πολιτική του εταίρου που πεθαίνει πρώτα θα αντιμετωπίσει σημαντικό φόρο νομοσχέδιο βάσει του κανόνα μεταφοράς για την αξία.Ο κανόνας ισχύει εδώ, επειδή οι δύο εταίροι πιθανώς συμφώνησαν να ονομάσουν ο ένας τον άλλον ως δικαιούχους, εισάγοντας έτσι την παραλαβή της προσοχής στην εξίσωση. (

Μετατόπιση της Ασφάλισης Ζωής

) Αν και οι κανόνες αυτοί υπόκεινται σε ερμηνεία, ο επίσημος φορολογικός κώδικας είναι κάπως διφορούμενος όσον αφορά το τι δικαιολογεί την παραβίαση του καθεστώτος φοροαπαλλαγής. Εάν η IRS έχει λόγο να πιστεύει ότι έχει γίνει οποιαδήποτε λεκτική ή σιωπηρή συμφωνία, τότε ο κανόνας θα διατηρηθεί. Τα κριτήρια για τον προσδιορισμό του ζητήματος αυτού ανήκουν στο ερώτημα εάν η μεταβίβαση θα είχε πραγματοποιηθεί αν όχι για την πρόσθετη αντιπαροχή. Στο προηγούμενο παράδειγμα, το IRS θα διαπιστώσει ότι είχε συναφθεί συμφωνία επειδή κάθε εταίρος πιθανότατα δεν θα είχε ονομάσει το άλλο ως δικαιούχο για την πολιτική του / της χωρίς αμοιβαιότητα. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ο κανόνας της μεταβίβασης για αξία δεν ισχύει μόνο για τις πωλήσεις πολιτικής καθεαυτή. η αλλαγή ή η εγγραφή ενός δικαιούχου σε μια πολιτική σε αντάλλαγμα για οποιαδήποτε εξέταση θα ενεργοποιήσει τον κανόνα επίσης.

Ειδικές περιπτώσεις

Υπάρχουν ορισμένες ειδικές περιπτώσεις όπου υπάρχουν εξαιρέσεις για την ασφαλή φύλαξη των ασφαλιστικών εσόδων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο κανόνας αυτός παραβιάζεται ακούσια όταν μια πολιτική μεταφέρεται σε άλλο μέρος με την εσφαλμένη υπόθεση ότι ακολουθούνται οι κανόνες. Ένα από αυτά συμβαίνει όταν ο ιδιοκτήτης μιας πολιτικής πωλεί την πολιτική στην εταιρεία για την οποία εργάζεται ή συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο και ο ασφαλισμένος στην πολιτική είναι επίσης μέτοχος ή υπάλληλος της εταιρείας. Άλλες καταστάσεις περιλαμβάνουν συμφωνίες αγοραπωλησίας, στις οποίες μια ιδιωτική εταιρεία μεταφέρει πολιτικές μεταξύ υπαλλήλων κατά τρόπο που δεν εμπίπτει στον κατάλογο ειδικών εξαιρέσεων.

Επιτρεπόμενες Εξαιρέσεις Όταν το Κογκρέσο δημιούργησε τον κανόνα μεταφοράς για αξία, αναγνώρισε ότι υπάρχουν κάποιες έγκυρες αιτίες για τις οποίες μια επιχείρηση θα μεταφέρει μια πολιτική σε έναν από τους υπαλλήλους της. Για το σκοπό αυτό, το Κογκρέσο συμπεριέλαβε πέντε ειδικές εξαιρέσεις από τον κανόνα, επιτρέποντας έτσι στον δικαιούχο να αποζημιώσει το επίδομα θανάτου μιας μεταφερόμενης πολιτικής.

Μεταφορές πολιτικής στους ασφαλισμένους σχετικά με την πολιτική
Μεταφορές πολιτικής σε εταίρο των ασφαλισμένων για την πολιτική

1. Μεταφορές πολιτικής σε μια εταιρική σχέση στην οποία ο ασφαλισμένος στην πολιτική είναι εταίρος
2. Εταιρεία στην οποία ο ασφαλισμένος στο συμβόλαιο είναι αξιωματικός ή μέτοχος
3. Μεταβιβάσεις πολιτικής στις οποίες η βάση κόστους του αποδέκτη της μεταφερόμενης πολιτικής υπολογίζεται με βάση τη βάση κόστους του μεταβιβάζοντος. (Η εξαίρεση αυτή ισχύει συνήθως στις εταιρικές αναδιοργανώσεις χωρίς φόρο, όπου η παλαιά εταιρεία μεταφέρει την πολιτική στη νέα.)
4. Όπως προαναφέρθηκε, ο κανόνας αυτός συχνά ενεργοποιείται όταν μια εταιρεία μεταφέρει μια πολιτική λανθασμένα. Αν μια πολιτική μεταβιβάζεται πολλές φορές, οι συνθήκες της τελικής μεταφοράς θα καθορίζουν γενικά τον τρόπο με τον οποίο φορολογούνται τα έσοδα από παροχές θανάτου.Εάν η τελική μεταφορά θεωρείται ως εξαίρεση, τότε τα έσοδα θα είναι αφορολόγητα. Αν όχι, τότε ισχύει ο κανόνας. Μπορεί επίσης να εφαρμοστεί στις μεταφορές μεταξύ μελών της οικογένειας σε ορισμένες περιπτώσεις, αν και αυτές οι μεταφορές συνήθως ταξινομούνται τουλάχιστον εν μέρει ως δώρα. (
5. Μπορώ να βρω Ασφάλεια Ζωής;

) Η Κάτω Γραμμή Η Μεταφορά-προς- ο κανόνας της αξίας περιορίζει τα φορολογικά πλεονεκτήματα της ασφάλισης ζωής για πολλές επιχειρήσεις. Ωστόσο, οι εξαιρέσεις από αυτόν τον κανόνα εξακολουθούν να επιτρέπουν σε εταιρείες και άλλους ιδιοκτήτες πολιτικής να μεταφέρουν τις πολιτικές τους υπό ορισμένες συνθήκες. Οι κάτοχοι πολιτικών που δεν είναι σίγουροι για το αν η μεταφορά τους μπορεί να οδηγήσει σε φορολόγηση θα πρέπει να συμβουλεύεται τον μεταφορέα ασφάλισης ζωής ή τον φορολογικό σύμβουλό του. (Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε

Πέντε Ζημιές Ασφάλισης Ζωής θα πρέπει να ρωτήσετε
.)