Η ψήφος είναι μια μετοχική ψήφος με την οποία οι επενδυτές λαμβάνουν επιπλέον ψήφους όσο περισσότερο κατέχουν μετοχές σε μια εταιρεία.

Θεωρείται ως ένα μεσαίο έδαφος μεταξύ "μιας μετοχής, μιας ψήφων", το οποίο μπορεί να εκμεταλλευτεί επενδυτές ακτιβιστές των οποίων τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα συχνά έρχονται σε αντίθεση με εκείνα των μακροπρόθεσμων επενδυτών και μια δομή "διπλής τάξης" που ορισμένες κατηγορίες μετοχών έχουν περισσότερες ψήφους και άλλες έχουν ελάχιστες.

AD:

Για να κατανοήσουμε καλύτερα την ψήφο της θητείας, είναι λογικό να αναθεωρήσουμε τους τρεις τύπους δομών ψηφοφορίας μετοχών που χρησιμοποιούνται σήμερα.

Για περισσότερες πληροφορίες: Οι δύο πλευρές των μετοχών διπλής κατηγορίας .

Μια μετοχή, μια ψηφοφορία

Με βάση την παραδοσιακή αρχή ότι όλοι οι μέτοχοι πρέπει να έχουν ίσο λόγο, μία μετοχή, μία ψηφοφορία απαιτεί ότι για κάθε μετοχή που κατέχετε, θα λάβετε μία ψήφο. Αν έχετε 10 μετοχές, έχετε 10 ψήφους. Αν κατέχετε ένα εκατομμύριο μετοχές, έχετε ένα εκατομμύριο ψήφους.

Μια μετοχή, μία ψηφοφορία ήταν το κατευθυντήριο πρότυπο μέχρι τη δεκαετία του 1920 και του 1930, όταν δημιουργήθηκαν πολλαπλές μετοχές με δικαίωμα ψήφου - γνωστές και ως μετοχές διπλής κατηγορίας.

Προβλήματα με το One Share, One Vote

Οι μέτοχοι, όπως και οι πολίτες στις πολιτικές εκλογές, αισθάνονται συχνά ότι η ψήφος τους δεν μετράει, γι 'αυτό δεν τον ενοχλούν.

Η ισότητα στην ψηφοφορία των μετόχων σημαίνει επίσης ότι όλοι έχουν την ίδια δύναμη - είτε πρόκειται για επενδυτές οι οποίοι κατείχαν τις μετοχές τους για χρόνια είτε για μέρες οι έμποροι που αλλάζουν την πίστη τους κατά το λεπτό. Αυτό δημιουργεί εταιρίες μιας μετοχής, ενός ψήφων που είναι επιρρεπείς σε ακτιβιστές που θέλουν να γυρίσουν γρήγορα ένα δολάριο αντί να αναζητήσουν μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα.

AD:

Πρέπει να σημειωθεί ότι πολλοί λεγόμενοι ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι οι ενέργειές τους σώζουν εταιρείες από την κακή διαχείριση των εταιρειών, κάνοντας το επιχείρημα αυτό δύο όψεων από πολλές απόψεις.

Διάρθρωση διπλής τάξης

Η εξέλιξη των μετοχών διπλής κατηγορίας, στις οποίες μερικοί μέτοχοι (συνήθως ιδρυτές) έχουν περισσότερες ψήφους ανά μετοχή από ό, τι οι κάτοχοι κοινών μετοχών, ήταν αμφιλεγόμενο.

Η ιδέα ότι κάποιος θα μπορούσε να είναι κάτοχος ενός μικρού ποσοστού μιας επιχείρησης και να έχει όμως πολύ μεγαλύτερη εκπροσώπηση ψήφου αντιβαίνει στην παραδοσιακή αρχή βάσης ενός μεριδίου, μια ψήφος - για να μην πούμε τίποτα για την ιδέα ότι σε ορισμένες ρυθμίσεις διπλής τάξης, ορισμένοι μέτοχοι δεν λαμβάνουν καθόλου ψήφους.

Η μετοχή της διπλής κατηγορίας εξυπηρετεί το σκοπό της παροχής στους ιδρυτές και τους ηγέτες της επιχείρησης της δυνατότητας να καταπολεμήσουν τις εχθρικές εξαγορές και τον ανεπιθύμητο ακτιβισμό των μετοχών.

Προβλήματα με τη δομή διπλής τάξης

Η δομή διπλής τάξης, πολλοί λένε, δημιουργεί μια κουλτούρα "έχει" και "δεν έχει". "Όσοι έχουν μετοχές με δικαίωμα ψήφου υψηλής αξίας προστατεύονται από ακτιβιστές, ενώ εκείνοι με μετοχές χωρίς ψήφο ή με ενιαία ψήφο έχουν ελάχιστη προστασία.

Σε μια δομή διπλής κατηγορίας, οι ιδρυτές συνήθως ελέγχουν την εταιρεία και καθιστούν πρακτικά αδύνατο για άλλους μετόχους να πιέσουν για αλλαγή ή βελτίωση ή ακόμα και να επηρεάσουν τη σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου.

Η ψήφος σε ακίνητα

Η εναλλακτική λύση για τη ψήφο επιβραβεύει τους επενδυτές που κατέχουν τις μετοχές τους για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, δίνοντάς τους περισσότερη δυνατότητα ψήφου. Οι κανόνες μπορούν να δηλώνουν, για παράδειγμα, ότι αν κατέχετε τις μετοχές σας με ενιαία ψήφο για τρία χρόνια, κάθε μία από αυτές τις μετοχές θα σας δώσει τρεις ψήφους.

Η ιδέα είναι να δοθεί μεγαλύτερη εξουσία στους μακροπρόθεσμους μετόχους και λιγότερο στους βραχυπρόθεσμους εμπόρους. Η εφαρμογή της ψήφου της θητείας σε μια δομή διπλής τάξης δίνει κάποια πρόσθετη εξουσία (με την πάροδο του χρόνου) στους μη ιδρυτικούς μετόχους για να εξουδετερώσει την εξουσία που ασκούν οι ιδρυτές.

Προβλήματα με ψηφοφορία

Πρώτον, η ψήφος στη θητεία δεν ανταμείβει τους καλύτερους επενδυτές - μόνο εκείνοι που κατέχουν μετοχές το μακρύτερο. Εκείνοι που κερδίζουν περισσότερη δύναμη με το να μένουν περισσότερο δεν μπορεί πλέον να είναι διατεθειμένοι να ασκούν αυτή τη δύναμη έξυπνα από κάποιον που κατέχει τις μετοχές του για μια εβδομάδα.

Οι μέτοχοι μπορεί να μην ενδιαφέρονται για την ανταμοιβή περισσότερων ψήφων - ειδικά αν δεν σχεδιάζουν να ασκήσουν τη δύναμη που τους αποδίδουν. Με άλλα λόγια, εάν η ανταμοιβή θεωρείται ότι δεν έχει αξία, δεν θα επηρεάσει κάποιον που θα κατέχει τις μετοχές αυτές.

Εάν οι τακτικοί επενδυτές κερδίσουν περισσότερη εξουσία ψήφου με την κατοχή μετοχών, έτσι και οι ιδρυτές. Υπάρχουν κάποιες ανησυχίες ότι αυτό θα μπορούσε να μετριάσει τα κέρδη των τακτικών επενδυτών, ιδίως σε δομές διπλής τάξης όπου οι ιδρυτές έχουν ήδη περισσότερες ψήφους.

Για περισσότερες πληροφορίες:

Γιατί οι μέτοχοι πρέπει να ψηφίσουν το πληρεξούσιο τους . Η κατώτατη γραμμή

Στο τέλος της ημέρας, δεν υπάρχει τέλεια δομή ψηφοφορίας. Ο καθένας έχει τα υπέρ και τα κατά. Όπως και με άλλες δομές, η ψηφοφορία με την ιδιότητα του μέλους αποτελεί εναλλακτική λύση, όχι λύση.

Πολλοί πιστεύουν, ωστόσο, ότι δεδομένης της τρέχουσας προσκόλλησης της Wall Street σε βραχυπρόθεσμες λύσεις ακτιβιστών και της αντίδρασης των ιδρυτών σε σχέση με τις μετοχές διπλής κατηγορίας, η ψήφος μπορεί να είναι μια ιδέα της οποίας η ώρα έχει έρθει.