Διαφοροποιήστε! Ποικίλλω! Ποικίλλω! Οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι προτιμούν να προτείνουν αυτήν την τεχνική διαχείρισης χαρτοφυλακίου, αλλά πάντα φροντίζουν για το καλύτερο συμφέρον σας όταν το κάνουν; Όταν εκτελείται σωστά, η διαφοροποίηση είναι μια μέθοδος που έχει δοκιμαστεί με βάση το χρόνο για τη μείωση του επενδυτικού κινδύνου. Ωστόσο, η υπερβολική διαφοροποίηση, ή η "διαφοροποίηση", μπορεί να είναι κακό.

Αρχικά περιγράφεται στο βιβλίο του Peter Lynch, "One Up On Wall Street" (1989), ως πρόβλημα συγκεκριμένης επιχείρησης, ο όρος "διαφοροποίηση" έχει μετατραπεί σε λέξη που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την αναποτελεσματική διαφοροποίηση καθώς σχετίζεται με ένα ολόκληρο επενδυτικό χαρτοφυλάκιο . Ακριβώς όπως ένας ξυλεπενδυμένος εταιρικός όμιλος, η κατοχή πάρα πολλών επενδύσεων μπορεί να σας προκαλέσει σύγχυση, να αυξήσει το επενδυτικό σας κόστος, να προσθέσει επίπεδα απαιτούμενης δέουσας επιμέλειας και να οδηγήσει σε χαμηλότερες από το μέσο όρο προσαρμοσμένες στις επικινδυνότητες επιστροφές. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε γιατί οι οικονομικοί σύμβουλοι μπορεί να ενδιαφέρονται για την υπερβολική διαφοροποίηση του επενδυτικού χαρτοφυλακίου σας και για ορισμένες από τις ενδείξεις ότι το χαρτοφυλάκιό σας μπορεί να είναι «διασωματωμένο».

Γιατί ορισμένοι σύμβουλοι επιλέγουν υπερ-διαφοροποίηση Οι περισσότεροι οικονομικοί σύμβουλοι είναι ειλικρινείς και σκληρά εργαζόμενοι επαγγελματίες που έχουν υποχρέωση να κάνουν ό, τι είναι καλύτερο για τους πελάτες τους. Ωστόσο, η ασφάλεια της εργασίας και το προσωπικό οικονομικό κέρδος είναι δύο παράγοντες που θα μπορούσαν να παρακινήσουν έναν οικονομικό σύμβουλο να υπερκεράσει τις επενδύσεις σας. (Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τη θεωρία πίσω από τη διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου σας, διαβάστε την

Εισαγωγή στην Διαφοροποίηση επενδύσεων .)

Όταν παρέχετε επενδυτικές συμβουλές για να ζήσετε, ο μέσος όρος μπορεί να προσφέρει περισσότερη ασφάλεια εργασίας απ 'ό, τι η προσπάθεια να ξεχωρίσει από το πλήθος. Ο φόβος της απώλειας λογαριασμών για απροσδόκητα επενδυτικά αποτελέσματα θα μπορούσε να παρακινήσει έναν σύμβουλο να διαφοροποιήσει τις επενδύσεις σας στο σημείο της μετριότητας. Επίσης, η χρηματοοικονομική καινοτομία έχει κάνει σχετικά εύκολο για τους οικονομικούς συμβούλους να κατανείμουν το χαρτοφυλάκιο επενδύσεων σας μέσω πολλών επενδύσεων "αυτοδιάσπασης", όπως τα κεφάλαια κεφαλαίων και τα κονδύλια ημερομηνίας στόχου. Η εκχώρηση των ευθυνών διαχείρισης χαρτοφυλακίου σε διαχειριστές επενδύσεων τρίτου μέρους απαιτεί πολύ λίγη δουλειά από τον σύμβουλο και μπορεί να τους παράσχει ευκαιρίες που δείχνουν δάχτυλο αν τα πράγματα πάνε στραβά. Τέλος, τα "χρήματα σε κίνηση" που σχετίζονται με υπερβολική διαφοροποίηση μπορούν να δημιουργήσουν έσοδα. Η αγορά και πώληση επενδύσεων που είναι συσκευασμένες με διαφορετικό τρόπο, αλλά έχουν παρόμοιους θεμελιώδεις επενδυτικούς κινδύνους, δεν διαφοροποιεί πολύ το χαρτοφυλάκιό σας, αλλά οι συναλλαγές αυτές συχνά οδηγούν σε υψηλότερα τέλη και πρόσθετες προμήθειες για τον σύμβουλο. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε

Χρειάζεστε έναν οικονομικό σύμβουλο;

και Βρείτε τον σωστό χρηματοοικονομικό σύμβουλο . Τώρα που καταλαβαίνετε τα κίνητρα πίσω από την τρέλα, εδώ είναι μερικά σημάδια ότι μπορεί να υποτιμάτε τις επενδυτικές επιδόσεις σας με υπερβολική διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου σας:

1 .

Η κατοχή πάρα πολλών αμοιβαίων κεφαλαίων σε κάθε κατηγορία επενδυτικού στυλ
Ορισμένα αμοιβαία κεφάλαια με πολύ διαφορετικά ονόματα μπορεί να είναι αρκετά όμοια όσον αφορά τις επενδύσεις τους και τη γενική επενδυτική στρατηγική. Για να βοηθήσουν τους επενδυτές να δουλέψουν μέσα από τη διαφημιστική διαφημιστική εκστρατεία, ο Morningstar ανέπτυξε κατηγορίες αμοιβαίων κεφαλαίων, όπως η "μεγάλη τιμή καπακιού" και η "μικρή αύξηση κεφαλαίου". Αυτές οι κατηγορίες συγκεντρώνουν αμοιβαία κεφάλαια με ουσιαστικά παρόμοιες συμμετοχές και στρατηγικές επενδύσεων. Η επένδυση σε περισσότερα από ένα αμοιβαία κεφάλαια σε οποιαδήποτε κατηγορία στυλ προσθέτει επενδυτικό κόστος, αυξάνει την απαιτούμενη δέουσα επιμέλεια επενδύσεων και γενικά μειώνει το ποσοστό διαφοροποίησης που επιτυγχάνεται με την κατοχή πολλαπλών θέσεων. Η αντιστοίχιση των κατηγοριών αμοιβαίων κεφαλαίων Morningstar με τα διάφορα αμοιβαία κεφάλαια του χαρτοφυλακίου σας είναι ένας απλός τρόπος για να προσδιορίσετε αν έχετε υπερβολικά πολλές επενδύσεις με παρόμοιους κινδύνους. (Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε

Κατανόηση του πλαισίου στυλ αμοιβαίου κεφαλαίου .) 2. Υπερβολική χρήση επενδύσεων πολλαπλών διαχειριστών Τα επενδυτικά προϊόντα πολλαπλών διαχειριστών, όπως τα κεφάλαια κεφαλαίων, μπορεί να είναι ένας απλός τρόπος για τους μικρούς επενδυτές να επιτύχουν άμεση διαφοροποίηση. Εάν είστε κοντά στη συνταξιοδότηση και έχετε μεγαλύτερο επενδυτικό χαρτοφυλάκιο, ίσως να είστε καλύτερα να διαφοροποιείτε μεταξύ των διαχειριστών επενδύσεων με πιο άμεσο τρόπο. Όταν εξετάζετε επενδυτικά προϊόντα πολλαπλών διαχειριστών, θα πρέπει να σταθμίσετε τα οφέλη διαφοροποίησης τους ενάντια στην έλλειψη προσαρμογής τους, το υψηλό κόστος και τα επίπεδα αραιωμένης δέουσας επιμέλειας. Είναι πραγματικά προς όφελός σας να έχετε έναν οικονομικό σύμβουλο που να παρακολουθεί έναν διαχειριστή επενδύσεων που με τη σειρά του παρακολουθεί άλλους διαχειριστές επενδύσεων; Αξίζει να σημειωθεί ότι τουλάχιστον το ήμισυ των χρημάτων που εμπλέκονται στην περίφημη απάτη της Bernard Madoff επένδυσε σε αυτόν έμμεσα μέσω επενδύσεων πολλών διαχειριστών, όπως τα κεφάλαια κεφαλαίων ή τα τροφοδοτικά ταμεία. Πριν από την απάτη, πολλοί από τους επενδυτές σε αυτά τα ταμεία δεν είχαν ιδέα ότι μια επένδυση με τον Madoff θα θαφτεί στο λαβύρινθο μιας στρατηγικής διαφοροποίησης διαφόρων διαχειριστών. (Για σχετική ανάγνωση, βλέπε

Ταμείο Ταμείων - Υψηλή Κοινωνία για τον Μικρό. ) 3. Η κατοχή υπερβολικού αριθμού μεμονωμένων θέσεων αποθεμάτων Πολλές ατομικές θέσεις αποθεμάτων μπορούν να οδηγήσουν σε τεράστια ποσά απαιτούμενης δέουσας επιμέλειας, περίπλοκη φορολογική κατάσταση και απόδοση που απλά μιμείται ένα χρηματιστηριακό δείκτη, αν και με υψηλότερο κόστος. Ένας ευρέως αποδεκτός κανόνας είναι ότι απαιτούνται περίπου 20 με 30 διαφορετικές εταιρείες για την επαρκή διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου μετοχών σας. Ωστόσο, δεν υπάρχει σαφής συναίνεση σε αυτόν τον αριθμό. Στο βιβλίο του "The Intelligent Investor" (1949), ο Benjamin Graham προτείνει ότι η ιδιοκτησία μεταξύ 10 και 30 διαφορετικών εταιρειών θα διαφοροποιήσει επαρκώς ένα χαρτοφυλάκιο μετοχών. Αντίθετα, μια μελέτη του 2003 που πραγματοποιήθηκε από τον Dr. Meir Statman με τίτλο "Πόσο μεγάλη διάσπαση είναι αρκετή;" δήλωσε ότι "το σημερινό βέλτιστο επίπεδο διαφοροποίησης, μετρούμενο από τους κανόνες της θεωρίας χαρτοφυλακίων μέσης διακύμανσης, υπερβαίνει τα 300 αποθέματα". Ανεξάρτητα από τον μαγεμένο αριθμό των μετοχών ενός επενδυτή, ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο θα πρέπει να επενδύεται σε εταιρείες σε διαφορετικές βιομηχανικές ομάδες και θα πρέπει να ταιριάζει με τη γενική επενδυτική φιλοσοφία του επενδυτή.Για παράδειγμα, θα ήταν δύσκολο για έναν διαχειριστή επενδύσεων να διεκδικήσει την προστιθέμενη αξία μέσω μιας διαδικασίας συλλογής αποθεμάτων από κάτω προς τα πάνω για να δικαιολογήσει την ύπαρξη 300 μεγάλων ιδεών ιδίων μετοχών ταυτόχρονα. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.

Οι κίνδυνοι της υπερ-διαφοροποίησης του χαρτοφυλακίου σας ) 4. Η κατοχή ιδιωτικών επενδύσεων που δεν διαπραγματεύονται σε ιδιωτικό τομέα, οι οποίες δεν διαφέρουν θεμελιωδώς από τις μετοχές που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο που ήδη κατέχετε Τα επενδυτικά προϊόντα μη εισηγμένα στο χρηματιστήριο συχνά προωθούνται για τη σταθερότητα των τιμών και τα οφέλη διαφοροποίησης σε σχέση με τους ομολόγους τους . Παρόλο που αυτές οι "εναλλακτικές επενδύσεις" μπορούν να σας δώσουν διαφοροποίηση, οι επενδυτικοί κίνδυνοι τους μπορεί να υποτιμηθούν από τις περίπλοκες και αντικανονικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την εκτίμησή τους. Η αξία πολλών εναλλακτικών επενδύσεων, όπως οι ιδιωτικές μετοχές και τα ακίνητα που δεν διαπραγματεύονται στο κοινό, βασίζονται σε εκτιμήσεις και τιμές αξιολόγησης αντί των καθημερινών συναλλαγών της δημόσιας αγοράς. Αυτή η προσέγγιση "αποτίμησης σε μοντέλο" στην αποτίμηση μπορεί τεχνητά να εξομαλύνει την απόδοση της επένδυσης με την πάροδο του χρόνου, ένα φαινόμενο γνωστό ως "εξομάλυνση επιστροφής".

Στο βιβλίο "Active Alpha: A Portfolio Approach to Selecting and Managing Alternative Investments" »(2007) Ο Alan H. Dorsey δηλώνει ότι« Το πρόβλημα με την εξομάλυνση των επιδόσεων των επενδύσεων είναι το αποτέλεσμα που έχει στην εξομάλυνση της μεταβλητότητας και ενδεχομένως στην αλλοίωση των συσχετισμών με άλλους τύπους περιουσιακών στοιχείων ». Οι έρευνες έχουν δείξει ότι οι επιπτώσεις της εξομάλυνσης της επιστροφής μπορούν να υπερεκτιμήσουν τα οφέλη της διαφοροποίησης των επενδύσεων, υποτιμώντας τόσο την αστάθεια των τιμών όσο και τη συσχέτιση σε σχέση με άλλες, περισσότερο ρευστοποιήσιμες επενδύσεις. Μην ξεγελιέστε από τον τρόπο που οι πολύπλοκες μέθοδοι αποτίμησης μπορούν να επηρεάσουν τα στατιστικά μέτρα διαφοροποίησης όπως οι συσχετισμοί τιμών και η τυπική απόκλιση. Οι μη εισηγμένες στο χρηματιστήριο επενδύσεις μπορούν να είναι πιο επικίνδυνες από ό, τι φαίνεται και απαιτούν εξειδικευμένη εμπειρογνωμοσύνη για την ανάλυση. Πριν από την αγορά μιας επένδυσης που δεν διαπραγματεύεται στο κοινό, ζητήστε από το άτομο που το συνιστά να δείξει πώς ο κίνδυνος / η ανταμοιβή της είναι θεμελιωδώς διαφορετικός από τις επενδύσεις που διαπραγματεύονται στο κοινό που έχετε ήδη στην κατοχή σας. (

Η κατώτατη γραμμή Η οικονομική καινοτομία έχει δημιουργήσει πολλά "νέα" επενδυτικά προϊόντα με παλαιούς επενδυτικούς κινδύνους, ενώ οι οικονομικοί σύμβουλοι στηρίζονται σε όλο και πιο περίπλοκα στατιστικά στοιχεία για τη μέτρηση της διαφοροποίησης. Αυτό σας καθιστά σημαντικό να βρίσκεστε στην επιδίωξη διεύρυνσης στο χαρτοφυλάκιο επενδύσεων. Η συνεργασία με τον οικονομικό σας σύμβουλο για να κατανοήσετε ακριβώς τι υπάρχει στο επενδυτικό σας χαρτοφυλάκιο και γιατί το δικό σας είναι αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας διαφοροποίησης. Στο τέλος, θα είστε και πιο δεσμευμένος επενδυτής. (Για σχετική ανάγνωση, βλέπε Διαχείριση κινδύνων και διαφοροποίηση )